TÖRE KURBANI

11. Bölüm

Bölüm Şarkısı - Ahmet Kaya-Hani Benim Gençliğim..

Bu bölüm annesiz büyüyen her çocuk için yazılmıştır :)

Baran duyduğu cümle karşısında adeta yıkılmıştı.  Annesinden sonra sevdiği kadını kaybetmekten korkuyordu ve şuan duyduğu şey karşısında beyninden vurulmuşa dönmüştü.

O anda Baranın aklına, annesini kaybettiği an gelmişti. O anda aynı böyleydi...

10 yıl önce..

Baran kardeşleri Azat, Murat ile at sürmeye çıkmıştı. Bi' pazar günüydü ve Mardin sıcaktı. Baran 17, Murat, 15, Azat ise 14 yaşındaydı. Annesi Baran'a kardeşlerini emanet etmişti.

"Abi eve gidelim mi artık hem Hawar'da bekliyordur bizi" bunu diyen Azat'tı.

"Evet abi hem hava çok sıcak annem sonra çok kızar bize" Murat'dı.

"Tamam o zaman hadi gidelim eve, Ahmet amca sen atları, ahıra koyarsın olur mu" demiş ve eve doğru yürümeye başlamışlardı.

Eve geldiklerinde avluda oturmuş ağlayan Hawarı görmüştü, Baran. Daha 8 yaşındaydı Hawar.

"Hawar n'oldu abim" sonra dizine bakmıştı dizi kanıyordu. Yukarıdan Annesi ile Babasının seslerini duyunca Murat ve Azat'a dönmüştü.

"Ben yukarıya çıkıyorum, Hawar'ı alın odasına götürün. Yarasına bakın kaybolmayın bir yere" en sonda bağırmıştı. Çünkü korkuyordu.

İkiside olumlu anlamda kafalarını sallamıştı ve Baran yukarı çıkmaya başlamıştı. Sesler her zaman ki gibi oturma odasından geliyordu. Baran içeriye girmişti hemen n'oluyor diye bakmaya.

"SENİN YÜZÜNDEN OLDU HEPSİ EĞER SEN BANA O ÇOCUKLARI VERMESEYDİN O BARAN'I DOGURMASAYDIN BU EVE ROZERIN GELECEKTI" deli gibi bağırıyordu Agir Ağa, karısı Zeynep'e.

Baran duymuştu. Biliyordu zaten babasının onu sevmediğini, diğer çocuklarını sevmediğini ama yüzüne karşı söylemesi canını yakmıştı Baranın.

"DÜĞÜN GECEMIZDE O OROSPUNUN YANINA GİTTİN SEN AGİR" bunu demesi ile yüzüne tokat yemesi bir olmuştu Zeynep Hanim'ın.

"BABA YETER ARTIK" Baran en son dayanamamış bağırmıştı babasına. Şu ana kadar annesi için hep susmuştu ama bu saatten sonra susmayacaktı.

"SEN KARIŞMA BU KADIN HER ŞEYİ HAK EDIYOR LAN" yine gücü sadece Zeynep'e yetmişti..

Zeynep Hanım yediği tokat ile yere düşmüş başını masanın kenarına sert şekilde vurmuştu, kanıyordu. Halının üzeri kan olmuştu. Baran yere bakıyordu. Annesinin yanına çökmüş, ağlamaya başlamıştı Baran.