Cult Of Murder

▪️ Chapter 1▪️

                        THE MASSACRE

WARNING: This contains violence and inhumane acts content.Reader discetion is advice.

----------------------------------------------

Today is a special day. Ang graduation ay kakatapos lang kanina.

Napaluha ako sa saya, yong pakiramdam na nasa stage kana at narealize mong tapos na lahat.I'm grateful to god for this achievement.

By the way,I, Lieva Estaris, a proud summa cum laude at this school year.

The feeling na nagsasalita sa harap about on how to inspire others, while your parents are down there listening to you with their proud faces; the echo of applause after your speech is something unforgettable.

As the graduation ended, si mama at papa ay nagdecide na magcelebrate at home. On the way, we bought some foods and drink para sa munti naming celebration.

Pag-uwi palang sa bahay ay hindi na nakapaghintay si mama, agad siyang pumunta sa kusina para kunin ang mga pinggan at baso na gagamitin namin.The excited face of my parents made me smile. I wish this peaceful days will last forever.

" Ma punta lang ako magpalit ah". I said to my mother.The toga is getting in my way, gusto ko nang magpalit para mas maenjoy ko ang pagkain.

" Okay. Bilisan mo ah, magsstart na tayo".Pagmamadali ni mama dahil nahanda na nya lahat sa lamesa.

" Sige po". agad kong sabi.

Mabilis akong naglakad papuntang kwarto para makapalit na ng comfortable clothes. I can't wait!.I immediately open my cabinet, pick some random clothes, put the toga in a laundry at bumalik as fast as i can. Then, naalala ko na naiwan ko pala ang cellphone ko sa may kama kaya dali-dali ko itong kinuha.

Habang nasa room parin ako, may  loud sound from the outside that  suddenly surprised me. Nataranda ako dahil parang malapit ang tunog  kanila mama at papa.Tumakbo ako papunta sa kanila.

Pagbungad ko sa may dining room,my mother is lying on the floor,bathing by her own blood. Ang mga mata nya ay bukas habang nakahiga. Some parts of her  intestines are showing. It's like she was endlessly stab in the same area until her stomach became open. Napatulala nalang ako at hindi alam ang gagawin.

Thinking that i need to do something, lumapit ako agad, hinawakan ang wrist nya para icheck kung may pulso pa siya.It's not beating. It means na  wala na sya.

Habang tolero parin sa nangyayari,  bigla kong naalala si papa. I gently put down my mother's hand, "babalikan kita ma". Bulong ko and tumakbo papuntang sala para tignan si papa.

When I arrived,Nagulat ako ng may isang tao ang bumungad sakin. Nakaholdaper mask Ito at itim na jacket.

" Sino ka!?".  I Nervously asked. Napa harap ko sa curiousity;  I squint my eyes.  Nang mas malinaw ko na itong nakita, I saw some blood stain from the jacket. I realized then na sya ang may salarin.

The mysterious person immediately move forward towards me without hesitation.

Nabaling ang tingin ko sa likod niya— mapansin ko ang likuran nito;  I saw my dad. Ang leeg nya ay nalaslas. Ang ulo niya ay parang matatanggal na sa katawan niya.

Hindi ko napigilang mapasigaw sa kagimbal-gimbal na itsura ni papa.Natataranta na talaga ako at I totally panicked.

" Aaaahhhhhhhhh!!!!!!".

The murderer  panicked as well. Tumakbo siya punta sakin —inilabas ang kutsilyo niya at itinutok sakin.Gusto kong lumayo pero my legs  can't move due to the fear. Napaluhod nalang ako at hindi na lumaban pa. I literally cried na parang wala nang hope sa mundo.

The person immediately, shut me. The knife that person's holding ,stabbed  me on  my stomach. It repeats, until it stabbed me for three times.I tried to fight back but couldn't. I am sure that person is a man because  of it's strength.

After stabbling, that person immediately broke the glass window and flee.

Kahit sa tatlong saksak, hindi parin ako nawalan ng malay. Kahit na medyo blurred na ang paningin ko, I crawled papalapit sa nakahandusay na katawan ni papa ." Pa... pa". Tawag ko pero hindi ko na malakasan ang boses dahil sa mga saksak.

I struggle to move;  the pain is unbearable. A hot feeling is urging inside my stomach, hindi ko na talaga kaya.Bago ko pa man marating ang kinaroroonan ni papa, In sudden, I felt dizzy then nawalan ng malay.