Deva çisel / gerçek ailem

🇹🇷20🇹🇷

Şuan ne mi oluyor yoldayız ve Rize'ye doğru gidiyoruz.

Neden mi?

Anne tarafı Rizeliymiş. Hayır yani Rize nere Mardin nere siz nasıl tanıştınız acaba.

Ve bir diğer konu ise arabayla gitmemiz kendi arabamı almama da izin vermediler illa onlarla gitmem gerekiyormuş.

Neyse şimdi kafanız karıştı ben en iyisi başından anlatayım.

-Bir gün önce -

"Ne anne tarafından bahsediyorsunuz siz  ben böyle birşeyi kabul ettiğimi hatırlamıyorum." Diyerek söyledikleri şeye karşı çıktım.

"Kızım annem seni çok merak ediyor ben beklemeleri gerektiğini söyledim ama dinletemedim iki günlüğüne gitsek eğer sıkılırsan döneriz." Dedi Bahar hanım.

Yok bana rahat yok ya

"Bakın Bahar hanım benim bir işim var bu tarz işlerle uğraşacak vaktim yok benim "

Yalan külliyen yalan

Ama napim canım anca böyle oluyor.

" Lütfen onlara gelemeyeceğimi söyleyin." dedim. Tekrar gitmeye niyetlenmiştim ki bu kez Aras önüme geçti.

"Şey Deva biliyorum iyi bir başlangıç yapmadık ama bir şans daha versen hem anneannem çok tatlıdır biraz delidir ama hiçbir kötülüğünü görmedik biz lütfen"

Aras' tan beklemediğim bu sözler sonrası küçük çaplı bir şok geçirdim fakat onlar anlamadan yüzümü eski haline geri getirdim. Ama Akın' dan kaçmamış olacak ki sırıtarak beni seyrediyordu.

"Gelecek misin kızım hadi kırma bizi."

E Bahar hanım ama ben şimdi sizi kirmicam diye kendimimi hırpalim.

Ama ne yalan söylim buradan gitmek işime gelir hem şu dededen kurtulurum hemde operasyon ile ilgili dikkatleri üzerimden çekmiş olurum he bide başarırsam tatil yaparım ama onun pek olacağını zannetmiyorum.

"Peki buna da peki gidelim ."

Neyse zorla gidiyormuş gibi görüneyimde anlamasınlar.

Bahar hanım sevinç nidaları atarken babam ve bio abiler rahat bir nefes vermişti.

"Hadi o zaman valizlerini hazırla yarın sabah yola çıkarız."

"Tamam"

Hemen gideceğimizi ne kadar dusunmesem de sesimi çıkartmadan odaya çıktım. Kim bu valizleri toplayacak şimdi aman be.

El mecbur oturmuş valizlerimi toplarken kapım tıklatıldı.

"Gelebilirsiniz"

Agâh Ağa'nın odaya girmesi beni rahatsız etsede sonuçta onun evi ben birşey diyemem.

"Seninle biraz konuşalım olur mu" dedi.

"Olur buyrun "

Agâh ağa yavaş adımlarla gelerek yatağa oturdu ben ise suratına bakmadan valizlerimi taplamaya devam ettim.

Yanına oturmayacağı anlamış olacak ki konuşmaya başladı.

Daha doğrusu başlamaya çalıştı çünkü ağzını açıp kapatmaktan başka birşey yapmadı.

Onun konuşacağı yok diyerek ben söze girecektim ki

"Özür dilerim" dedi.

Elimde valize koyulacak kıyafetle kala kalırken sözlerine devam etti.

"Nasıl söylenir bilmiyorum daha önce hiç kimseden özür dilemedim hayatımda ilk kez senden özür diliyorum çünkü şu koca hayatımda bir tek sen bana kafa tutmayı başardın sen bana kafa tutunca içimden işte benim torunum dedim asla başını öne eğmeyen bir kız çocuğu. Ben Berfin' le hiçbir zaman yakın olmadım aksine onu hiç torunum gibi göremedim ama seni görür görmez işte benim torunum dedim. Ben bunca zaman etrafıma iş buyurmaya o kadar alışmışım ki herkesin beni dinlemesine o kadar alışmışım ki senin sözümü dinlememene sinirlendim ama sonra düşününce hoşuma gitmediğini söyleyemem.
Deva benim bir çok torunum var belki bencillik ama benim torunum olur musun sana torunum diyerek satılabilir miyim? Ne zaman ölürüz bilmem ama ölmeden önce seninle dede torun ilişkim olsun istiyorum. lütfen."