çisel anne babasını küçük yaşta kaybetmiş ve bir yetimhaneye bırakılan bir kız. Birgün yetimhaneye gelen bir adam çisel ile tanışıyor ve onun zekasına hayran kalıyor ne tesadüf ki bu adam milli istihbarat teşkilatının ileri gelenlerindendi.
27 yıl...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
( Kombin bu şapka yok fakat küçük bir sırt çantası hayal edin lütfen)
Sabah bizimkilere haber verip otelden ayrıldım ve arabamla Bahar hanımın attığı konuma gittim.
Geldiğim yer büyük gösterişli bir konaktı ve kapıda iki adet koruma vardı. Beni görünce sorgulamadan kapıyı açtılar büyük ihtimalle geleceğimi söylemişlerdi ya da bunlar işinde iyi değildi.
Büyük avludan geçerek konağın kapısına geldim ve kapıyı çaldım. Benim çalmam ile kapının açılması bir oldu.
" Kızım hoşgeldin." Dedi Bahar hanım. Daha sonra bana sarıldı. Bende hiçbir şey söylemeden içeriye doğru yürüdüm.
Büyük salona geldiğimde aynen düğün salonunda gördüğüm kadro buradaydı.
Bahar hanımın göstermesi ile salonda bir köşeye oturdum yanımda bir kadın ve düğünde gördüğüm kundakta bir çocuk vardı.
"Sen el öpmeyi bilmez misin? Dedi sanırım dedem olan adam.
"Bilmem siz elinizi öpmeye layık mısınız?" Dedim bende ona karşılık olarak. Büyüklerime saygısızlık yapmazdım ama onlar farklıydı onlar bana nasıl davranırsa bende onlara öyle davranacaktım.
Yaşlı adam ona söylediğim bu sözlere karşı gülümsedi hatta bu gülümseme biraz gurur doluydu.
Tövbe tövbe
" Torunumun kime çektiği belli oldu." Dedi ve bana bakmaya devam etti tıpkı diğer aile üyeleri gibi.
"Neden söylemedin" diye sordu bio Yiğit. Salak mı acaba.
" Mit mensubu hiçbir üye kimliğini belli edemez eğer görevde öğrenmeseydiniz ölene kadar da söylemedim." Dedim. Fazla soğuktum ama hak ediyorlardı.
" Seni terörist zannettik az kalsın hakkında adli işlem başlatıcaktım." Dedi Furkan
" O da senin sorunun bir savcı olarak gerekli kanıtın olmadan ve ya araştırma yapmadan dava açmaman gerektiğini sana ben öğretecek değilim."dedim.
" Bize hastane odasında yalan mı söyledin." Diye sordu Akın. Dedemle ilgili söylediğimden bahsediyordu.
"Hayır yalan değildi dedem gerçekten orgeneral Necdet Gök ve ben daha yeni yeni MIT e başladığım zamanlar koruyordu."dedim.
"Eve kurşun yağmuru açanlar kimdi peki." Diye soran bu sefer Polat' tı
" Benden değildi kimliklerimiz iyi saklanır fakat bu olayı bem araştırdım sizinlede bir alakası yok kurşun açanlar yanlış eve açmışlar ve onlar tutuklandı."dedim la ne çok konuştum geldiğimden beri doğru düzgün soru sormadılar.
" Düğün salonunda kimliğini açık ettin şu an kimliğin ifşalanmadı mı?"dedi bu sefer adını bilmediğim kadın. Sanırım kuzenim oluyor.
" Bizim kimliklerimizi bulmak kolay değildir düğün salonundaki bütün teknolojik aletler o sırada etkisiz haldeydi ve herhangi bir dinleme cihazına karşılık hiç konuşmuyorduk. Ayrıca o gün oradaki herkes bizim vatandaşımızdı vatan hainleri ise bir daha dışarıya çıkamayacakları bir yerde." Dedim. Artık konuyu kapatmak istiyordum.
