TORTURED BY A MAFIA (SERIES #1)

(KABANATA 12)

(
TORTURED BY A MAFIA

KABANATA 12

PAGLALAYO

Nagising akong puting kisame ka agad ang sumalubong sa akin.

Hindi ko akalaing na sa paraang tumarak ang bala sa likod ko ay mabubuhay pa ako.

Inilibot ko ang paligid ngunit ibang iba ito.

"Nasan ako" pagtatanung ko sa sarili.

Tangina hindi naba talaga ako buhay, bakit wala namang ka tao-tao dito.

Pilit kung bumangon pero lugmok parin ang katawan ko at parang naidikit ito sa kama.

Subrang hina ko pa para bumangon.

"K-kinsley Gising kana! Trina! Gising na siya" Si Aaron sa labas ng bintanan.

Hindi ito mansyon kundi mukhang normal na bahay lang ng simpleng tao.

Ka agad napansin ko ang takbuhan papalapit sa akin.

Tinitigan ko ang pinto at unang iniluwa roon ay si Aaron na may malaking ngiti sa labi.

"K-kinsley It's been a three month, my god akala namin h-hindi kana magigising pa" utal-utal na tugon ni Aaron at nagpakita naman si Trina na may malaking ngiti sa mga labi.

Natigilan ako sa sinabi nitong three months akong hindi ako nagising.

Pota nagbibiro ba itong mga punyeta.

"Hindi ako nakikipagbiruan Aaron. Anong three months pinagsasabi mo ah" ani ko sa sarili at nakita kung nagkatinginan ang dalawa.

"Noong panahong tumarak ang bala sa likod mo. Lungs ang natamaan sayo kaya sabi ng doctor ay imposible ng mabubuhay ka. Pero si Drugo naman ay nagpupumilit na gamutin ka. Iyak ng iyak siya noong panahong wala kang Malay. Sinisisi nya yung sarili niya kung bakit ka nagka ganyan. Sana raw hindi ka niya kinidnap at tinorture na parang sa kanya na talaga. Hanggang na ICU ka at natubuhan na. Pero malakas kapit mo kay lord eh. Nabuhay ka comatose nga lang." Mahabang saad ni Aaron at lumapit ang mga ito sa sakin.

Tsngina three months mukhang hindi naman makapaniwala non. Parang one day lang akong natulog ah.

"Kumain kana muna Kinsley, mag inihanda ako kanina" saad ni Trina na ngayun lang nagsalita.

Tinitigan ko lang ang mga ito at mayamaya pa ay nilingon ko ang bintana kung saan kanina ko nakita si Aaron.

"Si Drugo" isang mahinang sambit ko na sakto lang na marinig nilang dalawa.

Tumingin lang ang mga ito sa akin at hinawakan ang kamay ko.

"Wala na siya Kinsley" mahinang sambit ni Aaron.

Halos malaglag ang panga ko sa narinig ng medic.

Si Drugo.

"Anong wala na?" Tanung ko sa mga ito

"Huy tanga, wala talaga dito yun. Nasa London kasi Kinsley. Inaatupag yung mga negosyo. Ikaw talagang bwesit ka kung comatose na naman yan akala mo naman madali lang magpalit ng dapit, niyan sa babaeng yan eh kung ang bigat ba naman, tsaka ikaw ba mag shshave ng kipay nyan ah" pasigaw na saad ni Trina at kinurot ang tainga ng kasama nito.

Tangina wala talagang modo. Ampota. Pati ba naman sa pag shshave isasali niya.

"Sorry napo. Nadulas lang yung dila" paigtad na sabi ni Aaron sa sakit.

Para akong nabunutan ng tinik sa kalooblooban sa aking narinig galing kay Aaron.

Bastardo talaga.

Napatingin ang mga ito muli sa akin nakita kung namumula ang pisnge ni Trina.

"Kumain kana muna. Ihahanda kita" saad ni Aaron saka tumayo at lumabas ng silid.

Kaming dalawa lang ni Trina ang narito sa loob at hindi ito makatingin sa akin ng diretso.

"Anong nangyari sa inyo noong hindi pa ako gising?" Pagtatanung ko saka na ako nilingon nito.

Humogot muna ito ng hangin mula sa loob

"Subrang iyak ni Drugo ng panahong iyon Kinsley. Yung mga associates at si Kurt ay ngayun lang nakitang nagka ganun ang boss nila. Ni hindi ayaw kumain at umiinom lang ng tubig. Ipapa check up namin siya pero ayaw naman niya hanggang nilugmok niya yung sarili niya. Nagkulong siya ng isang buwan at paulit ulit niyang sinabi ni Aaron at Kurt patayin nalang siya pero ako naman ang nagpipigil sa dalawa hanggang sa walang nagawa si Drugo ay hindi na ito kumain pa kahit ni isa. Gusto niyang marinig ang boses mo. Gusto ka niyang marinig na tumawa at kahit pagmumukha mo lang daw ay okay na para sa kanya. Tinorture niya yung sarili niya Kinsley. Subrang sakit ng tignan mo na ganun ang nangyari sa kanya. Hanggang sa sinabihan ko siya na gagaling ka at mabubuhay kapa. Halos dalawang buwan at kalahati nito ay lugmok na lugmok siya hanggang sa pinakausapan ko siya na ibalik ang sarili dahil hindi ka matutuwa kapag ganun ang mangyayari sa kanya. Kaya ayun lumabas siya at nag ayos. Tapos ikaw dinala ka namin dito sa pilipinas para malayo ka sa disgrasya. Si Drugo naman nagpa iwan sa Iceland at ngayun nabalitaan namin na nasa London na ito para sa mga negosyo niya. Babalik din yun pagkatapos. I susurprise namin yun." Mahabang saad nito na ikinasakit ng dibdib ko paunti unting pumapatak ang luha galing sa mga mata ko.

Hindi ko akalaing ganun ang ginawa niya sa sarili nya sa panahong Hindi ako gising.

Mahal ko naman si Drugo simula noong mga bata pa kami. Pero ngayung naging bente pataas kami ay hindi ko na ito lubusang nakilala. Mga bagay nalang ang naalala ko sa kanya. Yung bracelet na ibinigay ko sa kanya noong dose palang ako ay nasa kamay parin nya hanggang ngayun. Kahit na nasira na ay hindi parin niya tinanggal. Yun ang una kung nasaksihan sa kanya. Pero binaliwala ko lang ang mga iyon dahil baka nagkamali lang ako pero hindi. Siya talaga ang minahal ko noon. Siya si Drugo na naging kuya at naging laman ng puso ko sa panahong walang wala ako.

Inihatid nga ni Aaron ang pagkain sa akin at kinain ko iyon na para bang gutom na gutom na hayop.

Ikaw ba naman ilang buwang hindi nakakain.

Pagkatapos naman ay nagpahinga ako saka ako nila inilabas sa silid ng naka wheelchair.

Inilabas nila ako sa isang bahay at napunta kami sa isang malawak na harden. Subrang ganda roon at may nga pulang rosas pa ang nakatanim roon.

Bahay raw ito ni Drugo dito sa pilipinas. Isang malaking bahay na Romanesque architecture pa.

Kahit na medyo mukhang pangsinauna ang bahay pero kulay puti naman ang naging dingding sa silid  ko kanina

Inilibang ko ang sarili para mabawi ko ang lakas sa ilang buwang nakahilata sa kama.

Napapatawa nalang ako kapag nag bibiro si Aaron kahit wala namang konek iyon. Napasaya ako sa araw na ito dahil nga sa dalawa na parang mga bata kung maghabulan at magkumpolan sa damuhan

Pag to talaga makita ni Kurt hay nako Rest In Peace Aaron Villafuerte talaga.

#ANGELYNPENER