Impervious to his action

Chapter 32

"You still love me..." He murmur.

Those words bring back to my senses.

Nag mulat ako. Hinawakan ko kamay niya na nasa pisngi ko.

I think, I am.

I'm still in love with him.

"Kailangan magamot mga sugat mo," sabi ko na lamang. Inangat ko ulo nito at hinawakan ang braso at inakbay sakin. Pinatuyo ko ito at pinasok sa loob.

Pinaupo ko ito sa couch, pumunta ako sa kusina upang kunin ang first aid kit. Umupo ako sa tabi niya.

May tubig din ako dala at pinainom sa kanya. Bago ko simulan gamutin ito. Tahimik lang ito pinag mamasdan ang ginagawa ko. Minsan dumadaing ito pag lumalapat ang bulak sa sugat niya.

Mukhang hindi parin talaga siya nag babago. Sumasabak parin talaga siya sa gulo.

Yan ang napapala!
Dumaing uli ito, hinawakan nito ang kamay ko at tiningnan sa mata. Galit ako itong pinanlisikan. Wala yang mga sugat niya, kung ako susuntok dito.

"Galit ka ba? Sakit mo naman mang gamot...parang nadagdagan e," Nag alinlangan pa itong sabihin.

"Hindi kita gagamutin kung galit ako," Pinag patuloy ko pag gamot sa Mukha niya ng matapos ay yung sa mga braso niya. Hindi katulad kanina hindi na ito dumaing.

Tiningnan ko ang kamao niya. Wala doon sugat o pag pula.

Hindi man lang ito nakaganti kung sino man ang gumawa nito sa kanya.

"Hindi ka man lang naka suntok? Hinayaan mong saktan ka ng gumawa nito sayo" Nilapag ko na bulak at tinapalan ng band aid nasa braso niya sa mukha ay hindi na. Pinag salansan ko mga ginamit ko pabalik sa first aid kit at hinawalay ang itatapon ko sa basurahan.

Nakatayo na ako ng higitin niya ako paupo sa tabi niya. Kinuha niya ang hawak ko at nilagay uli sa coffee table.

"Hindi mo ako mapapatawad kung ginantihan ko ang sumuntok saakin."

"Sino ba?" Tanong ko.

Natahimik ito at bumuntong hininga. Sumandal ito sa couch na kinaupuan niya.

"Hindi mo kailangan malaman,"
Bumalik tingin nito saakin. "Nag aalala ka ba sakin?"

Tsk!

Inirapan ko ito. Syempre nag aalala, gagamutin ko ba sugat niya kung hindi? Akala ko ba matalino siya. Halos luhuran na ito ng police officer dahil sa galing niya pero sa simpleng kilos ko 'di niya agad gets?

"You already fought your enemies there..." He said.

Ang ibig sabihin nito ay sa dilim. Hindi naman masyadong madilim doon sa labas. Hindi ko inisip na madilim ang paligid at nilapitan siya.

Hindi madali labanan, ginawa ko lang gusto ko puntahan siya.

..and hit me. Talaga ba na gusto ko siya? Iyon ba yung tulak ng bibig kabig ng dibdib.

Why my action contradicted what I say?

Mahal ko ba talaga siya o gusto ko lang na nasa maayos siya?

"You must sleep now," he whispered. Humiga ito sa kinaupuan niya. Hindi siya makaunat dahil nasa paanan niya ako.

Malalim ang iniisip nito at nakatingin sa kisame. Sa tayo niya mukhang dito siya matutulog.

"D-dito ka matutulog?" Gusto ko kutusan ang sarili dahil nabulol pa ako.

Agad itong bumangon kaya konting pagitan ang space na meron kami.