Impervious to his action

Chapter 22

Thank you guys for reading.💛

______________________________________

"Sabik nang mahalikan mayakap ka't masayaw sa ulan, mundo ko'y gagaan... Mundo ko'y gagaan." I strung my guitar while singing one of my favorite lyrics I watched on my Instagram account.

Titled 'Uhaw' by Dilaw.

At first I didn't have much to remember at all because I don't relate but when I accidentally played it. So, ganon pala, maganda naman yung mensahe nung kanta. But then sabi ko nga hindi relate sa akin.

Wala akong tinuturing na pagmamahal as in 'romantic love'. Si papa at mama lang.

"Maligaw man nang landas ay hahanapin ang kalsada patungo sayo, ikaw ang daan. Dumilim man ang paligid ay ikaw ang ilaw ko..oh oh oh oh oh. Oh oh oh oh oh."

"Bakit uhaw sayong sayaw bakit ikaw, laging ikaw 'di bibitaw sayong sayo, laging ikaw." I sang the chorus but I end it.

Naalala ko lang na hindi bagay sa akin yung kanta. It's too romantic to continue.

Binaba ko gitara at naupo na nakatingala ang aking ulo at ang nakikita ko ngayon ay kisame.

Bumuntong hininga ako.

I'm bored.

Kinuha ko cellphone ko at na nonood na lamang ng random videos sa Instagram.

I select one and watch it. The content mostly singing, study hack, beauty, dancing, fitness and also acting.

Nung una na entertain pa ako pero lalo ako na bored.

"Wala ba magaaya ng gala? Tss, ano ba kase pinag gagawa ni Hadex at hindi nag paparamdam!" Pag kausap ko sa sarili ko.

Lumabas na lang ako suot ang isang dress na binili namin ni Mama nung isang linggo. It's white and has a curve in a under the neck, it's look perfect in my body.

"Mama, aalis po ako"
Pag kababa ko nang makita si mama sa garden.

Lumingon ito sa akin. "Wow, you're so beautiful. You look good today, anak." I smiled.

"Thank you, Mama"

"So we're are you going?" Lumapit ito sa akin at inalis niya ang gloves na gamit niya. Sinundan ko lang mga kinikilos niya.

"Takes a walk in nature. Matagal na rin na hindi ko naigagala ang sarili. Gusto niyo po bang sumama?" Lambing ko pa dito.

Agad naman itong umiling habang suot ang isang ngiti sa kanyang labi.

"Hindi na Ylave. Tama yan. Mas okay nga na i-treat ang sarili kaysa naman nandito ka at nag kukulong lang sa kwarto mo. Basta mag ingat ka ha. Tawagan mo ako pag may kailangan ka."

Yumakap ako kay mama. "Yes po mama ko. Pakiss nga po" humagikgik si mama na parang bata.

Kumalas ako dito. "Sege na't igit maaga pa."

Nag paalam pa ako bago lumabas ngunit saktong pag labas ko ng gate ay ang pag bukas rin ng gate nang katapat naming bahay.

Inuluha noon si Oniel.

Ang malas ko naman yata.

Naka simpleng white shirt ito at jeans. He just partner it which a white sneakers that he look fresh in the morning.

Pinasadahan ko ulit ang aking suot at yung kanya.

Mukha kaming nag usap. Sa lahat naman nang damit sa closet niya bakit pinili niya ang white?!