Clash of Bloodlines

Chapter 10

Hindi ako makahinga. We're sorrounded of fire right now. Tumingin ako kay Mommy.

" Momm.." I sobbed.

Wala nang buhay si mommy. I was about to touch her, but someone opened the car door where I am sitting right now.

Hindi ko maaninigan ang mukha nya. I can't see his face. My eyes are getting blurry. I'm running out of breathe...

I felt that someone pulled me out of the car, As he picked me up, he ran so fast, away from the car. From a distance, even though I didn't have the strength to open my eyes.

Dinig na dinig ko ang pagsabog nang sinakyan namin.

"Noooo, My mom" I whispered, as tears rolled down the corners of my eyes..

........

I fell back holding my chest as I caught my breath.

Isang panaginip. An event that seems like a nightmare for me.

Ayoko na ito maalala pa. Bakit ba napapaginipan ko nanaman ito ulit.

I was dumbfounded. Nakatitig ako sa kisame. I sighed. Marami pa ako dapat alamin tungkol sa buo kong pagkatao at kung sino ba talaga ako.

I got up. Umaga na rin naman, and we have a business conference again later.

I decided to look for my ring again, but I couldn't find where it was. Hayst nasaan na ba kasi.

I was walking to the terrace...

I noticed that there was blood on the floor.Napa sad face ako. This is the cat's blood last night. Arghhhh!!
I hate myself. I can't accept that the cat lost its life without an opponent against me.

Kumuha ako nang mop sa cr at pinusan ko nalang.

My phone rang...

Sh*t !!! Its jake..

Yari talaga ako.

Nakatitig lang ako sa phone ko... Ayoko sagutin.
Hayst....
Napabuntong hininga na muna ako.

" jake" walang gana kong sagot.

"Kamusta pakiramdam mo?" I hang up the call.

Wala talaga ako gana makipag-usap. Our meeting will be start at 10am.

I have 1hr to prepare.

Hihiga na muna sana ako pero may kumatok.
Siguro ito na yong breakfast ko. I opened the door.

Pero walang tao? Wait..

Anong amoy yon? Ang baho... Parang patay na nabubulok. I was about to close the door.

Pero,

May tumakip na kulay pulang panyo sa bibig ko. Naninikip ang dibdib ko, hindi ako makahinga. Parang nauubos ang hininga ko.

Gusto kong sipain kung sino man may gawa nito sakin, pero sa hindi ko maipaliwang na dahilan ,hindi ko man lang mabuksan ang aking mga mata.

Nahihilo ako.

Wala na akong lakas para kumawala..

****

RAF'S POV

Otw ako ngayon papuntang baguio. I need to fetch her. Hayst. Hanngang ngayon napaka-pasaway nya parin talaga. Hindi marunong makinig.

Kapag wala ang singsing madali sya malalapitan nang mga soul devourers, at sa oras na hindi nya suot yon, sya ay ganap na bampira kaagad.

Bumalik na ako dito sa mundo nang mga tao. Kailangan kong ipaliwanag kay eya ang buo nyang pagkatao, bago sumapit ang ika-25 nyang kaarawan.

At kailangan ko makita si Zion. Nasa misyon sya para paslangin si eya. Kailangan ko sya kausapin.

I stopped my car sa isang coffee shop. Hindi pa din ako nakapag-breakfast. Bibili muna ako, 30 minutes nalang rin naman nasa baguio na ako.

" Goodmorning sir" bati ng isang babaeng crew. Nagpapacute pa ito sakin. Hindi ko na sya pinansin.

" Isang iced coffee spanish latte" I said.

" yon lang po ba sir? " inihawi nya pa ang buhok nya. At namumula sya. Hayst. Hindi ba sya sanay makakita ng isang pogi katulad ko?

" yes and faster" uupo na sana ako nang biglang....

*booooogshhh*

"Shit! My car!!" I ran quickly to go outside . Huli na ako, dahil nasusunog na ang tesla car ko.

I'll try to look who did this. But no ones around here. Except nalang sa mga taong nag labasan dahil sa pagsabog nang kotse ko.

I recieved text message

Unkown number " warning "

Hindi ko napigilan na suntukin ang pader na nasa gilid ko. Sa lakas nang pagkasuntok ko, dumugo ang kamao ko. Pero agad naman itong naghilom.

" Sir pogi, pasensya na po sa abala. Yong iced coffe mo po okay na"

Hayst. Oo nga pala may order ako.

I went inside the coffee shop. I sipped my coffee.

I called eya. Her phone is ringing but why is she's not answering it?

Kinakabahan ako lalo. Ngayon lang sya hindi sumagot agad sa tawag ko.

I decide to called jake.

" dudee.. magkasama na ba kayo ni eya?" Jake asked worriedly.

" what!? we haven't been together yet, I stopped here at a coffee shop to order some iced coffee when suddenly someone blew up my car" I said disgustedly.

" I called her earlier but she didn't answer so I called you." Saad ko. I really feel nervous now. Kapag may nangyari masama sa pinsan ko. Magbabayad sila.

" Totoo? Shit dudee... Sinagot nya kanina pero saglit lang. Cause she hang up the call. That's why I called her again. Akala ko nga magkasama na kayo, kaya hindi ko na tinawagan uli." Jake said confused.

I felt my eyes turned red, I clenched my fists. Nasaan kana ba eya.

" raf.. dudee.. are you there?" Tanong ni jake , halatang halata sa boses nya na nag-alala na talaga sya.

Lumabas ako nang coffee shop, iniwan ko nalang sa lamesa payment ko.

" I will use my teleportation power" wala na akong choice kundi gamitin ang ability ko bilanh isang bampira.

" Dude, hindi ka pa nakakainom nang sapat na dugo, hindi makakaya ng katawan mo"

Damn! Oo nga kagabi pa yong last na inom ko. Kapag mahina ako. Hindi ko rin agad matutulungan si eya.

Napasandal na lamang ako sa pader.

" dude, finally Eya texted me" saad ni jake.

I felt releived. But I feel something strange.

" ano sabi ni eya?" Tanong ko.

" forward ko sayo "

Agad ko namang narecieved.

Jake, Sorry hindi ko nasagot. Bigla ako nahilo kanina. Nakatulog ako ulit. Uuwi narin kami later sa Manila.

" send me your address dude. Sunduin kita" Jake offered.

" I'm fine dude. Kailangan ko pa hanapin kung sino ang gumawa non sasakyan ko. I'm sure hindi pa yon nakakalayo" I hang up the call.

Naramdaman ko na may nakatitig sa akin mula sa kakahuyan na natatanaw ko.

Nakangiti ito sa akin. I ran towards her. Tama babae.

Nasa kakahuyan na ako. Bigla sya nawala. Sigurado ako hindi yon soul devourers.

" did you like my little surpise babe?" naramdaman ko ang mga kuko nya sa batok ko.

Her scent. Her voice...

Itutuloy..