Clash of Bloodlines

Chapter 19

RAF 'S POV

" Did you like my surprised babe?" Hawak-hawak ni erika ang ulo ni Master Arnold. Ito ang pinunong kawal ng clan namin.

Nakakulong ako. Hindi ko alam kung nasaan ako.

" bakit parang hindi ka natutuwa " erika smirked.

Umupo sya sa upuan na nakaharap sa direksyon ko. At ini-abot nya ang ulo ni Arnold sa kanilang kawal.

Nanatiling walang emosyon akong nakatingin sa 'kanya.

" I can't believe na magiging ganito ka erika "

Her laugh erupted, a jarring sound that ripped through the silence. I stared at her, my heart pounding. This wasn't the Erika I knew. Something had changed, something dark and unsettling.

Umiwas ako ng tingin sa 'kanya. I glanced around, contemplating my escape plan. I only have one day left to speak to Zion. Hindi gumagana ang teleportation ability ko. May humaharang na salamangka sa selda.

" You can't escape here babe" erika said.

Tumayo sya at lumapit sa selda ko.

"I have an offer for you. I won't harm Eya. There will be no trouble if you cooperate with my plan." Tumingin ako sa mga mata nya. Ano nanaman ba pinaplano ng babaeng ito?

" Hindi ako katulad mo erika. Taksil! " Erika laughed again at what I said.

" Hindi ko akalain na minahal ko ang isang babaeng katulad mo. Taksil sa sariling angkan. Walang prinsipyo. Ano nalang kaya gagawin sayo ni Zion kapag nalaman nya ito?!?" I saw her eyes turned to red. I feel that she is seething with irritation.

"Power is more important than love, Raf," Erika declared. She vanished from my sight abruptly.

Ano ba nangyayari sa 'kanya. Pakiramdam ko may mali talaga. Hindi ganon na erika ang minahal ko. Erika's father is the one who killed the parents of Eya and Zion. That's why I am so desperate to talk to Zion because I know his mission.

They erased zion's memories to be able for them to manipulated zion's mind. They instilled in Zion's mind for him to resent the only woman he deeply loves.

Nabuhay ako ng loob ng makita ko ang isang daga papalapit sa akin. I used my telekinis ability to control the rat.

****

ZION POV

Halos wala ng gamit sa lamesa ko. Hindi ko mapigilan ang galit ko. I kissed eya about last night. The kissed that I never expected that will revealed the truth.

How could my own family decieved me?

I almost killed the woman who once saved my life and the woman I deeply love.

Naihagis ko ang vase na nasa tabi ko.

Damn!

FLASHBACKS

Sa wakas!! Nakalabas rin ako ng palasyo. Masayang- masaya ako ngayon na nakatakas nanaman ako. Mangangaso na ulit ako ng walang kasama.

Lumingon-lingon ako sa paligid.

BINGO!!

I saw a young lion playing, finally I have a target.

Dahan-dahan ko syang nilapitan pero naramdaman nya ako agad. Hays. Tumakbo ito kaya hinabol ko.

Let's see who run faster.

"Bataaa!!! " isang tinig na aking narinig mula sa di kalayuan. How could her to call me a kid? I am not a kid anymore. Hindi ko sya pinansin. I am still focused where the lion running.

" bata! Watch your back" tssss. Akala nya siguro mau-utakan nya ako.

" bataaaaa! " she shouted.

Sa puntong to. I decided to look back who is yelling at me.

" wh-" hindi ko na natapos ang aking sasabihin.

An arrow is about to strike towards me.

Isang babae na kasing edad ko ang lumitaw, buong tapang nyang sinalo ang palaso. Tumama ito sa may bahagi ng dibdib nya. I ran quickly towards her.

Hinugot ko kaagad ang palaso na nakabaon sa dibdib nya.

Amoy na amoy ko ang lason na nagmu-mula sa palaso.

" hindi ka nakikinig. I've been calling you many times" she said annoyed. Ohh she is not an ordinary vampire. She knew how to speak english.

Agad ko sya sinakay sa dala ko na kabayo. At nagmadali papunta sa punong mangagamot namin sa palasyo.

" heal her" nag-alala kong sabi sa punong mangagamot namin.

She looked to me confused.

" I said heal her. Please" hindi ako nagma-makaawa sa kahit na sino. But this girl saved me. She is so brave. I looked at her. Nawalan na sya ng malay.

" please she's not getting better. Heal her" tiningnan ng punong mangagamot ang kwintas na suot nito. May naka-ukit na pangalan.

" eya lopez" bulong ni manang.

Eya pala pangalan nya.

" ipag-bigay alam mo ito sa hari. Gagamutin ko na sya sa mas mabilis na panahon" kahit labag sa loob ko ay agad akong umalis para puntahan si ama.

Okay lang na maparusahan ako ni ama dahil lumabas ako sa palasyo ng walang paalam.
Kaysa naman hindi ko mapapatawad sarili ko kapag nawalan ng buhay ang babaeng nag ligtas sa akin.

END OF FLASHBACKS

Authors note;

Hello! I was extremely stressed earlier. I thought I had already finished Chapter 19 this morning, but I forgot to save it. Huhu.

- CherryVaniella