Clash of Bloodlines

Chapter 12

Agad kong kinuha ang libro, umiilaw ito, I was about to open the book pero hindi ko ito mabuksan.

Pinagmasdan kong maigi ang libro, parehas na parehas talaga itong naka hulma na desinyo sa singsing ko. Tekaa..

" ibig-sabihin yong singsing ko ang susi para mabuksan ko ito? " napaismid ako.

Napa-upo na lamang ako sa sahig. Nasaan na ba kasi yong singsing ko. Bakit ngayon ko lang ba ito naisip? Hays.

Napansin ko sa tabi ng trunk yong family picture namin.

I miss my mom & dad. Hindi ko napigilang hindi maging emosyonal. Im cryin right now.

" dad nasaan kana ba? Bakit hanggang ngayon hindi mo parin ako binabalikan "

Im still sobbing. 

Ibig-sabihin bampira rin mga magulang ko?

Hindi ko napigilan na sabunutan ang aking sarili, gulong- gulo na ako.

" shitt wala ako maalala! Bakit ba wala ako maalala"

Naramdaman ko na umiiba na muli ang kulay ng aking mga mata. Tumayo ako, gusto ko makita ito sa salamin.

Pero..

" i dont have reflection?"  Totoo pala na walang reflection sa salamin ang mga bampira.

Pero bakit dati naman nakikita ko yong sarili ko sa salamin? Aaahhhhh I knew it! Because of my ring. Tama! 

Pero bakit? Andami kong tanong sa isip ko. Lahat BAKIT!???

I decided to go to my bed.

Nakaramdam ako ng kakaibang enerhiya.
Nararamdaman ko ang presensya ni raf. Andito sya.

Pumunta ako sa living room.

Hindi nga ako nagkamali. Andito sya.

" Hindi kita makontak"  saad ni raf. Nakasandal ito sa may pader na naka crossed arms.

" tresspasing ka raf. You are invading my privacy!" Mataray kong sabi, agad naman ako umupo sa couch. But still looking to his eyes coldly.

" bampira ka din?" Tinaasan ko sya ng kilay.

" HAHAHAHHAHAHAHAHAH"  raf laughed loudly.

Yong tawa nya pakiramdam ko abot hanggang first floor.

" funny huh? "  i crossed my arms.

Tumabi sya sakin. 

He showed me his fangs and his eyes turned to red.

" what do you think? Bagay ba sakin contact lenses ko na red? "  raf said. Halatang nagpipigil ng tawa.

" no, its not pleasing me"  I pouted.

I sighed.

" eya , look at me " 

Sinunod ko nalang sinabi nya. Tumingin ako sakanya. " are you ready to know your true identity? "

Sa puntong to, alam ko na seryoso na sya.

I just nodded.

" let's go to your secret room"  napatigil ako.

"What? Did you know na meron akong secret room?"  I asked confused.

" yes. Naglalaro tayo doon 14 years ago"  he smiled at me.

What did he say??? For real??

" don't be confused, malalaman mo rin mamaya"

He still holding my hand.

Nandito na kami sa secret room.

Agad nyang napansin yong trunk. He opened it. And parang nagulat sya.

" ohh the book of grandma"  he said surprised.

" akala ko nasa world of cullins to, andito pala sayo. Buti naman naitabi mo "  he yawned.

Saan kaya yonh sinasabi nyang world of cullins? I arched my brows and looked to him.

Inaantok rin pala talaga ang mga bampira?

" anong gagawin natin? "  I asked.

Lumalalim narin kasi ang gabi. Naisin ko man na magpahinga alam ko ma hindi rin matatahimik yong utak ko.

I sat besides him.

" Are you ready eya? "  seryoso nyang tanong.

He looked at me as if he is really determined.

" yes"  I sighed.

" promise me, after this makikinig ka sa mga sasabihin ko."  Saad ni raf.

" shall we start?" 

I just nodded to him.

Nilagay nya ang kanyang palm sa ibabaw ng libro ni lola. And he grabbed my right hand.

He looked at my eyes and smile.

" close your eyes eya"  raf said.

I closed my eyes...

Authors note:

Hello! Pasensya na natagalan sa pag update , so busy lang talaga this past few weeks. Bawi akoo!!

Enjoy reading :)