Yalı Çapkını

Çıkmaz Sokak (Bölüm 36)

Ferit'den:

İ: 'Hahhh! Karısının neler yaptığını bilse ne derdi acaba...' diye kendi kendine konuştuğunda şaşkınlıkla ona döndüm neyden bahsediyor yaaa bu? Oturduğum koltuktan kalkıp yengeme doğru yürüdüm ve tam önünde durdum.

F: 'Neler yapıyormuş benim karım?'

H: 'İfakat? Sen bizim bilmdiğimiz birşey mi biliyorsun?'

Yengem cevap vermeyip duraksadı anlaşılan vereceği cevabı düşünüyordu yada bir yalan.

F: 'Cevap versene yenge!'

İ: 'Bana sesini yükseltme. Birşey olduğundan değil... Genel tavırlarından bahsediyorum çok vurdum duymaz, kimseyi dinlemiyor bunuda herkes farkında.'

Demin öyle bir çıkış yapmıştı ki duyanda birşey var sanar bu muydu yani? Anlaşılan yalan uyduramadı. Gözlerimi devirdim boş konuşuyordu.

H: 'Neyse... Ferit'e olan öfkemizi Seyran'dan çıkarmayalım.'

F: 'Sonunda mantık çerçevesinde bir yorum teşekkürler dede! Ben şimdi odaya çıkıyorum bu konuda burda kapansın yoksa kalbinizi kıracağım ve ben daha yeni özür dilemişken bunun olmasını istemiyorum.' diyerek hışımla arkamı döndüm ve odaya çıktım.

Odaya girdiğimde Seyran işini bitirmiş koltukta oturup beni bekliyordu. Ben içeri girdiğimde ayaklandı

S: 'Noldu ne konuştunuz?'

Yanına ilerleyip yanağına bir öpücük kondurdum. Anlaşılan benimle özel konuşmak istedikleri için dahada meraklanmıştı.

F: 'Tahmin ettiğim mesele için çağırmışlar. Özür diledim konu kapandı takma kafana.'

O sırada telefonum çalmaya başladı ekrana baktığımda Abidi'in aradığını gördüm telefonu yanıtlayarak konuştum

F: 'Efendim Abi?'

A: 'Alo Ferit...'

Sesi ağlamaklı geliyordu. Merakla sordum

F: 'Abi? Birşey mi oldu sesin hiç iyi gelmiyor?'

A: 'Ben hiç iyi değilim oğlum... Biriyle konuşmaya, akıl almaya çok ihtiyacım var.' dedi boğuk bir ses ile belliki gerçekten iyi değildi dahada meraklanıp endişelenmiştim.

F: 'Tamam bir sakin ol. Şöyle yapalım bizim tekneye geçelim orda erkek erkeğe dertleşlim olur mu? Hem bir deniz havasıda almış olursun iyi gelir.'

A: 'Çok iyi olur. Aşşağda bekliyorum ben.'

F: 'Tamam hemen geliyorum Abi.' diyerek telefonu kapattım Seyran'a baktığımda bana meraklı gözler ile baktığını gördüm.

F: 'Abi aradı sesi hiç iyi gelmiyordu birşey olmuş belli... Erkek erkeğe kalalım dedim rahat rahat içini döker. Tekneye geçicez tabii canım karımda izin verirse?'

S: 'Allah Allah noldu acaba...Tamam siz gidin.'

F: 'Sen ne yapacaksın?'

S: 'Bilmem bende belki ablamı çağırırım zaten Abidin abinin kafası bozuksa ablamında bozuktur kesin aralarında birşey geçmiştir yani.'

F: 'Bencede... Akşama görüşürüz o zaman.'

S: 'Görüşürüz.' diyerek dudaklarıma uzandı ve minik bir öpücük kondurup geri çekildi. Bu minik öpücük aslında beni kesmemişti ama şuan gitmem gerekiyordu. Telefonumu cebime koydum ve kapıya doğru ilerleyip Abidin ile buluşmak üzere odadan çıktım...

***************
Seyran'dan:

Ferit evden çıktıktan sonra bende ablamı çağırmıştım ama ben yalnız ablamın gelmesini beklerken babam,annem halam cümbür cemaat gelmişlerdi. Ablamla odada oturmaktan sıkılıp bahçede oturup konuşmuştuk bana Abidin ile yaşadığı tartışmayı anlattı ve bende daha çok ablama hak versemde Abidin abiye de hak verir gibi olmuştum tabikii bunu ona söylemedim. Konu Ferit ile bana gelince geçen günki sürpriz olayını açtım.