Yalı Çapkını

Sevgine Güvenmiyorum (Bölüm 15)

Seyran, kendisinden önce olan o malum olayın pelin ile ilişkili olduğundan adı kadar emindi. Ve bu olayı çözmekte oldukça kararlıydı..

A: "Evet, evet hatırladım tanıyorum.. Ben onunla aynı temizlik şirketindeydim ama sonra bir anda ayrıldı gitti hiçbirimiz birşey anlamadık."
S: "Anlıyorum.. Madem tanıyorsun o zaman bana yardım edeceksin." Diyip zafer kazanmışcasına gülümsedi.
A: "Anlamadım? Ben size nasıl yardım edeceğim ki?"

Seyran çantasından minik bir not defteri ve kalem çıkardı ve kendi numarasını hızlıca yazıp sayfayı koparttı bu sırada tuvalet kapısının sesi duyuldu Pelin geliyor olmalıydı. Numarasını yazdığı kağıdı acele ile kadına uzatıp konuştu

S: "Bunu Gaye yada annesine ver. Sadece bunu yap. Ve sakın bundan pelinin haberi olmasın sakın." Diyerek hızlıca mutfaktan çıktı. O sırada pelin ile koridorda karşılaştılar.

S: "Su içmeye gelmiştim."
P: "Ayşe'ye seslenseydin o getirirdi."
S: "Ne gerek var kendi suyumu da alamayacaksam.. Neyse ben diyeceğimi dedim umarım biraz olsun 'ne yapıyorum ben?' diyerek kendini sorgularsında benim dediklerime gelirsin."

Seyran evden çıkmak için dış kapıya doğru ilerledi.

P: "Görüşürüz."
S: "Allah korusun."

Diyerek kapıyı açıp çıktı. Ardından onu bekleyen taksiye binip şirkete gitti.

************

Ferit evden saat 4 de Seyran'ı almak için çıktığı sırada arkadan Abidin'in sesini duydu

A: "Ferit!"

Ferit derin bir nefes alarak yavaşça Abidin'e döndü ona olan siniri geçmesede hafiflemişti.

A: "Nereye?"
F: "Seyran'ı alacağım iş yerinden."
Ferit'in sesi buz gibi çıktı.
A: "Beraber gidelim diyeceğim ama.."
F: "Yok yok! Sen yorulma senin aklın şimdi daha başka şeyler ile meşguldur. Dimi Abi?"
A: "Ferit oğlum yapma böyle!"
F: "Neyi yapmiyim yaa? Haksız mıyım? Gözümüzün içine baka baka uyutmuşsunuz bizi!"
A: "Evet saklamamalıydık orda haklısın ama sende beni anla Ferit! Korktuk. Hem geçenki tartışmamızda haklı olan taraf senden çok bendim. İster kabul et ister etme."

Ferit gözlerini kaçırdı. Abidin'in o lafların tamamında haklı olduğunu çok iyi biliyordu. Hiçbir şey demeden Abidin'e bakıp arabasına bindi. Şirketin önüne geldiğinde arabasından inip şirkete girdi. Gözleri Seyran'ı aradı, etrafa bakındı biraz sonra Seyran'ı, Gökhan'ın odasından Gökhan ile yanyana çıkarken gördü. Gülüşüyorlardı. Kaşlarını çatıp yanlarına ilerledi. Seyran ve Gökhan ise henüz Ferit'i fark etmemiş kendi aralarında gülerek konuşmaya devam ediyorlardı

Gök: "Vallahi Seyrancım böyle giderse sen benide işimden ediceksin babam benden çok seni övüyor."
S: "Hımm.. Babanız sanki sizi normaldede pek övmüyor gibi ama?"
Gök: "Doğru tespit."

Seyran, Ferit'i görünce el salladı Gökhan da Seyran'ın baktığı yere doğru baktı. Ferit ise kaşları çatık bir şekilde onlara doğru ilerleyip Seyran'ın önünde durdu.

F: "Hadi gidelim." Diyip Seyran'ın elini tutarak çekiştirdi. Biran önce gitmek istiyordu çünkü Gökhan'ı gördükçe içinden onu boğmak geliyordu.
Gök: "Ferit bey ne bu acele?"

Ferit'in kopmak üzere olan kayışları bu lafı ile iyice kopma derecesine geldi. Zaten çatık olan kaşlarını mümkünmüş gibi iyice çatıp Gökhan'ın üstüne yürüyerek omzundan itti.

F: "Sana mı soracağım oğlum karımı eve götürürken!? Oğlum gebertirim lan seni! Sen patronsun diye kendini bir halt sanıyorsun belliki!"

Gökhan kaşlarını alaycı bir şekilde havaya kaldırıp cevap verdi.