That Juan Time Stopped (Introduction - To the Dreams of my Youth a Series)

Chapter I

uno

"Oh, sorry." binawi niya agad ang kamay nang napagtantong hindi ko rin iyon matatanggap dahil may hawak nga ako.

Nilapag niya ang bote ng tubig sa lounger bago kinuha ang nakatuping towel ang nagsimulang magpunas ng buhok. Nilagay ko na rin ang tray doon.

"Am I mistaken? But I'm pretty sure I am right." dugtong pa nito dahil sa dami ng sinabi niya wala pang lumalabas ulit sa bibig ko.

I think I was too shocked.

Maybe I judged him too early.

Sa tingin ko tama si Jayen.

Tumikhim ako at umiwas ng tingin dahil pakiramdam ko tuyo na ang lalamunan ko. Ilang segundo pa ay binalik ko na ang mata sa kanya at nakitang pinapanood rin ako habang nagtutuyo ng buhok.

"A-Ako nga... Ako 'yong may-ari ng Special Services na account." bawi ko at tumikhim.

Tumango siya sa akin bago sinampay ang tuwalya sa balikat niya. Humalukipkip ito.

"Thank you. I will send my payment later."

Pinagdikit ko ang dalawang palad at tumango rin.

Nanahimik ako dahil medyo nagapangan na ako ng konsensya. Ang simple lang ng ginawa ko pero ang laki ng bayad niya. Alam kong barya lang 'yon sa mga katulad niya, pero sa akin mabubuhay na ako sa tatlong libo ng ilang linggo.

"P-Pwede mong bawasan 'yong rate..."

Kumunot ang noo niya sa akin. "No. I made you run errands for me. And even went here at this hour. I think the fare was just right."

Kinagat ko ang ibabang labi.

"K-Kahit na... paki-bawasan pa rin. Hindi pa kasi ako nakakatanggap ng gano'n kalaki sa account ko. Hindi ako sanay... tsaka ang dali lang naman ng ginawa ko! Masyadong malaki ang three thousand pang one time payment."

He sucked his teeth like he remembered something. "Actually, that's one of the reasons I asked you to come personally..."

"H-Ha?" naguguluhan ko siyang tinignan.

"I raised the rate expecting you'd come." naging mariin ang titig niya sa akin. Parang lalabas na ang puso ko. "I have an offer. Do you want to elevate your services?"

Napalunok ako. "Depende sa offer. Ano ba 'yon?"

Umisang hakbang pa ito palapit. Bumaba saglit ang mata ko sa katawan niya pero binawi din agad.

"I need someone here, with me, everyday. And I think I just found the best choice for it." aniya.

Napakurap-kurap ako. "Ako?" turo ko sa sarili.

He pursed his lips. Water dripped down his forehead. "Yes, only if you want. Kung ayaw mo, hindi kita pipilitin. Miss Anonymous."

Teka, sandali. Gusto niyang may kasama rito araw-araw? At ako 'yon?!

"P-Para saan? Bakit kailangan mo ng kasama?"

"I scanned your portfolio. You know how to swim?"

Natahimik ako at tumango. Inaral niya ata talaga ang background ko sa account bago niya ako minessaged.

"Oo,"

He nodded in satisfaction. "Good. Because that's what I need. And I want this to be confidential for the two of us. So, I think you're really the perfect candidate to be my companion. You want things secret, I want things secret."

Napaisip ako sa sinabi niya. Pero masyadong pang maaga para basta-bastang pumayag.

"Ano'ng gagawin ko rito? Tuturuan kang lumangoy? Mukha namang marunong ka na." sagot ko at ginaya ang pagkakrus ng braso niya sa dibdib.