yaşat beni | texting

bölüm 16

Seri adımlarla evin arka bahçesinden uzaklaşırken derin bir nefes aldım. Annem evden kaçtığımı fark etmeden geri dönmem gerekiyordu. Bu kez abim beni gerçek anlamda öldürürdü.

"Hey! Ahu!"

Arkamdan seslenen sesin sahibi Atakan'dan başkası değildi. Kaşlarımı çatarak geriye baktım. "Senin ne işin var burada?"

Soluk soluğa kalmış bir vaziyette yanıma geldiğinde, "Bensiz kaçıyor musun?" diye sordu şakayla karışık.

"Ne alakası var, yok öyle bir şey."

"Var öyle bir şey," dedi ve doğruldu. "Okula mı gidiyorsun?"

"Ben sana seninle konuşmak istemiyorum demedim mi?" diye sordum başımı yana yatırıp. "Duymuyor musun beni?"

"Gözlerin ayrı dilin ayrı konuşuyor ama, hangisine inanacağım?" diye sordu kaş göz yaparak. "Hangisi gerçek?"

"İşim var Atakan, vaktim yok." dedim cevaplamak yerine adımlayarak.

"Bende okula gidiyorum, birlikte geçelim."

"Ya rahat bıraksana kardeşim beni."

"Kardeş deme lazım olur," dedi ve elini omzuma attı. "Benden kolay kolay kurtulamazsın."

Güldüm. "Delisin sen."