My Everyday Life With You

Chapter 43

Raven point of view.

"If you feel down, talk to me!"

"If you feel down, talk to me!"

"If you feel down, talk to me!"

Hindi ko alam kung ilang beses ko na ito pinipindot, ilang oras ko na rin itong hawak pero hindi ako makatulog.

Nasa kwarto na ako ngayon at nasa ala una na rin ng umaga. Tahimik na ang paligid at tanging mga Christmas lights nalang ang nakikita kong nakabukas sa labas.

"If you feel down, talk to me!"

Tinignan ko ang teddy bear na hawak ko at iniisip na siya ang kausap ko.

"Merry Christmas baby, namimiss mo rin ba ako?" tanong ko at bahagya pang pinunasan ang tumutulo ko na namang luha.

"Iniisip mo rin bang, sana di mo ako iniwan?" nakakatawa dahil para akong tanga na nakikipag-usap sa multo. "You know what, i miss feeding Shasha with you na po. I miss hugging you when im feeling down, i miss your voice, your lips, your smell and the soft cheeks you have." i muttered.

Tumingin ako sa labas ng bintana at huminga ng malalim.

"I want to keep our promises, i want to do all the promise we said to each other. Maybe you disappeared, but not our promises. Our dream house, our dream place, our dream date, but not our dream family." bulong ko sa laruan.

I take a deep breath para maiwasan ang pag-iyak, but i can't. Mahal na mahal ko siya to the point na kahit anong gawin ko ay hindi ko siya kayang kalimutan.

I want to be with her again, na kahit anong rason pa yun ay matatanggap ko pa siya.

"Maghihintay ako, susubukan kong maghintay para sayo. Maghihintay ako ng dalawang taon baby, maghihintay ako." sambit ko tsyaka mahigpit na niyakap ang laruan.

Medyo nabawasan naman ang sakit sa dibdib ko, humiga na ako sa kama at pinikit ang mga mata ko. Hugging the pillow she owned to my room, may mga naiwan pa kasi siyang kaunting gamit dito sa kwarto ko.

I'm trying to sleep, hoping na kahit sa panaginip lang ay mahawakan ko siya.
.
.
.
.
.

Nasa slot area ako ngayon kasama si Harold, she's my momma's private engineer. May binigay lang akong blue print sakanya for his basis para sa design ng bahay na gusto ko. I mean na gusto namin ni miss stella.

"Maasahan mo ang magandang serbisyo ko madame."ngumiti ako sakaniya at tyaka pinanood na umalis.

Tinignan ko muna ang kabuuan ng paligid, i choose this place kasi walang magiging kapit bahay at magiging malaya ako mag-isa rito.

It's so peaceful. Sana laging ganito.

"Ready na yung ticket mo papuntang Thailand bukas, sure ka bang ayaw mo ako isama?" tanong ni Jiro saakin.

"I need to be alone Jiro." sagot ko sakanya habang patungo kami sa sasakyan.

"Edi sa likuran mo lang ako, habang namamasyal ka doon." pangungulit niya.