Miss me, Ms. Vargaz

Chapter 9

Error ahead. Not edited.

----

Shaniah's pov.

Sumunod lang ako sa dalawa pagkalabas namin ng classroom para mag lunch.

Si Mikka nakakapit sa braso ni Paige tila ba isang batang natatakot na mawala. Nasa hulihan lamang ako ng dalawa. Nag uusap sila kung anong pagkain ba gusto nilang kainin ngayong araw.

Ang mahal ng pagkain sa Cafeteria hindi ko afford ang ganong pagkain, isang linggo na naming pagkain namin ni Freya ang presyo ng pagkain sa Cafeteria. Sa kalagay ni Mikka at Paige walang magiging problema sa kanila ang pera kahit ilang waldas sila hindi mababawasan ang kanilang yaman. Si Paige kilala ang kanyang magulang sa larangan ng Business, sila ang nagsasagawang mga sasakayan. At meron din silang planta ng pagawaan ng wine nasa ibang bansa na nag eexport buong Europe, Hindi lang sa Europe pati na din sa Asia. May isa itong kapatid nasa ibang bansa at ito ang nagmamanage ng business nila sa London. Si Mikka naman anak ng politicians, ang mama nito ay isang gobernador at ang ama nito ay isang Congressman, ang lolo naman nito ay isang Senador. Kilala ang kanilang pamilya sa buong Laguna na matulungin at mababait. Nag iisang Anak lamang si Mikka. Hindi katulad si mikka sa ibang tao na mapanghusga, lumaki siya na may takot sa diyos at mabait sa kapwa.

Hindi ako nababagay sa kanilang dalawa na maging kaibigan, una palang ang layo na ng estado namin sa buhay.

Malapit na kami sa cafeteria ng bigla akong tumigil sa paglalakad. Napansin naman ng dalawa. Nagtataka akong tinignan ni Mikka.

"Are you okay, shai?" tanong ni mikka.

"Kukunin ko pa ang anak ko sa school nila para sabay kaming kumain. Mauna na kayo ni paige."

Surprise on Mikka and Paige's faces is genuine, their eyes widening at the revelation that she has a child.

"What?" Mikka blurts out, shaking her head in disbelief.

Paige is equally as stunned, staring at Savedra with a mixture of shock and curiosity. "You have a kid?" she whispers, her voice laced with disbelief.

She fidgets under the intense gazes of her friends, feeling suddenly self-conscious about sharing this personal piece of her life.

"Yeah," she mutters, avoiding their eyes. "I...I have a daughter. She's Freya and three years old." nakayukong sagot niya dito.

Mikka, always the outspoken one, is the first to find her voice. She places a hand on Savedra's arm, her eyes wide with intrigue.

"Why didn't you tell us?" Malumanay na tanong ni Mikka. Bakas pa din ang pagkagulat dito.

Paige seems equally taken aback, though her surprise quickly melts into concern. She frowns, looking at Savedra with a mix of pity and curiosity. "Yeah...why didn't you tell us, Shai?"

"I guess...I guess I was worried you'd treat me differently. I mean, I'm a mother now. I have a kid. It's not the same as it was you think."

"Shai kahit ano ka pa, kahit may anak kana o wala tanggap ka pa din namin. Ikaw si Shaniah Savedra ang nag iisa naming kaibigan na maganda." masayang pahayag ni Mikka sakin.

"Shai, tara samahan ka namin kunin ang pamangkin ko, sabay sabay na tayong kakaing apat." Paige said at hinila ang kanyang braso para tumalikod sa cafeteria.

Nagsimula silang maglakad palabas ng campus. Bumati ang dalawa sa bantay ng gate. Walking distance nalang ang kanilang campus sa school ni Freya.