සති කිහිපයකට පසු
මන් අද ගෙදර යනවා...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
එත්...
මගේ ම කකුල් දෙකෙන් නෙමේ... ඌ එදා පිහියෙන් පල්ලැහැට ම ඇද්ද පාර කකුල ඇවිදින්න බැරි තරමට ම ඩැමේජ් වෙලා ලු...
හැබැයි ඩොක්ටර් කිව්වේ නම් තව සතියක් වගේ යනකොට මට ඇවිදින්න පුළුවන් වෙයි කියලා... මාස තුනක් ම සිහිය නැති වෙලා තිබුන කාලේ කකුල හොද වෙලා ගිහින් කියලා...
එත් මට විශ්වාසයක් නැහැ...
හැබැයි මන් නැගිටින්න ඔනා සතියක් යන්නත් කලියෙන් මන් නැගිටලා මේ දේවල් ඔක්කොම ඉවර කරන්න ඔනා...
එයාට ඌව අල්ල ගන්න උදව් කරන්න ඔනා...
මේ දෙවල් ඉක්මනට ඉවර කරලා දාලා එයා එක්ක පාඩුවේ සැනසිමේ ජිවිතේ ඉතුරු කාලේ ගෙවන්න ඔනා...
අම්මා දැකපු හිනේ එයාට සැබැ කරලා දෙන්න ඔනා... මන් ඒ වෙනුවෙන් කරන්න වැඩ ගොඩක් තියෙනවා...
" ආහ් මිලර්... Good Morning "
" Good Morning "
ඔෆිසර් කාශප ඇවිත් මට ගුඩ් මොනින් කියලා කිව්වේ එයාට හැමදාමත් වගේ සුපුරුදු හිනාවම දෙන ගමන් මන් ගුඩ් මොනින් කියන කොට...
ඔව්... මට දැන් ආයේ ම කතා කරන්න පුළුවන්... හැබැයි කලියෙත් තරම් නෙමේ කෑ ගහන්න රණ්ඩු වෙන්න කිසි දෙයක් කරන්න බැහැ...
වචනයක් කිව්වත් එක ඇහෙන නැහෙන ගාන වෙද්දි... මේ දවස් ගානට ම මහෝධර් කෙරුවේ මන් ගාවට ම වෙලා මට උදව් කරපු එක...
" කෝ කැපා "
මගේ කනට පහත් වෙලා කැපෝ කියලා ඔෆිසර් කාශප ඇහුවේ මන් ඇහෙන් එහා පැත්ත පෙනවන කොට...
YOU ARE READING
CAPTAIN MILLER ✓
Fanfictionමන් පරක්කු වැඩියි... එකට මට සමාවෙයන් Start - 2024.06.24 End - 2024.07.25
