Sevgili Asker

9.Bölüm♨Mayın♨

Selamlar. Yeni bölüme hoş geldiniz. Nasılsınız? Umarım iyi sinizdir. Biliyorsunuz ki ben yeni bir kurguya başladım. Kumsalın hanımefendisi. Ona da destek olursak çok sevinirim. Bu arada yt kanalımda söyledim burada da söyleyeyim. İki kurgumdan biri kötü sonlu bitecek ve ben finalleri aynı zamana denk getireceğim. Çok uzatmayalım iyi okumalar

-YORUM VE OY LÜTFEN-

9.Bölüm: Mayın

Yazar bakış açısı

Şeyma'nın sözleri üzerine herkes siper almıştı. Ege hemen Şeyma'nın yanına gitmişti. Şeyma'yı mayından kurtarmaya çalışıyordu. Tolga, Zafer ve Burak Şeyma ile Ege'yi koruyordu. Yavuz, Selim, Alp ve Ateş ise teröristlerle çatışıyordu. 

Ekim kaçmıştı. 

Şeyma'dan

Ege beni mayından kurtarmaya çalışıyordu. "Ege, kurtaramayacaksın beni uğraşma. Kendini de feda etme." dedim. "Olmaz komutanım. Sizi almadan buradan şuraya gitmem. Kurtaracağım sizi." dedi Ege.

Teröristleri temizlemişlerdi. Yavuzlar koşarak yanımıza geliyordu. "Durum ne Kaya?" dedi Yavuz. "Komutanım Alaca komutanımın buradan kurtulması zor. Yardım lazım." dedi Kaya. "Tek başına halledemez misin?" dedi Tolga. "Maalesef, yanımda o kadar ekipman yok." dedi Kaya.

"Bırakın beni. Siz kendinizi koruyun. Kurtulsam ne olacak? Mayının yanına saatli bomba var." dedim. Yavuz bakışlarını Kaya'ya çevirdi. "Ne demek yanında bir de saatli bomba var?" dedi Yavuz

"Maalesef komutanım. Şehit vermemiz lazım." dedi Kaya. "Olmaz! Hepimiz sağ çıkacağız. Ne  gerekiyorsa yap Kaya! Şehit olacaksak birlikte oluruz, kurtulacaksak birlikte kurtulacağız." dedi Tolga.

"Anlamıyorsunuz. Gidin kurtarın kendinizi." dedim. "Alaca! Saçma sapan konuşma!" dedi Yavuz. "Komutanım, Mayın etkisiz hale geldi." dedi Kaya. "Nasıl? Hani zordu?" dedim. "komutanım bu insan dışı varlıklar bilerek kolay yapmışlar. Ben hepsini denedim. Fakat en kolayını denemememmişim kusura bakmayın." dedi Ege.

"Lan Kaya, bir daha kolay- zor ayırt edersen senin içinden çok güzel geçerim." dedi Yavuz. "Emredersiniz komutanım." dedi Ege.

"Komutanım ayağınızı çekebilirsiniz." dedi Ege'nin Dediğini yaptım ve ayağımı çektim. Mayın etkisiz hale gelmişti. Derin bir nefes verdim. Tam hareket edecekken aklıma gelen sözle buz kestim.

"Alaca ne oldu?" dedi Yavuz. Sinirli bir şekilde güldüm. "Ege sen demedin mi bir de bomba var diye. Mayın etkisiz hale geldikten 3 dk sonra patlıyor." dedim. "Hassiktir." dedi Tolga. Yavuz Ege'ye döndü. "Etkisiz hale getirebilir misin?" dedi Yavuz. Ege olumsuz anlamda başını salladı. "Maalesef komutanım. Bu süre içerisinde halledemem. Bomba çok karışık." dedi Ege.

"O zaman çabuk olun buradan uzaklaşıyoruz." dedi Yavuz ve hep birlikte koşmaya başladık. Tim de hemen toparlanmıştı. Hemen uzaklaşmıştık. Uzaklaşmamızın ardından hemen bomba patlamıştı. Kimsede hasar yoktu.

"İyi misiniz?" dedi Yavuz.  "İyiyiz komutanım." dedik hep bir ağızdan. Yavuz başını salladı. "Karakola az kaldı dayanın." dedi. Gerçekten yorulmuştuk fakat ben fiziksel olarak değil, zihinsel olarak daha çok yorgundum. Hayatımda art arda bu kadar ölümle burun buruna geldiğimi hatırlamıyordum. 

Ekim tarafından vurulmam, Ekim'in hain çıkması ve az önce ayağımın altında bomba ve mayın olması gerçekten hemen hazledilecek bir şey değildi. Fakat hazmetmeli ve timimin yanında olmam lazımdı. Bir anda belime dolanan kollarla irkildim. Yavuzdu. Zaten burada bu hareketi yapacak cesareti olan kimse yoktu. Yavuz dışında.