Sırlar

16.bölüm

İnanmalımıydım?

Notunda yangını onun çıkarmadığını söylemişti ama eminim ki o çıkarmıştı. Başka kim yapabilir ki bunu. Başka kim yangından korktuğumu bilebilir?

Anlamadığım bir şekilde Giray onun yapmadığını söylemişti. Ama eminim ki o yaptı.

Ailemi bir yangında kaybetmiştim her nekadar inanmasam da. Babamın bedenini yangından çıkartırken gördüm. O günden beri artık büyük ateşlerden korkuyordum. Bunu bir şekilde öğrenmiş olmalı. Beni yangınla korkutmaya çalıştı.

Ama şunu bilmiyordu ben kendimi yakarak öldürmeye çalıştığım gün bu korkumu yenmiştim.

Elindeki kozları kullanmaya çalışıyordu ama başarısız oluyordu. Çünkü karşında ben vardım Yaz Atalar.

Beni korkutmaya çalıştı belkide. Ölümle. Beni ölmümle korkutmaya çalıştı. Yaz Atalar'ı asla ölümle korkutamazdı.

Elimdeki kağıdı avuç içimde buruşturdum. Ellerimi balkon trabzanının üzerine koydum ve etrafa bakındım hiç bir canlı göremiyordum. Başımı gök yüzüne bakmak için kaldırdım. Minik kar taneleri yağmura dönüşüyordu. Küçük yağmur damlaları başıma değdiğinde gözlerimi sımsıkı kapattım. Yağmuru seviyordum.

Küçükken babam bana gök yüzündeki yıldızlar ve melekler sevdiklerini özlediğinde yağmur yağar derdi. Tabi o zaman ona inanmıştım. Şimdi doğru olmadığını biliyordum ama inanmak istiyordum.

Baba beni mi özledin?

Bende sizi çok özledim.

Merak etmeyin yanınıza gelicem. Az kaldı. Başlangıcı atıyorum baba. Sen söylerdin bir şeye temelli atığındq çabuk finale yaklaşırsın. Sen söylediğin için bunu inanarak yapıyorum. Sen benim güvendiğim adamlardan birisin baba. Ben bi tek üç erkeğe güveniyorum ve eminim ki bu sayı asla değişmeyecek..

Derin bir nefes alıp kendimi toparladım. Akşam evime gidecektim. Demir sezgin evime birini gönderecekti. Umarım iyi bir planları vardır.

Son defa etrafa bakıp içeri girdim. Islanmıştım. Dolaba Mevsim'in bıraktığı çantadan kıyafet alıp lavaboya üzerimi değiştirmek için girdim. Üzerimi değiştirdiğimde odadan çıktım Oğuzun sesi geliyordu odaya gelmişlerdi.

Beni görür görmez sorguya başladı "Ne istediler onlar?" Bıkkınlıkla nefes verip yatağıma oturdum. " Hiç birşey." Gözlerini gözlerime dikti"Yaz!"

"Ne?"

"Beni delirtmeyin. Ne istedi?"

"Bir şey istemelerini vakit kalmadı. Onları dinlemeden red ettim ve yolladım"

Arkadan Mevsim kaşlarını çatmıştı. Bu dediğime inanmamıştı. Ama Oğuzun inanması gerekiyor.

"Benden inanmamı bekleme."dedi sert sesiyle.

"Senden inanmanı bekliyorum çünkü doğruları söylüyorum Oğuz"

Mevsim araya girerek "Uzatma Oğuz 'doğruları söylüyorum'diyor işte."

Oğuz gülüp " Yaz tanıdığımız en yalancı kadın. Hatırlarsan bir sene önce sırf annesi ona dışarı çıkmasını izin vermediği için eline makyajla yara yapıp kendini hastaneye götürtüp kaçmıştı." Ufak bir tebessüm etmiştim. Evet böyle şeyler yapmıştım.

Mevsim beni korumaya devam ederek "Ama bu konuda yalan söylemez" Ah bi bilse yalan söylediğimi.

"Ayyy"diye çığlık attim. İkiside korkuyla bana baktı. "İçimi şişirdiniz be. Siktirin gidin başımdan. Vallahi sizi polise şikayet ederim başımdan öyle alırlar sizi."