Sırlar

8.bölüm

Benim kurduğum oyuna katıl.Karanlık dünyamın kraliçesi ol.

Koca bir siktir!Ne oluyor burda?Bu not ne,kim bıraktı?

Korkuyla ayağa kalkıp camdan dışarı baktım.Karanlıktı hiçbirşey göremiyordum.Balkon kapısını açıp çıktım.Etrafa korkuyla bakıyordum ama hoçbirşey göremiyordum.Odama girip balkon kapısını kapattım.Son bir bakış atıp perdeyi kapatacakken ağaca sırtını dayayan birini gördüm.

Karanlık ve uzak olduğu için pek birşey anlayamıyordum.Ama kasket şapka takan bir erkek olduğunu anlamıştım.Gözlerim biraz daha aşağı indiğinde elinde bir bıçak tutuğunu gördüm

Korkuyla yutkunup bakışlarımı ona sabitledim.Bıçak olmayan elini kaldırıp salladı.Bu psikopat.

Gözlerimi kapatıp açtım.Gözlerimi açtığımda psikopat ortadan kaybolmuştu.Hızlıca perdeyi kapatıp  odamdan çıktım.Sessizce eski eşyalarımızı koyduğumuz odaya girdim.Oda kaşonlarla doluydu.Hızlıca babam yazan kaşonu bulup açtım.

Özür dilerim baba gerekirse sana verdiğim sözü çiğnerim.Ama ne olursa olsun bu psikopatı kaçıramam.

Babamın bana küçükken öğretiği şekilde cesaretimi toplayıp savaşacaktım.Hızlıca aşağıya koşmaya başladım.Merdivenleri hızlıca iniyordum.

Kapıya yöneliceken dikkatimi açık olan salan ışığı çekti.Annem uyanık olabilirmiydi?Umarım annemdir.Yutkunup sıkıca silahı tuttum,yavaş adımlarla salona girdim.

Salonun ortasında annem yüz üstü yatıyordu.Yüzümü korku kaplamıştı.Ya o psikopat anneme birşey yaptıysa?

Koşarak annemin yanına gidip çöktüm.Gözlerim dolmuştu.Silahı yere bırakıp annemi sırt üstü çevirdim.Üzerindeki tişörtüyle koca bir çığlık attım.Annemin beyaz üstü kanlar içindeydi.Çığlık attığımda iki elimi ağzımda birleştirmiş geriye gitmiştim.

Hayır anneme birşey olamaz.Bir tek o kaldı.Hayır anne yaşıyorsun sana birşey olmasına izin vermem.

Kendime gelerek akan gözyaşlarımı sildim.

Anneme yaklaşıp nabzına baktım.Atmıyordu.Nefesim kesiliyordu,kalbim acıyordu.Annem..annem ölmüştü.

Tırnaklarımı avucuma batırıp koca bir çığlık attım.Hayır.Hayır olamazdı.Annem ölmüş olamazdı.

Kesik kesik nefesler alıyordum.Baba özür dilerim annemi koruyamadım.Baba özür dilerim sana verdiğim sözleri tutamadım.

Kendime gelerek annemin yanında olan telefonunu alıp ambulansı aradım.Yutkunup silahı aldım ve hızlıca koşarak kapıyı açtım.Kapıyı açar açmaz bir beden ili karşılaştım.Oydu.Balkondan gördüğüm çocuk.Başını aşağa eğmişti.Şapkası yüzünden yüzünü göremiyordum.Korkuyla yutkunup kapıyı kapatmaya çalıştım ama başaramadım.Elinde tutuğu bıçağı kapamaya çalıştığı kapının arasından soktu.

Kesik kesik nefesler alıyordum.Bu sefer gerçekten bitecekti.Kaçacak yerim yoktu.Busefer gerçekten beni buldu.

"Ya oyunumuza katıl ya da öl"diyip tüm gücüyle kapıyı açtı.Sendeleyip düştüm.Yavaş adımlarla bana yaklaşıyordu,kendimi geriye çekiyordum.Elinde hala bıçağı sıkı sıkı tutuyordu.Boynumdaki yarayı o yapmıştı.Daha korkunç olan ise annemi o öldürmüştü.

"Benden ne istiyorsun psikopat?Annemi neden öldürdün?"çaresizce ağlamaya başladım"Biz sana ne yaptık?Ne istiyorsun?Neden okula ve insanlara zarar veriyorsun manyak?"

Konuşmuyordu.Sadece bana doğru yürüyordu.Kendimi geri geri çekiyordum en sonunda birşeye çarptım.Arkama döndüğümde çarptığım şey annemin ölü bedeniydi.

"Sana sunulan teklifi kabul edip cehennemimize katılacakmısın yoksa seni öldürmemi mi istersin?"dedi sert ve aynı zamanda sakin sesiyle.

Kendimde o gücü bularak hızlıca ayağa kalktım ve elimde olan silahı ona doğru doğrultum."Ben seçeneklerin arasından seçmem."dedim sert sesimle"Kendim seçenek yaratır kendi yolumdan yürürüm"diyip gözümü bile kırpmadan ateş ettim

Selam hadi baybay.

Ig:meldos.19