Liczysz się tylko ty-Lena i Szulc

46

Ania siedziała na łóżku w swoim małym londyńskim mieszkaniu, próbując zebrać myśli po szokującej rozmowie z Viktorem. Miała wrażenie, że jej świat się rozpada. Serce biło jej w piersi jak oszalałe, a dłonie drżały. W końcu zdecydowała się zrobić jedyną rzecz, która wydawała się słuszna – zadzwonić do Leny.

Wzięła głęboki oddech i wybrała numer. Telefon dzwonił kilka razy, zanim Lena odebrała.

„Cześć, Ania! Jak się masz?” – głos Leny był pełen ciepła, które Ania tak bardzo potrzebowała w tej chwili.

„Lena, musimy porozmawiać. To bardzo ważne” – Ania starała się, aby jej głos brzmiał spokojnie, ale Lena natychmiast wyczuła, że coś jest nie tak.

„Co się stało, Ania?” – zapytała Lena, teraz bardziej poważnie.

„Lena, muszę ci coś wyznać. Myślę, że popełniłam straszny błąd. Związałam się z kimś, kto... Lena, on jest szefem mafii” – słowa te wyszły z ust Ani z trudem, jakby były zbyt ciężkie do wypowiedzenia.

„Co?! Ania, o czym ty mówisz? Kim jest ten człowiek?” – głos Leny był teraz pełen niepokoju.

„Jego imię to Viktor. Poznałam go przez wspólnych znajomych. Był taki uroczy, taki czarujący. Nigdy nie podejrzewałam, że może być zamieszany w coś takiego” – Ania mówiła szybko, prawie bez tchu.

„Ania, musisz natychmiast się od niego odsunąć. To nie jest bezpieczne. Gdzie on teraz jest? Czy wie, że jesteś świadoma jego działalności?” – Lena próbowała zebrać jak najwięcej informacji, aby móc lepiej doradzić swojej siostrze.

„Powiedziałam mu, że wiem. Był zaskoczony, ale próbował mnie uspokoić. Powiedział, że chciałby wszystko wyjaśnić” – Ania poczuła, że łzy zaczynają napływać jej do oczu.

„Ania, musisz być bardzo ostrożna. Tacy ludzie nie cofają się przed niczym. Musimy znaleźć sposób, aby cię stąd wydostać” – Lena starała się zachować spokój, choć w jej głosie słychać było napięcie.

„Lena, co mam zrobić? Jak mam się stąd wydostać?” – zapytała Ania, czując, że jej panika zaczyna narastać.

„Najpierw musisz znaleźć bezpieczne miejsce, gdzie będziesz mogła się schować. Czy masz kogoś, komu możesz zaufać? Przyjaciela, który mógłby ci pomóc?” – Lena zapytała, starając się myśleć logicznie.

„Mam kilka przyjaciół, ale nie jestem pewna, czy mogę ich w to wmieszać” – odpowiedziała Ania.

„Musisz znaleźć kogoś, kto może cię ukryć na kilka dni. Ja tymczasem skontaktuję się z naszymi znajomymi na komendzie i zobaczymy, co można zrobić, aby zapewnić ci bezpieczeństwo” – Lena miała już plan w głowie, choć wiedziała, że realizacja będzie trudna.

„Dobrze, Lena. Spróbuję znaleźć bezpieczne miejsce” – Ania czuła, że ma przynajmniej jakiś plan działania.

„Bądź ostrożna, Ania. I proszę, nie kontaktuj się z Viktorem. Nie daj mu znać, gdzie jesteś. Ja też będę w kontakcie” – Lena starała się uspokoić swoją siostrę.

Po zakończeniu rozmowy Ania poczuła się trochę pewniej, wiedząc, że ma wsparcie Leny. Zaczęła planować swoje ruchy. Wiedziała, że musi działać szybko i dyskretnie.

Skontaktowała się z przyjaciółką, która mieszkała na obrzeżach Londynu. Wyjaśniła sytuację, prosząc o pomoc i schronienie na kilka dni. Na szczęście jej przyjaciółka, Emma, zrozumiała powagę sytuacji i zgodziła się bez wahania.

Pod osłoną nocy Ania spakowała kilka niezbędnych rzeczy i udała się do mieszkania Emmy. Cały czas miała nadzieję, że Viktor nie będzie próbował jej znaleźć. Przerażona i zdeterminowana, postanowiła, że będzie walczyć o swoje bezpieczeństwo i o to, by ujawnić prawdziwe oblicze Viktora.

Lena tymczasem, z pomocą Szulca i komendanta Witackiego, zaczęła organizować operację, która miała na celu ochronę Ani i zakończenie działalności Viktora. Wszyscy wiedzieli, że to będzie trudne zadanie, ale byli gotowi na wszystko, by zapewnić bezpieczeństwo rodzinie.

Nadchodzące dni miały być pełne napięcia i niepewności. Ania musiała być ostrożna, a Lena i jej zespół musieli działać szybko i skutecznie. Wiedzieli, że stawką jest nie tylko życie Ani, ale także bezpieczeństwo wielu innych ludzi, którzy mogli stać się ofiarami działalności Viktora.