𝑌𝑒𝑛𝑖 ٭𝑇𝑎𝑛𝑧𝑒𝑛٭

2𖤐

~𝑶𝒌𝒖𝒍 𝑩𝒊𝒕𝒊𝒎𝒊

"Görüşürüz. Zenitsu, Tanjiro." Dedi ve ayrıldı yanımızdan Muichiro.

El sallayarak karşılık verdim Muichiro'ya. "Görüşürüz!"

İnosuke çantasını koluna geçirirken bağırdı arkamızdan. "O afiş bitmesin Monitsu seni boğu-"

"İnosuke! Araba!" İnosuke'nin sözünü bölen arkasından tam çarpıcak olan arabaydı. Sanırım Muichiro onu uyarmasa az önce ayağı eziliyordu.

Tanjiro İnosuke'ye bakıp kıkırdadı. Şoföre küfür yağdırıyordu İnosuke.

"Lan sen kimsin de yüce İnosuke-sama'ya çarpmayı cürret edersin!"

"Beyefendi önüme çıkan sizsiniz! Hem size çarpmadım! Çarpıyordum ama çarpmadım!"

"Hadi lan oradan! Basbaya eziyordun ayağımı!"

"Önünüze bakıp yürüsenize o zaman bunuda mı ben söyleyeyim!"

"Sen kimsin de, bana, yüce, kutsal İnosuke-sama'ya talimat veriyorsun ha!?Kör Karı!"

"Asıl siz kim oluyorsunuz da bana hesap soruyorsunuz!"

Arkama dönüp ilerlemeye başladım. Elimi suratıma vurdum sinirle.

"Tanrım, sabır ver!"

Tanjiro'nun kıkırdamaları gülüşe dönerken ona baktım. Gülümsemesi, cidden çok güzel.

"İnosuke hep böyle midir?" Diye sordu.

Çantamı koluma daha da asıldım. "Nazik ve kibar olmasını saymassak... Evet. Hep böyle."

Tanjiro kendini tutamayıp bir kahkaha patlatmıştı. Ona bakarken bir an bende kendimi gülüyorken bulmuştum.

Tanjiro karnını tutarak nefesini düzeltmeye çalışırken bende onun bu haline, elimle ağzımı kapatarak güldüm.

Derin bir nefes aldım. Sonra geri verdim. Tanjiro suratımı yoklayıp aynısını yaptı. Ona bakarken tekrardan kıkırdadım.

Ellerimi çantamdan bırakıp aşağıya sarkıttım. Büyük ve en sevdiğim alt geçitten geçeceğimiz için Tanjiro'ya seslendim.

"Birazdan alt geçitten geçeceğiz, biliyor musun yürüyen merdivenlerine binmeye bayılıyorum." Verdiğim çocuksu cevaba bir an için yumruk atmak istedim.

Yoroyon mordovonloro bonmoyo boyolorom.

Saçmalığına bakar mısınız?

Tanjiro suratını çevirerek gülmeye çalışırken onu fark ettim. Gülmesi gayet normaldi, verdiğim cevaba bakılınca siz olsanız şimdi anırırdınız.

Utançla önüme bakıp ilerlemeye başladım. Alt geçite varmıştık. Yol boyunca rezil cevabımdan başka hiç bir şeyden bahsetmemiştik. Bahsetmesekte iyi olurdu.

Merdivenlerden indik, altta olan küçük dükkanlara baktım. Burası metronun alt geçidiydi. Genelde yolu kısaltmak için burayı kullanırdım. Ve yürüyen merdivene binmek için.

Yavaş yavaş o meşhur büyük yürüyen merdivene baktım. Tanjiro gözlerini açmış bir şekilde bana baktı.

"Bahsettiğin buysa binmek cidden eğlenceli olmalı." Dedi.

Başımı eğdim. Sonrada ona döndüm. "Aslında, buraya takıntılıyım. Neden bilmiyorum ama küçüklüğümden beri yürüyen merdivenlere büyük bir merak salmışlığım var. Çok saçma olduğunu biliyorum, ama alış-"

"Zenitsu dikkat et!"

Dengemi kaybediyordum ki Tanjiro beni kolumdan yakalayıp asıldı. Yürümeden gittiğimi fark ettiğimde, çoktan yürüyen merdivenlere binmiş olduğumuzu gördüm. Sanırım Tanjiro'ya gereksiz muhabbetimi anlatırken gelmişiz. İçimden yine lanet ediyordum. Deli gibi de yanaklarım yanıyordu.