4𖤐

90 20 37
                                    

𖤐𖤐

Tanjiro'nun ağzından

Zenitsu'nun evinden ayrıldım, bir beş dakikadır yürüyordum. Bilmiyorum ama... Onu orada bıraktığım için kendimi çok üzgün hissediyorum. Keşke tüm gece boyunca yanında kalıp ona bakabilsem. Beraber olursak eminim ki aklında kalanları çabuk unuturdu.

Aklıma rüyasında saydıklağı şeyler geldi...

"Baba... Baba, Orada mısın...? Baba... G-gitme...! Lütfen...! Sa-na ihtiyacım va-var! Baba!"

Sinirleniyordum! Keşke evinde kalabilseydim diye.  Maalesef  gitmezsem de ailem beni merak ederdi.

Yalvarışları... Cidden, Kalbime oturdu. Sanki kendisi ölüyordu, öyle bir yalvarıyordu ki...

Kafamdakileri dağatmak için başımı iki yana salladım. Adımlarımı hızlandırdım, akşam oluyordu.

Cebimdeki telefonum titredi. Sanırım bildirim geldi diye düşünüp elime aldım. Nezuko'nun yazdığını fark ettim mesaja girip okudum.

Kardeşim 1🌸💕
Abi ne zaman geleceksin,
yemek hazır. Annem seni merak ediyor.

Siz
Birazdan, oradayım.
Bir arkadaşımın evindeydim,
önemli bir ödev yapıyoruk.
Geliyorum.

Kardeşim 1🌸💕
Tamam abi dikkat et.
✓✓

Mesajlardan çıktıktan sonra, biraz telefonumun ekranına bakakaldım.

Bazı zamanlar böyle dalıp gidiyorum.

Telefonumu kapatıp cebime tekrar koydum. Yürürken önüme döndüm, önüme dönmem ile birisinin omzuna çarptığımı fark ettim.

Bu otuzlarında olan bir bayan dı. Saçları hafif turuncuydu. Fiziği de gayet denkti. Ona çarpmam ile elindeki birkaç dosya ve market poşeti düşmüştü.

O kadar sert çarptığımı düşünmemiştim, ama şiddetli olduğuna şaşmamalı.

"Afedersiniz." Dedim ve yerdeki bir kaç sunum dosyasısını toplamaya koyuldum. Kadın bana dönerek gülümsedi. "Sorun değil, eve gitmek için biraz hızlı yürüyordum, seni görmemişim."

Elimdeki dosyaları ona uzatıp yerdeki içecek poşetine uzandım. Bir kaç şişe poşetten düşmüştü. Onları tekrar poşete koyup uzattım. "Kusura bakmayın, bende acele ediyordum. Dalgınlığma geldi, yanlışlıkla çarptım."

Gülümseyerek elimdeki poşetleri aldı. "Sorun değil ve çok teşekkür ederim, bu lanet üniforma ile eğilmek çok zor, normal bir insan özür dileyip geçerdi."

Güldüm. "Önemi yok," o da bana güldü önüne dönerken bana seslendi. "İyi akşamlar genç oğlan."

Başımı eğdim, "Size de Bayan."

Önüme döndüm ve yeniden yürümeye başladım.

Şu kadının siması...

Biraz tanıdık hem de o kadar tanıdık sanki tanıyorum gibi. Birisine çok benziyor ama kime çıkartamıyorum. Ya da... Bana öyle geldi.


𖤐𖤐

Zenitsu'nun ağzından

Tanjiro'nun yazısı, çok güzel. Çıktıdan alınmış gibi. İnce ve sıralı. Aralarında az boşluk var ve hafif sağa yatık.

𝑌𝑒𝑛𝑖 ٭𝑇𝑎𝑛𝑧𝑒𝑛٭Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin