Tut Ellerimden

Öyle kötü hissediyordu ki kendini.

Aldatılmış, kandırılmış, aşağılanmış...

Sevdiği kadının alay dolu sözleri kulaklarında çınlıyordu. Ve o dalga geçen bakışları, gözlerini her yumduğunda yeniden canlanıyordu. Öfkeyle, kızgınlıkla ve büyük bir miktar da kırgınlıkla bir adım daha attı uçurama doğru. Boşlukta kaybolmasına, yalnızca saniyeler kala, bir kadın sesi işitti. Havaya kaldırdığı adımını tekrar sımsıkı yere basarken, şaşkınlıkla kadına baktı. Az önce burada tek bir kişi bile olmadığına yemin edebilirdi.

Kadının telaşla ve hızlıca söylediği onca şeyin arasından, şaşkınlığı yüzünden yalnızca iki kelime seçebilmişti, zar zor.

''Sakın Yapma!''

Ve geriye doğru bir adım daha attı. Kadının "Tut Ellerimden" diyerek uzattığı eline, elini bırakırken; bu hareketin hayatında nasıl bir dönüm noktası olacağından habersizdi...