زواج مؤقت .

(٥)

(الفصل الخامس)

" عوزكو تخربو الفرح بمعني تخربوه .. بصو ولعو فى الفرح .. ولعووه "
ابتسم مؤمن وقال
" من عيونى يا عمر "
وقال مازن
" ده احنا هنولعو "
وسابونى وراحو وقفو مع بعض وولعوه فعلا بس هما فهمو غلط مش زي ما قلت لهم يخربوه .. هم خربوه بطريقه تانيه
رحت شديت مؤمن وقلت
" انت بتعمل ايه "
ضحك وقال
" بخرب الفرح "
قلت
" هو حد من الكليه عرف ان انا بتجوز "
ابتسم وقال
" معزمتش ولا بنت .. بس البنات عرفو على فكره "
قلت وانا مخضوض
" وساره "
قال
" معرفتش لسه "
قلت
" وانت مين قالك "
قال
" لو كانت عرفت كانت جت الفرح وفرجت عليك الدنيا"
قلت
" امم .. انت صح "
بص على لامير وقال
" وايه .. هي لامير مكلمتهاش"
قلت
" معرفش ومش عايز اعرف .. انا اصلا مكلمتش لغاية دلوقتى مع لامير "
ابتسم وقال
" كنت بتهرب منها فى الكليه اهو هتبقى معاك فى الفيلا يا عموور "
قلت
" اسكت .. انا عارف ان انت فرحان فيا اصلا "
شدني وقال
" ساره .. جت الفرح "
بصيت عليها وانا كلى خوف وقلت
" ايه ده .. لأ عملتها فيا لامير .. بس لامير متعرفش ان انا مرطبت بيها "
قال
" هي مستأذنتش منك ولا ايه "
طلعت موبايلى وقلت
" لأ مرنتش .. وبعدين هي مش بتستأذن .. هو انا كنت خطيبها "
فضل يضحك وقال
" طب ايه هتفضل مستخبى كده "
قلت
هي بتعمل ايه دلوقتى "
قال
" بتحضن لامير .. شكلهم اصدقاء مقربين اوى "
قلت
" لأ ساره عمرها مكلمتنى عنها "
قال
" طب ايه .. "
وسكت وقال
" مازن .. شافت مازن "
قلت بخوف
" انا عاوز امشي من هنا "
قال
" بتتكلم معاه .. اتغيرت ملامح وشها .. شكلها عرفت "
قلت
" لأ .. متهزرش يا مؤمن "
قال
" شكلها حلو .. جايه بفستان لونه تركوازى يهبل "
ضربته وقلت
" بس يا مؤمن فى ايه .. نادى على مازن "
بص ليا وقال
" خلاص .. انا ترجمت كل حاجه من خلال شفايفهم .. هي عرفت الحقيقه وقالت ينهار ابيض "
قلت
" لأ "
قال
" اتشاهد يا عمر "
لقيت مازن جه وقف ورا مؤمن وقال
" الحق يا عمر مش ساره هنا "
شديته من شعره وجبته قدامى وقلت
" قلتلها يا ندل "
قال
" لأ وربى مقلتش حاجه "
بصيت على مؤمن وقلت
" بتعرف تقرأ الشفايف هاا .. يا شيخ ارحمنى بقى "
قال مؤمن
" وانا مالى انا "
قلت
" قلتلها ايه يا مازن "
قال
" هي سألتني ايه الى جبنى .. قلتلها فرح صاحبى ..سألت عليك وقلتلها موجود .. بس ممكن يبقى هنا ولا هنا والفرح زحمه "
قلت
" مؤمن انا همشي .. مش هينفع ابقى موجود هنا "
قال
" وبالنسبه لى مراتك "
قلت بنرفزه
" متقلش مراتى .. متقلهاش .. تيجى منك انت يا مؤمن "
قال مازن
" كده كده ساره هتعرف يا عمر "
قلت
" لأ يا حبيببى وهي هتعرف منين "
قال مؤمن
" ما اهو هي صحبت لامير .. واصحاب العروسه بيروحو يشوفو الشقه يا حبيببى "
قلت
" ماشي خلاص دى سهله .. انا هكلم لامير وهقولها متكلمهاش "
ضحك مازن وقال
" لامير .. لامير مراتك "
وفضل يضحك هو ومؤمن
سبتهم ورحت وقفت قدام ساره الى ابتسمت اول نا شافتني وقالت
" ايه .. مكنتش باين "
ابتسمت وقلت
" الفرح زحمه "
قالت
" وشوفتني ازاى والفرح زحمه "
ابتسمت وقلت
" عارفه النجوم مش بيبقى فى وسطها القمر اهو ده انتِ بقى .. انتِ باينه فى كل حتى يا قمري "
ابتسمت وقالت
" ماشي يا عمر .. انت بتعمل هنا ايه العريس صاحبك"
ابتسمت وقلت
" لأ .. واه "
يعني هو مش صحبى بس هو صحبى "
بصيتلى بأستغراب وقالت
" صحبك بس مش اوى "
قلت
" اه بالظبط كده "
قالت
" ماشى .. مش مهم اهو شفتك "
قلت
" وانتِ بتعملى ايه هنا "
قالت
" لامير يا ابنى عارفها .. الى معانا فى الكليه .. "
قطع كلامنا بابا لما شدنا وقال
" انت واقف مع مين وسايب عروستك "
قلت
" ساره .. دى ساره "
شاور على لامير وقال
" ودى عروستك "
قلت
" حاضر .. بس انا لازم امشي علشلن .. "
قطع كلامى وقال
" تمشي .. محدش عمل الحركه ظى قبل كده يا ابنى "
قلت
" انا بقى هعملها يا بابا .. كفايه عاوز انام انا تعبت .. وكده كده محدش مستفيد حاجه من الفرح "
قال
" وبالنسبه لرقصتك انت وهي سوا "
قلت
" لأ الكلام ده اتعمل فى افراح كتير واحنا مختلفين عن الأخرين .. جو السلوو واكلنى حته من الجاتوه وهي تأكلني والشغل ده مبقاش حلو .. ما مل واحد ياكل هو .. "
قطعني وقال
" خلاص اسكت "
قلت
" هو حاجه من الحاجتين .. يا امشي وتيجو ورايا .. يا اما شوف طريقه تمشي بيها ساره "
بص على ساره وقال
" هخلي مؤمن يتصرف "
شاور لى مؤمن وجه مؤمن وقف قدامه وبعد كده فضلو يتكلمو مع بعض وشويه ولقيت نؤمن اخد ساره وطلعو برا القاعه
بصيت لى بابا وقلت
" اه .. مؤمن بقى قال ليها ايه "
قال
" هيلففها بالعربيه .. كده كده الفرح فاضلو ربع ساعه ويخلص .. رقصة السوو وخلاص "
قلت
" مش هيحصل يا بابا .. انا حر "