Hava sıcak ve güneş tam tepede,
ama ben titremeyi durduramıyorum.
Üşüyorum,
o kadar çok üşüyorum ki...
Artık konuşamayacak duruma geldim.
Hiç olmadığım kadar bitkin ve halsiz hissediyorum.
Gözaltım mor ,
ve tenim bir ölüyü andıracak kadar beyaz.
Tüm bunlara rağmen gözlerim kırmızı
ve dudaklarım kuru olmasına rağmen pembe.
Belim neredeyse bir karış inceliğinde.
Fakat anlamadığım şey
hala gözyaşlarımın nasıl aktığı.
O kadar çok ağlıyorum ki,
artık gözyaşlarım normal,
terlemem olağan dışı bir şey oldu.
Her gün aynadan,
bu acınası halime bakıyordum
ama artık aynadan bile kendimi görmeye katlanamıyorum.
Kimseyle konuşmuyorum.
Yemek yemiyorum.
Hatta artık nefes almak bile istemiyorum.
Delirdiğimi hissediyorum.
Yarını bırakın,
bir kaç saate yaşıyor olacak mıyım,
bilmiyorum.
Sanırım...
Sanırım ben artık ölüyorum...
-ölüm güzel bir manzara...
02.07.24
