Bölüm 9- Belki bir gün...

7 1 0
                                    

YAZGI ASRINDAĞ

   Nişan gecesinin üstünden üç gün geçmişti.Pek bir şey değişmemşiti.Rutin hayatıma devam ediyordum.Holdingde bir çok toplantı peş peşe üstüme çökmüştü.Üç gündür deli danalar gibi çalışıyordum.Aslında işime geliyordu,parmağımdaki yüzüğü görmezden gelebiliyordum hiç değilse.Pars'la gün için bir kaç kez konuşuyorduk.Nişandan hemen sonra iş için yurtdışına çıkmıştı bu gün ya da yarın dönmeliydi,öyle biliyordum.

Bu gün güzel bir gündü.Mart ayının ortalarındaydık.Hem hava güzeldi,hem de bu gün Nazlı'yla bir türlü yapamadığımız o kaçamağı yapacaktık.Dubaiye gidiyoruz.Şimdi orada hava tam yaz mevsimi gibidir,hafif bir bronzluk fena olmayacaktı.Hem iş,hem tatil.

Dış kapıyı açıp Murat'a "valizimi yukarıdan indirebilir misin?"dedim

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Dış kapıyı açıp Murat'a "valizimi yukarıdan indirebilir misin?"dedim.Hemen "tabi,efendim"diyerek yukarı koştu merdivenlerden.Murat dahil üç koruma benimle gelecekti.Diğer iki korumayı Pars zorla kabullendirmişti bana.Nazlı'nın da korumaları yanında olurdu her zaman,Ozan ihtiyatı elden vermezdi.Hayatımız böyleydi,sorun yoktu.

Bahçeye giren beyaz araçla Nazlı hemen inip sarı elbisesinin eteğini zarifce tutarak yanıma geldi.

"Ben de çıkıyordum,neden geldin havaalanında görüşürdük"dedim gülümseyerek.Ama onun yüzü sirke sarıyordu.Neden?

"Ne oldu?"

"Biletlerimiz iptal edilmiş,nasıl ve ya neden bilmiyorum!!"sinirden deliye dönmüş gibiydi.

"İyi de... ben böyle bir şey söylememiştim ki,bütün business class koltuklarını tutmuştuk neden böyle oldu?"babam mı yapmıştı acaba? Anneme söylediğimde duymuş,biraz ağzını yüzünü eğmişti ama karşı çıkmamıştı.Bir de Yıldırım'ın haberi var dediğimde tamamen kabullenmişti.

"Ne yapacağız? Yeni bilet mi baksak?"

"Geç içeri"deyip kapıdan çekildim.Babam şirketde,annem dernek toplantısına gitmişti.Amcamlarsa bir süreliğine çiftliğe geçmişlerdi.Evde yalnızdım.

Nazlı'yla salona geçip koltuğa oturduğumuz an çatamdaki telefonum çalmaya başladı.

Pars arıyor...

Bu gün hiç konuşmamıştık.Daha doğrusu o beni aradığında ben uyuyordum ve ben onu geri aradığımda açmamıştı.Çağırıyı hemen cevapladım.

"Merhaba,nasılsın?"

"Merhaba,güzelim.Aramışsın,toplantıdan şimdi çıktım.Sen nasılsın bakalım?"

Zorluklardan YıldızlaraHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin