Bölüm 18- Büyük gün...

13 2 0
                                    

YAZGI ASRINDAĞ
10 Nisan 2019

Bir hafta geçmişti.Babam en sonunda inad etmiş kendini zorla taburcu etdirmişti.Ne beni,ne de başkasını ne yazık ki asla dinlemiyordu.

Kardeşinin ihanetini öğrenince kimseye belli etmese de,yıkılmıştı babam.Zordu,en iyi ben anlıyordum onu.Babam ne olursa olsun anam emaneti der amcamın her yalnışını görmezden gelirdi ama bu sefer bu yaptığı bardağı taşıran son damlaydı.Ölümdü sonu dönüşü yoktu.İnfazını benim yaptığımı öğrenince bir tepki vermemişti ama sadece alnımı öpmesi bile benim için yeterliydi.

Çınar ortada yoktu.Pars'ın adamları her yerde onu arıyorlardı.Ne annesinin bir şeyden haberi vardı,ne de Esin'in.Esra yengem amcamın ihanetini öğrenince ölümü için bize kinlense de bir şey diyememişti.Kocasını burada defn edip kızının yanına Bursaya gitmişti.Bu iyiydi,ayak altında olmaması bizim için daha iyiydi.Orada eğer bir şey yapmaya çalışırsa Esin bana haber verirdi bunu biliyordum.

Düğün tarihimiz yaklaşmıştı.Üç gün sonra olacak nikahı olanlar yüzünden her ne kadar ertelemek istesem de,babam ısrarla redd etmişti.Amcam olacak o şerefsizi vurduğum gün Pars'la aramız açılmıştı.Bu beni üzüyordu,hayatımda bir boşluk varmış gibi geliyordu ama bir türlü ilk adımı atamıyordum.Ben hatalı değildim ki! Neye kızmıştı onu bile anlamamıştım.Kazaya uğrayan benim babamdı,akan benim kanımdı o kanın bedeli de benim hakkımdı.Neye kızmıştı,anlamıyordum.Resmen küplere binmişti,biraz daha orada dursam konu çok saçma yerlere gideceği için yüzümü dönüp çıkmış direkt hastaneye dönmüştüm.

Kaç gündür kısa mesajlar dışında konuşmamıştık bile.Canım sıkılıyordu.En sonunda dayanamayıp babamı görmeğe bize geldiğinde konuşmak istemiştim.Babamla ilgilenmemi sonra konuşuruz deyip yanaklarımı öpüp gitmişti.E tabi benim de canıma tak etmişti.

Bilin bakalım bu gün ne vardı? Bu gün Yıldırım Bozbeylinin doğum günüydü.Dün Leyal'le konuştuğumda ona nelerden hoşlandığını sormuştum ama bana direkt doğum günlerini sevmez demişti.Bir sebebi yokmuş,sadece mum üflemek,dilek tutmak ve bunun gibi şeyleri sevmiyor ve hiç kutlamıyormuş.Saçmalıktı! Ben ona sevdirirdim.

Yatağımda yatarak tavanı izlemeği bir kenara bırakıp ayaklandım.Banyoya girip kısa bir duş aldım ardından hemen hazırlanmaya başladım.Saçlarımı kurutup salık bıraktım,hafif bir makyaj yapıp en son rujumu sürdüm.

Siyah mini elbisemi giyinip topuklu sivri uçlu çizmelerimi de ayaklarıma geçirdim

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Siyah mini elbisemi giyinip topuklu sivri uçlu çizmelerimi de ayaklarıma geçirdim.Siyah trençkotumu ve çantamı alıp çıktım odadan.Kahvaltı masasına geçip ailemin yanına oturdum.Ablam ve Gökhan da bu sabah bize katılmışlardı.

"Çok şükür hepimiz bir aradayız böyle,o kadar mutluyum ki"annemin gözleri abimle aramda gidip gelirken dolmuştu.Babam başını sallayıp onu onayladı.Aramız kısmen düzülmişti ama o da,ben de biliyorduk ki bu konu konuşulmadan kapanmayacaktı.

Zorluklardan Yıldızlara Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin