Bölüm 25- Tesadüflere inanmam!

11 2 0
                                    

YAZGI BOZBEYLİ

    "Ben de Feyza,memnun oldum..."

"Seni hastaneye götürmemi ister misin? Hemen şurası zaten"dedim belki çekinir yardım isteğemez diye.Başını iki yana sallayıp "yok iyiyim ben,zaten kontrolden şimdi çıktım"dedi kısaca.

"Tamam o zaman eşin gelene kadar yanında kalayım olur mu?"yüzüne yerleşen kederli gülüşüyle baktı gözlerime.

"Eşim yok,yani ben evli değilim"dediğinde şaşırsam da belli etmeden "yalnız mı geldi buraya?"sordum.Başını sallayıp onayladı beni.Meraklanmıştım.

"Beni yanlış anlama,yani ileri gitdiysem kusura bakma ama... o bebeği istemiyor mu?"

"Yok sorun değil,Yazgı.Bebeği tabiki kabul ediyor o... çok iyi bir adam.Ama... o evli,bir karısı var"dediğindeyse şaşkınlığıma bir şaşkınlık daha katdım.

"Nasıl?"

"O evlenmeden önce birlikteydik biz.Hamile olduğumu öğrenince ona söylemek istedim ama evlendiğini duyunca yapamadım.Ama şimdi... onun yanına gelmeğe mecbur kaldım bir kaç... ailevi mevzular"dedi gözünden akan yaşı silerek.

Kendimi asla kıyaslamak istemeyeceğim bir konumdu iki kadının da hayatı.Bu kadına da yazıktı,o adamın karısına da.

"Peki o kadın biliyor mu? Yani kocasının bir bebeği olacağını?"

"Hayır bilmiyor ama bilecek.Babası bebeğinin ve annesinin yanında olacak.Bizi tercih edecek,bizi sevecek"kederle gülümsedi.Feci bir durumdu.Yani o adam karısından ayrılacaktı,gerçi doğrusu da buydu zaten.

"Ben artık gideyim.Arayacaktım onu merak etmesin.Teşekkür ederim Yazgı memnun oldum tekrar"dedi ayağı kalkarak.Ben de kalkıp hemen uzatdığı eli sıktım.O gidince ben de arabama binip yola çıktım.

Mavi gözlü,upuzun simsiyah saçları olan güzel bir kadındı Feyza.Tipik aslan burcu olarak tabi ki özgüvenli biriydim ve güzel olduğumun da farkındaydım ama o kadın gerçek anlamda her erkeği mest edecek güzellikteydi.Anlatdıkları hala daha kulaklarımda yankılanıyordu.Nasıl bir durumdu bu? Hiç bir kadının başına gelmemesi gereken bir şeydi.O yüzden her zaman ilişkide güveni hep ön plana koymuşumdur.Birini her ne kadar seversen sev eğer güven yoksa o ilişki er ya da geç bir sona mahkum kalır.

Şimdiyse arabada oturmuş trafikde yeşil ışığın yanmasını bekliyordum.Şirketde önemli bir kaç işim vardı onları hall etmeliydim.Olaylar üst üste gelmişti.Öğrendiğim gerçek beni derinden sarsmış hayatım tepetaklak olmuştu.Cihan'ın yaşadığını öğrendikten sonra her kesden uzaklaşmıştım başta da Pars'dan.Gözlerimin içine her baktığında içi giden adamın gözlerinden bile kaçar olmuştum.

Bu gece her şeyi hall etmem gerekiyordu.Bu gecemi tamamen sevdiğim adama adayacaktım.Telefonumu arabaya bağlayıp Pars'ın numarasını tuşladım.

Pars🩶 aranıyor...

"Güzelim,"sesini duymak bile aşkla dolmama yetiyordu.

"Nasılsın canım? Neredesin?"

"Holdingdeyim,toplantıya gireceğim şimdi.Bir şey mi oldu sesin garip geliyor,"

Zorluklardan YıldızlaraHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin