Kanlı Bıçak/ Demon slayer x Reader 2/ modern AU

35. Bölüm 🔪🩸

Kitabım değil, kitabımız sizlerin sayesinde 1k olmuş canlarım, bunun kutlamasını neyle yapmcam inanın gram fikrim yok- (muhteşem bir yazarımdır diyen kişinin kitaplarına yaptığı)

Ama ben bir şeyler yapacağım sırf bunun için.

Hepinize çok çok çok teşekkür ederim bu mutluluğu (tekrar) bana yaşattığınız için.

Keyifli okumalar.

Geçen bölüm Douma'ya benim anikim olan SShinazugawaWind çok AZCIK sövmüş. Yanı azcık- LDKJDLKJ

Hadi bölüme geçelim çok uzattım kusura bakmayın...

Sanehiro pov:

Sinirden resmen çıldırmak noktasına gelmiştim! O piç herifin başından beri bu işleri çevirdiğini anlamalıydım be! Ne yapacağım şimdi ben?! Ya ona bir şey yaparsa?! Kendimi nasıl affedeceğim?!

Sanehiro- BU HERİF KAÇIRMIŞ İŞTE TSUKİ'Yİ!

Genya- O zaman yurtdışına gitme olayı da sahteymiş. 

Sanehiro- Bunu mu düşünüyorsun cidden?! Ne yapacağız?!

Genya- Numara çalışmıyor diyor. Büyük ihtimal kırıp atmıştır.

Sanehiro- Of! Of!

Genya- sakin olmalıyız. Biliyorum, kız kardeşim konumuz ama sakin olmazsak bir şey yapamayız Sanehiro.

Sanehiro- Olamıyorum işte Genya!

Genya- En son görüldüğü sokağa gidelim.

Evden çıkıp Tsuki'nin gitmiş ola bileceği sokaklara bakmaya başladık. Ama hiç bir sokakta bir kanıt bile bulamamıştım ben. Lütfen, sadece onu bulmak istiyorum. Eğer onu en kısa zamanda bulursak o zaman onun yanından hiç ayrılmayacağım. Kendime söz veriyorum.

Genya- Oİİİ! Burada bir not var Sanehiro!

Genya'nın sesi karşı sokaktan geliyordu. Koşarak o sokağa gittiğimde elinde bir not tutmuştu.

Sanehiro- İçinde bir şey yazıyor mu?

Genya- ''Merhaba, ben Tsuki'nin kaçırılan arkadaşı Toko. Biliyorum, onun kaçırılmasına yardım ettim ama yapmaktan başka çarem yoktu... Şu anda bizi Japonya'nın en güneyindeki bir şehre götürüyorlar ( işte bir şehir düşünün, bulamadım ama adres falan yazıyor kısaca). Lütfen. Çabuk gelin. Öldürülmek istemeyiz...

Toko''

Sanehiro- E hadi ne duruyoruz!

Genya- Ama ilk önce silah almamız ve hazırlanmamız lazım. Öylece iki hıyar gibi gidemeyiz.

Sanehiro- Haklısın. Hadi gidip hazırlanalım.

Gidip polis üniformalarımızı giyindik. Ve en önemlisi. Silahlarımız aldık ve arabaya bindik.

Genya- Uzun bir yolculuk olacak.

Sanehiro- Sokarım o uzun yola. Bas gaza. (aşkım bas gazaaaa)

Genya- Peki.

Ve yola çıkmıştık. Senin için geliyoruz Tsuki. Hiç kimse artık umurumda değil inan bana.

Douma pov:

Dışarı çıkmıştım. Ama kapşonlu giyinmiştim çünkü muhtemelen Tsuki'nin abisi ve o çok sevdiği Sanehiro beni görür görmez hapse tıkacaklar. Bundan emindim. Bunların oturduğu eve sessizce gitmiştim. Bir sürü sokaktan geçmiştim, çünkü her taraf kamera doluydu. Sonunda evin önüne gelmiştim. Kapıyı çaldığımda kimse açmamıştı. Açmaya çalıştım kilitliydi. Acaba şu Sanehiro nerede yaşıyor? Onu bulursam parçalarına ayıracağım resmen. Yoksa içim rahat etmez. Hmm, bir polis olsam evimi nereye yaptırırdım acaba? Hiç bir fikrim yok açıkçası. Ama onu parçalarına ayırmasam da gece uyuyamazdım işteeee. Çok sinir bozucu bir durumun içerisindeyim. Acaba yakınlarda olanlardan mı sorsam? İşte bu mükemmel bir plan! Çok zekiyim yaa.

Yakınlardan geçen birisinin yanına gittim.

Douma- Pardon affedersiniz. Bir şey soracaktım da.

-Buyurun.

Douma- Sanehiro Shinazugawa isimli bir polis var. Bu civarlarda ve başka yerlerde sık sık devriye geziyormuş. Onun numarasını biliyor musunuz acaba?

-Tabii, isterseniz söyleyeyim.

Douma- Çok iyi olur. Şimdiden teşekkürler.

Numarayı söyleyip gitti. İşte bu çok iyi olmuştu. Direk olarak aramıştım.

Sanehiro- Alo, kimsiniz?

Douma- Kim olduğumu biliyorsundur umarımmm

Sanehiro- LAN PEZEVENK PUŞT! NEREDE LAN TSUKİ?!

Douma- Aaaa, sen böyle sinirli bir şekilde konuşacaksan ne yapacağız biz Sanehiro'cuğum??

Sanehiro- Ne istiyorsun lan?! Para mı?

Douma- Direk olarak gel de, orada konuşalım.

Sanehiro- Gelmiyorum lan, var mı bir diyeceğin?!

Douma- Ama sen Tsuki'yi çok seven, ona değer veren birisi değil misin?? Ne oldu hemen öyle?

Sanehiro- ULAN ONA BİR ŞEY YAPARSAN YAŞATMAM LAN SENİ!

Douma- Hiç bir şey yapmayacağım zaten. Sadece bana alışacak o kadar.

Sanehiro- Salak değil o senin gibi.

Douma- Hadi hadi. Kısa kesiyorum. Şu anda sizin evin önündeyim. İstersen gel, erkek gibi konuşalım ne dersin?

Sanehiro- Gelmiyorum. Senin gibi gereksiz birisine ayıracak zamanım yok benim.

Douma- Aaa hadi ama-

Vee kapatmıştı telefonu. Tüh ya. Bir de benim güzelim Tsuki'm bunun gibi davarla mı sevgili? Gerçekten yazık kıza. Çok üzüldüm şu an. Ama ben onu kurtardım ondan. Değil mi?

 Ona daha güzel bir hayat sunacağım işte. Beni de kabullenecek. Düşünmesi bile bir özgürlük gibi resmen.

Aslında, tüm o kızları öldürmemin bir sebebi daha vardı.

Benim bundan iki yıl önce bir sevgilim vardı. Siyah, upuzun saçlarıyla resmen insanın gözlerini kamaştıran bir güzelliğe sahipti. Onunla çok güzel vakitler geçirmiştik ama bir gün, onun doğum gününü kutlamak için evine sürpriz yapmaya gittiğimde beni başka birisi ile aldattığını gördüm. O an, hiç bir şey düşünmeden elime aldığım rastgele bir bıçakla kızı da beni aldattığı kişiyi de paramparça ettim orada. Pişmanlık duydum mu? Hayır. Çünkü ben zaten istesem bile duygu hissetmiyordum.

Duygu körlüğü hastasıydım ben.

Yani bu hastalığa sahip olanlar isteseler bile duygu hissedemiyorlardı. Aynı benim gibi. O günden sonra gördüğüm tüm siyah saçlı kızları öldürmeye başlamıştım. Hepsini, beni aldatan sevgilimi nasıl öldürdüysem öyle öldürmeye başlamıştım. O uzun saçları ilk önce kesip sonrasında onları öldürüyordum. Bir kaç kez erkek öğrenci de öldürmüştüm ama pek içime sinmemişti doğrusu. Bu yüzden tekrardan kızları katletmeye devam ettim. Ama onu gördüğümde her şey değişmişti. Söz konumuz Tsuki. Onu gördüğümde ilk kez bir duygu hissetmiştim. Mutluluk ve huzur. Garipti. 18 yıllık hayatımda ilk kez duygu hissetmiştim. Çok güzel bir his ve deneyimdi, her zaman böyle olmak istiyordum. Onu ilk kez gördüğümde aslında saçları uzundu ama sonrasında onu öldürme planları yapmaya başladığımda kesmişti o saçlarını. Bana inat mı yapıyordu ne? Ama ben onan vaz geçtim mi? Hayır tabi ki de.

 Ama o kimi seçti?

Ona değer vermeyen, sadece güzelliği için seven birisini seçti. Sırf güzelliği için!

Ama ben...

Onu bana ilk duygularımı yaşattığı için seviyorum.

anlık okurlarım: aynen kardeşim aynen hooop biz de inandık.

Yer mi Anadolu çocuğu beee