güneş holding (HanZeh)

2. Bölüm | Güneş'e satılan Umut

2. Bölüm.

Hande Baladın.

Holdingden ayrıldığımda kafam allakbullak olmuştu. İçimde garip bir duygu tetiklenmekteydi. Ben oraya hesap sormak için gitmemiş miydim?

Öfkemin yakmış olduğu ateşle holdinge giriş yaparken, adını bilmediğim bir duygunun yakmış olduğu ateşle de oradan ayrılmıştım.

"Senin gibi güzel bir kız böyle bir adamın nesine aşık olmuş, anlamıyorum".

"Senin gibi güzel bir kız".

"Güzel bir kız".

Bana güzel olduğumu söylemişti.

Zehra Güneş bana güzel olduğumu söylemişti.

Neden, peki?

Bir kız bir kıza neden güzel olduğunu söyler ki?

Saçmalama, Hande! Asıl bir erkek durup dururken böyle bir şey söyleyince sert bir tepki verilmeli. Bi'kızın böyle bir şey söylemesi çok normal.

Lan, Semih, sen bana bir kere bile iltifat etmedin.

Kız haklı mı acaba ya? Gerçekten, ben bu adamın nesine aşık olduysam...

Peki, bu adam neden böyle bir şey yaptı ki? Zehrayla ne alakası var Semihin?

Şirketten ayrılıp sahile gelmiş, denizin, martıların sesiyle beynimi azcık da olsa, rahatlatmıştım. Şimdi bu düşüncelerle kafamı yeniden yoramazdım.

Bir süre düşüncelerime ara verip denizin güzelliğine kendimi kaptırmak istedim.

Telefonumun çalmasıyla iç çekip Simgeden gelen aramayı yanıtladım.

- Efendim, Aköz?

'- Hande, nerdesin?

- Dışardayım, noldu ki?

- Okulumuz satılıyor, Hande.

- Ne?

Zehra Güneş.

Odamda bilgisayara dalmış dosyaları inceliyordum. Ama aklım hala o kızdaydı.

Adını bile bilmediğim bu kız bugün artık ikidir, karşıma çıkıyordu. Sevgilisinin neden benim fotoğrafımı kullandığını anlayamamıştım.

Bana mı aşıktı acaba?

Kendini bi'b*k sanıyor, heralde. Ben sana bakar mıyım, mal?

Bi'kere yakışıklı değilsin. Ayrıca sevgilin var, geri zekalı.

Öyle  güzel bir kızı bırakıp ta bana kafayı takmak...

Yalnız kız, gerçekten, çok güzel. O adamın nesini seviyo, anlamıyorum.

Acaba şu an nasıl?

Çok sinirliydi geldiğinde.

Sana ne, Zehra? Elin kızından sana ne?

Kapının açılmasıyla düşüncelerimden ayrıldım.

- Zehra, gelir misin bi dakka?

- Noldu, İlkin?

- Ya gel sen!

Bıkkınlıkla ayağa kalkıp İlkin'i takip ettim.

Bahçeye çıktığımda hayatımı karartan adamla - Zahit Güneşle yüz yüze geldim.

- Senin ne işin var burda?

- Ben sizi yalnız bırakayım.

İlkin içeri geçtiğinde içimden ona küfretmekle yetindim. Onunla sonra ilgilenecektim.