güneş holding (HanZeh)

6. Bölüm | Hem huzur, hem şehvet

6. Bölüm.

Zehra Güneş.

Hastanedeydik.

Evet, dünden beri yaşanan üçüncü hastane maceramızdı bu.

Ebrar'ın seyrettiği kardeşlerim dizisinden beter olmuştu halimiz.

Hande içerde baygındı ve kimse de çıkıp bir şey söylemiyordu.

Gelen aramayla telefonu kulağıma götürdüm.

- Efendim.

- Kızım, arkadaşın iyi mi?

İç çektim.

- Hala içerde. Hiç bir şey söylemediler daha.

- Senin evin ordan geçiyordum ben. Orda gördüm arkadaşını. Hastaneye götüremedim, işim çok acildi diye seni aradım. Allahdan yakınlardaydın.

- Sorun değil. Gerekeni yapmışsın sen.

- Arkadaşının durumundan beni de haberdar et, tamam mı, kızım?

- Tamam. Haber veririm.

- Geçmiş olsun, hadi kapatıyorum ben.

- Baba.

İç çekip yutkundum.

- Teşekkür ederim.

- Rica ederim, güzel kızım.

Gülümsedim.

Babam aramayı sonlandırınca telefonu çantama attım.

Biraz sonra Ebrar geldi.

Karşıma geçindce dişlerimi sıktım.

- Zehra, ben

Sinirlerime hakim olamayıp Sağ elimle suratına tokadı geçirdim.

- Ben hiç güvenemeyecek miyim sana?

- Zehra, dinler misin beni?

Bağırmaya başladım.

- Neyini dinleyim ya ben senin? Neyini dinleyim? Bir kıza göz kulak olamadın ya.

- Gitmek istedi.

- Ya ben anlayamıyorum ya, gerçekten, anlayamıyorum. Bir insan, nasıl olur da, hiç bir şey beceremez bu hayatta ya?

Susuyordu...

- Kaç yaşına geldin artık ya. Koca genç kız olmuşsun, işin gücün boş boş gezip dizi izlemek. Büyü artık, Ebrar! Çocuk değilsin artık. Büyü, bir işe yara artık!

Gözleri dolmuştu.

- Haklısın, Güneşim, ben işe yaramaz, bir baltaya sap olamayan aşağılık bir kızım.

Göz yaşları yanaklarına süzülmeye başladı.

- Özür dilerim. Sana layık bir arkadaş olamadığım için özür dilerim.

Arkasını dönüp sessizce ağlayarak hastaneyi terk etti.

Galiba, biraz fazla üzerine gitmiş olabilirim.

Ama, ne olursa olsun, haklıyım. Ben, 3 yıldır, canımı dişime takıp çalıştım buralara gelebilmek için. Peki ya o ne yaptı? Anca yan gelip yattı.

Bunlar benim umrumda değil. Ben ondan tek bir şey istedim, onu bile beceremedi.

O kadar söyledim, kız hasta, göz kulak ol, gitmesine izin verme diye. Ama Zehrayı dinleyen kim? İlla, Zehra koşacak her şeyin peşinden. Herkes dağıtacak, Zehra ne yapacak, peki? Arkalarını toplayacak.