güneş holding (HanZeh)

12. Bölüm | Kedicik😼

Selamlar.

Sonunda, bölümü yazmayı bitirdim. Bilmem kaç kere yazıp sildim, hastalık zor cidden, insanın hiç bir şeye hevesi olmuyo. Allahtan şarkılar var da, dinleye dinleye bir baktım, 2000 kelime olmuş...

Neyse, çok uzattım. Yorumlarınızı özledim ya. Hadi başlayalım.

12. Bölüm.

Zehra Güneş.

İş kadını olduktan sonra güçlü olduğumu sanıyordum. Ama şimdi anlıyorum ki, meğerse, aşk benden daha güçlüymüş.

Ağır adımlarla şirkete giriş yaparken kalbimdeki acıyı umursamamaya çalışıyordum.

Handeyle ettiğimiz kavgadan sonra kendimi yatağa atmış, sabaha kadar kalkmamıştım.

Kalkdıktan sonraysa şirkete gelmeye karar vermiştim. İşlerle uğraşıp kafamı dağıtırsam, kısmen de olsa, acımı unutabilirim diye düşünüyordum.

Asansörle odamın olduğu kata çıktım. Ardından kolidora adım attım.

- Ooo, Zehra hanım, siz şirkete uğrar mıydınız ya?

Ayça karşıma gelip durdu. İç çektim.

- Noluyo, Ayça?

- Hiiiç, şaşırdım, sadece. Handenden ayrılabildin mi, sonunda?

Bakışlarım yüzüne yöneldiğinde ciddi olduğunu fark ettim.

- Ayça, sadece, bir gün gelmedim ya, bir gün.

- Bir gün mü? Kızım, günlerdir, uğramıyosun şirkete. Düşmüşsün bir kızın peşine, ordan oraya sürüklüyo seni.

- Ayça, bak, zaten kötüyüm, sen de üstüme gelme, olur mu?

Gitmeye çalıştığımda kolumdan asıldı. Kaşlarımı çattın.

- Kavga mı istiyorsun, Ayça?

- Niye bu kadar gerginsin sen? Söyle bakalım.

- Handeyle kavga ettik. Bırakıp gitti beni. Oldu mu?

- İyi olmuş. Sen de işine dönersin artık.

Bağırmaya başladım:

- Ben zaten işimin başındayım.

- Benim niye haberim yok, peki?

- Yaşanan olayları biliyosun. Gelmeye fırsatım olmadı.

- Doğru, fırsatın olmadı. Biricik aşkın kaza yaptı, onunla ilgilenmeye başladın. Bir kız için arkadaşınla kabga ettin. Bıçaklandın. Kurşun yarası aldın. Yetmedi, o adamın gerçek yüzünü sırf Hande için ortaya çıkardım. Peki, sen bunca şey yaparken o ne yaptı? Bırakıp gitti seni.

- Kavga ettik.

- Aynen. Sen köpek gibi peşinden koşmaya devam et kızın! Biz burda şirket işleriyle uğraşalım, hanfendi sevgilisiyle gezsin tozsun.

Bağırdım:

- Ya hep ben mi koşturacağım işden işe? Biraz senle İlkin tutun bir işin ucundan. Hem İlkin niye yardım etmiyor sana?

- İlkin mi? - İç çekip devam etti, - İlkinin aklı beş karış havada. Şirkete uğradığımı var? Ben yalnız başıma uğraşıyorum onca işle.

Nefes verdim.

- E ne var bunda? Bugünedek ben tekbaşıma çalıştım, şimdi de siz çalışın!

Kaşlarını çattı.

- Tekbaşına çalıştın, öyle mi?

- Değil mi?

Gitmek istediğinde kolundan kavradım.