10. Bölüm.
Bir hafta somra.
Zehra Güneş.
Aşk mıydı acı veren, yoksa, alışkanlık mı?
Bir haftadır, uzaktı benden. Evet, tam 7 gündür, görüşmüyorduk.
Semih'in öldüğü günden beri kendini eve kapatmıştı. Kendisini suçluyordu. İşden de izin almıştı, okulda da göremiyordum onu.
Her gece telefonla arardım, en fazla beş dakka konuşur, uyurduk.
Asla ağlayan birisi olmadım hayatta. En son 15 yaşımda yaşadığım acı zamanı ağlamıştım. Yani on yıl önce. Ama şimdi ondan uzak olmanın verdiği acıyla ağlarım diye korkuyordum.
Kalbim hiç bir zaman şimdi olduğu kadar acımamıştı. Ayçanın yüzümü güldürmek için yaptığı şebeklikler bile işe yaramıyordu.
Benim tek ilacım onun gülüşüydü. Ben başka hiç bir şey istemiyordum.
Kapının çalmasıyla düşüncelerimden ayrıldım.
Kapıyı açtım.
- Ayça, hoş geldin.
İçeri geçtik. Kapıyı kapattım.
- Hoş buldum.
Sustuk. Beni bu halde görünce ne diyeceğini bilemezdi o. O yüzden ben söze girdim:
- Gel, ayakta kalma! Salona geçelim.
Salona geçip kanepenin önünde yere yanyana oturduk.
- Haber var mı?
Nefes verdim.
- Her gece konuşuyoruz. İyi olduğunu söylüyor. Ama ben.
- Ama sen inanmıyosun.
- Aynen öyle.
- Ne diyeceğimi bilmiyorum.
Sustuk.
Bir kaç saniye sonra söze girdim:
- Biliyo musun, onu ilk gördüğüm günden beri sigara içmiyorum.
- Biliyorum.
- Nerden biliyosun?
- Ben senin ciğerini biliyorum, kızım. Hatta bir kaç kere sigara konusunu açmak geçti aklımdan, ama hatırlatmamak için ağzımı açmıyordum.
Başımı salladım.
- On yıl önce, 15 yaşımda başlamıştım sigaraya.
- Evet, o çirkin olaydan sonra o kadar yıkılmıştın ki. Çareyi sigarada bulmuştun.
- Sonra da seninle tanışmıştım.
- Evet. Tersliyordun sürekli beni.
- O olaydan sonra kimseye güvenemiyordum.
- Biliyorum. Sigaraya takmıştın kafayı. Her gün 3 kutuya kadar yükseltmiştin rotayı.
- Gerçekten, o kadar çok mu içiyordum?
- Az bile söylemişimdir, belki. İftarda yarım saate bir paketi bitirip sonra yemeye oturuyordun.
- Gerçekten ya, bazen hatta orucumu bozma raddesine geliyordum. Ne için? Basit bir sigara için.
- Bazen senin bu sigaraya harcadığım paralar yüzünden iflas edeceğiz diye korkuyordum.
Gülümsedim.
- Ama o karşıma çıkınca her şey değişti. Bir anda bıraktım sigarayı.
- Bir daha içmeye başlamazsın, umarım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
güneş holding (HanZeh)
FanfictionZehra Güneş Türkiyenin en önde gelen şirketlerinden olan Güneş holdingin kurucusu Zahit Güneş'in kızı - holdingin patronu. Hande Baladın edebiyat öğretmeni. ikilinin yolları beklenmedik şekilde kesişir. *** - Zehra Güneş! - Ben seni ar...
