"Het was maar een grapje"

Vergeten?

Ik loop rob zn kamer binnen, hij kijkt me verward aan.
"Wie ben jij?!" Vraagt hij.
"Schatje alsjeblieft niet nu al, ik ben je vriendje Matthy, we zijn al 2 jaar 3 maanden 22 dagen 5,5 uur 3 minuten en 6 seconden samen...
7, 8, 9 10, 11, 12 ,13 seconden"
"Ik ken jou niet hoor en ik ben al helemaal niet homo"
"Jawel schatje kom op" zeg ik met een traan die over mn wang stroomt.
"Oke als je me zo goed kent, waarom lig ik dan in het ziekenhuis, wacht... ik lig in het ziekenhuis"
Ik krab mn achterhoofd. "nou het zit zo, ik had een blauw oog, je vroeg wie t had gedaan, ik zei dat het er niet toe deed, je vroeg het toen opnieuw ik schreeuwde naar je en duwde je, toen kwam je met je hoofd op mn bureau."
"Oh" zegt hij
"OH JIJ BENT MATTHY, ja natuurlijk ken ik je nog."
Ik zucht van opluchting, ik knuffel hem.
De zuster kon haar zin niet afmaken omdat rob begon te praten, maar goed.
"Hij heeft dus diabetes, maar dat heeft hier niks mee te maken, en hij heeft dus ook 100% een hersenbloeding gehad in zijn verleden, en die wond is nu weer open gegaan, dus we moeten nog even met de hoofddokters overleggen wat we het beste kunnen doen" zegt ze.
Ze lopen met zn alle de kamer uit.
Ik en Rob stressen beide, hij wist zelf niet eens dat hij ooit een hersenbloeding heeft gehad.

/sidenoteee\
Jongens ik heb niet veel inspo meer dus laat zeker weten in de reacties dan kijk ik of ik er iets mee kan, lyy.