Gambler//minsung

1.3

_____________________♤_____________________
Takip ediliyorum.

Tamam 3 kişi falan olsalar rahatlıkla alt ederim. Ama sanırım etrafımı sardılar.

Fark etmemiş gibi taklit yapıyorum ama herşeyi oldukça farkındayım.

Telefon rehberimi kurcalıyorum. Elim ilk Bay Know'a gidiyor. Aish az önce onu uyuttum.

Ardından seungmin arıyorum.

*çalıyor*
*çalıyor*
*çalıyor*
*çalıyor*
*çalıyor*
*Aradığınız kişiye şu anda ulaşılamıyor lütfen hatta kalın ya da daha sonra tekrar deneyin*

İçimden küfürler savuruyorum.

Elim Bangchan denen herifin numarasına gidiyor. Evet evet. Seungmin'in sırf konuşmaya utandığı için numarasını almaya beni gönderdiği bangchan.

*çalıyor*
*çalıyor*
*Açıldı*

(📞Telefon konuşması📞)

Chan🗣: Alo Peter?

P: Alo Bebeğim ben de seni çok özledim.

Chan🗣: Neler oluyor Peter sarhoş falan mısın?

P: Hmm nerde miyim? Bay Knowun evinden ayrıldım arabama doğru yürüyorum. Burası biraz ıssız. Korktum sevgilim.

Chan🗣: Peter anladığım kadarıyla peşinde birileri var. Onlar seni duyabilecek kadar yakınında mı?

P: Hm Hm

Chan🗣: yoldayım.

P: Lütfen hızlı gel.

(📞Arama sonlandırıldı.📞)

Ona ne olur ne olmaz diye canlı konum gönderdim. Arabama vardığımda etrafımı saracaklarını biliyordum. Adımlarımı yavaşlattım.

Telefonumu cebime değil iç çamaşırımın kenarına soktum.

Felix'in bana verdiği minik çakıyı cebimde avcumun içinde sıktım. Küçüktü ama iş göreceğinden emindim. Adım sesleri yaklaşıyordu. Karşı taraftan gelen bir adam vardı.

Eğer o da onlardan biriyse arabama ulaşmamla ilgili hiçbir şansım kalmayacak demektir.

Adama bakmadan yanından geçmeye çalıştım.

🗣: Hey

Duymazdan gelerek adımlarmı hızlandırdım.

🗣: Hey sana diyorum orospu!

Arkamı dönüp adamın suratına yumruğu geçirdim. Ara sokaklardaki diğer arkadaşları ise sıçan gibi etrafıma doluştular. Çakıyı savurduğumda bir adamın burnunu yaraladım. Ardından geri cebime sakladım.

Bunun varlığını çok bilmeseler iyi olurdu. O sırada başım arkasında bir sıcaklık hissettim. Ardından bir acı.

Gözlerim kararmaya başlıyor. Çalımı da telefonum gibi iç çamaşırımın kenarına sıkıştırdım.

Ruhsal olarak güçlü olsam da bedenen pek iyi sayılmazdı. Bedenim daha fazla kaldırmadı ve gözlerimi kapattım. Uzun bir süreliğine.

Chan.

Chan beni kurtaracak.

Üzerimde bir şey varmı diye ararken telefonumu ve çakımı bulamasınlar diye dualar ettim.

-----------(yarım saat sonra)-----------

🗣️: Abi çocuğun üzerinde telefon yok. Patrona nasıl ulaşıcaz?

🗣️: Ne demek telefon yok amına koyduklarım? Siz demediniz mi telefonda konuşuyordu diye?

🗣️: Herhalde o kargaşada kenara bir yere atmış. Cepleri boş.

🗣️: Bir işi de düzgün becerin!

Patronları bağırdı inşaat gürledi.

🗣: Herşeyi illa ben yapıcam.

Çocuk yavaş yavaş gözlerini aralamıştı.

🗣: Oho... bakın bakalım kimler ayılmaya tenezzül etmiş...

P: Ne istiyosun orospu çocuğu?

🗣: Ugh... patron seni pek terbiye etmemiş herhalde... o seni sikerken de böyle küfrediyor musun? Hm?

P: seni var ya-

Kollarımın bağlı olduğunu fark ettiğimde sinirlerim daha çok artmıştı. Planları basitti.

Beni Bay Knowun yakını sanmışlardı muhtemelen. Benimle onu tehtid edip onu kandıracaklar. Güya.

Bu numaralar sadece filmlerde işe yarar... öğrenememişler sanırım.

Patron Know buraya tek başına gelecek kadar akılsız değil.

Patron Know buraya tek başına gelecek kadar akılsız.

Lee🗣: Siz ne sikime benim olana el uzatıyorsunuz Lan?!

____________________♤______________________

Tamam Lee aşıksın anladık.
Bay Knowa chan haber verdi bu arada.

Sabahtan beri yataktan kalkamayan adam jisungu duyunca uçtu lan.

Neyseee şimdilik bu kadar
Öpüldünüzzz ♡♡♡