ေန႕သာတဲ့ေန႕၌ ေလညွင္းတျဖဴးျဖဴးနဲ႕ ရထားေလးျဖတ္ခုတ္ေမာင္းသည္အခ်ိန္ေၾကာင့္ ရထားေပၚကေနထိုင္ရတဲ့လူေတြ႕က ေနသူထိုင္သာျဖစ္ေနၾကေတာ့သည္ မမခိုင္ ဂ်ီးဂ်ီးဝါ တို႔ကား ေမေမကို ျဖတ္သြားသည့္႐ြာေတြ ၿမိဳ႕ေတြကိုေျပာျပရင္း စကားဝိုင္က်ေနၾကေပ့မယ္ လြမ္းကေတာ့ မုဆိုးႀကီးကို လြမ္းလွၿပီမို႔ အေတာ္ေလး အလ်င္လိုေနျပန္တယ္ လြမ္းကအလ်င္လိုေနေပ့မယ္ ရထားႀကီးကေတာ့သူရဲ႕မရိူန္အတိုင္း ျဖတ္ေမာင္းၿပီးသြားတုန္းပင္
အေမကိုထိုကိုျမင္ကာ
"မမဝါရယ္ဇာတို႔ကို ႐ြာကဘယ္သူလာႀကိဳမွာတုန္း "
"အို႔ လွည္းေမာင္းဆရာႀကီး လာႀကိဳလိမ့္မယ္ သည္လူကလဲ သိပ္ေတာ့အားကိုးရတာမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး မိၿမိဳင္တို႔က်န္ခဲ့သာဘဲ လွည္းေမာင္းဆရာႀကီးကိုေထာ္မရရင္ ႐ြာက ကာလသားေတြကို ဖမ္းေခၚခိုင္းလို႔ရပါ့ေတာ့ ဇာဇာ ဘာမွမပူနဲ႕ဟုတ္ပါလား "
"ဟုတ္ကဲ့ပါ မမဝါ "
ေဒၚဇာတစ္ေယာက္မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႕ ျဖစ္သြားသည့္သားငယ္ကိုၾကည့္ကာ ရယ္မိျပန္ေတာ့သည္။ သည္ေကာင္ေလး သူမငယ္ငယၠလို အေတာ္ေလး အခ်စ္ႀကီးတဲ့ ေကာင္ငယ္ေလးပင္... မိခိုင္နဲ႕ မမဝါေျပာတာေတာ့ သည္မုဆိုးက ပညာမတတ္ေပ့မယ္ အက်င့္ စိတ္ထားကေတာ့ေကာင္းတယ္ လိုေျပာၾကတယ္ အို႔ သူမ မ်က္စိနဲ႕ၾကည့္ၿပီးမွ ဆုံးျဖတ္နိုင္ေပ့မယ္လိမ့္မယ္
ဒီတစ္ခါေတာ့ လွည္းေမာင္းသည့္ ဉီးေလးႀကီးသာေရာက္လာခဲ့သည္။ လက္ေဆာင္ထုတ္ေတြ႕ကို လွည္းေပၚတင္ရင္ ႐ြာဘက္ကို အျမန္ေရာက္ေစလိုေၾကာင္း ေမွ်ာ္ေမွ်ာ္ၾကည့္ရသည္မွာ လည္ပင္းပင္ရွည္ထြက္ရေခ်ေတာ့မည္ေလ
ေနာက္ဆုံးေတာ့ ေတာ႐ြာေလးကိုျမင္ရေခ်ၿပီး ႐ြာလယ္ေခါင္၌ ကံေကာင္ေလးက ကေလးငယ္ေလးေတြနဲ႕ ေဆာ့ကစားလ်က္ရွိေနတာကိုေတြ႕ေတာ့ လြမ္းက ဝမ္းသာအားရနဲ႕ လွမ္းေခၚလိုက္သည္။
"ကံေကာင္းေလး ကံေကာင္းေလးရယ္... "
"ကိုကိုလြမ္း,.... ကိုကိုလြမ္းျပန္လာၿပီလား "
"ဟုတ္ပါ့ လာပါအုန္း လွည္းေပၚတက္ ခဲ့ ကိုကိုလြမ္းတို႔အိမ္ကိုသြားၾကစို႔ လက္ေဆာင္ေတြ မုန႔္ေတြဝယ္လာတယ္ "
YOU ARE READING
ကိုကိုမုဆိုး ကျွန်တော်ချစ်သူ (oc) (bl)
Romanceown chapter ,own story, is not translator rebron ပုံစံမျိုးလေးနဲ့ လုံးဝ ဓားမပါတဲ့ အချစ်ပုံပြင်ငယ်လေးသာ ဖြစ်ပါတယ် ။ ကျေးလက်တောတောင်သဘာဝကိုအခြေခံပြီးရေးသားသွားမည်ဖြစ်ပါတယ်။ စိတ်ကူးယဥ် ficအမျိုးအစားသာဖြစ်တာကြောင့် မည်သူနစ်ဦးတစ်ယောက်ကိုမှကို မရည်ညွ...
