"ဆရာေလးရယ္ ဗ်ိဳ႕ ဆရာေလး... သူေဌးႀကီးရယ္ "
"ဘယ္သူတုန္း... "
"က်ဳပ္ပါ "
"အို႔ သူႀကီးကို ဘယ္အေရးလဲ လြမ္းက အိပ္ေနၿပီရယ္ "
"ေအးကြာ ညဘက္ႀကီးလာရတာလဲ အားနာပါတၾယၠာ ဒီက သုံးဘက္႐ြာက က်ဳပ္ေဆြးမကင္းမ်ိဳးမကင္းက မင္းတို႔ပြဲ႐ုံကို ပစၥည္းလာပို႔တာကြယ့္ အိမ္မွာကလဲ သူ႕မိန္းမက ကိုယ္ဝန္ႀကီးကေန႕ေစ့ရက္ေစ့နဲ႕ဆိုေတာ့ဒီမွာတည မအိပ္ေတာ့ဘဲ အခု ပစၥည္းသြင္းၿပီးျပန္ေတာ့မလို႔တဲ့ "
"ရပါတယ္ ပစၥည္းေတြကို ပြဲ႐ုံဆီ ယူလာခိုင္းလိုက္ပါ က်ဳပ္ၾကည့္ေပးမယ္ "
"ေက်းဇူးပါကြာ ေဟ့ ေဟ့ ေမာင္သန္း ၾသားၾသား မင္းပစၥည္းေတြကို ပြဲ႐ုံကိုယူသြားလိုက္ "
ေမာင္ဆိုးသြင္ ကလဲ သူရဲ႕လက္ေထာက္ကို ကူၿပီးေျပာင္းေပးခိုင္းလိုက္ၿပီး အိမ္ေပၚကိုတခ်က္ေလာက္ ၾကည့္လိုက္ရေသးတယ္
လြမ္းငယ္ကေတာ့ ကံေကာင္းေလး ၁၆ႏွစ္ျပည့္သည့္အထိေအာင္ေက်ာင္းဆရာ လုပ္ရသည့္အလုပ္ကိုႀကိဳက္တုန္းပင္ ေမာင္ဆိုးသြင္ကလည္းေန႕ဘက္၌ ပြဲ႐ုံအလုပ္ကိုလုပ္ကိုင္ကာ ညဘက္တြင္ လြမ္းငယ္ကိုစားေသာက္ကာျပဳစုရသည့္အလုပ္ကိုလုပ္ကိုင္လ်က္ပင္... အခုလဲ လြမ္းငယ္က အင္အားေတြကုန္ခမ္းကာ အိပ္စက္ေနတာမို႔ ဘယ္သူေခၚေခၚနိုးလာမည္ပုံမေပၚတာေၾကာင့္ တံခါးကိုေအသအခ္ာကိုပိတၠာ.ပြဲ႐ုံဘက္သို႔ထြက္လာခဲ့ရသည္။ ၁၀တန္းေျဖၿပီး ႐ြာျပန္ေရာက္ေနသည့္ သည္ငႏွဲသား ကံေကာင္းေလးကာ အိမ္ကိုပင္မကပ္ဘဲ မနေကၠန ညနက္သည့္အထိ ႐ြာရိုးကိုးေပါက္သြားေနတတ္သည္။
"ကံေကာင္းေလးမေရာက္ေသးဘူးလား "
"မေရာက္ေသးဘူးဗ်ိဳ႕ ဘယ္ဆီဘယ္ေဝကိုမ်ားေရာက္ေနလဲမသိေပါင္ "
"ဟားဟား မင္းတို႔တူကေတာ့ ငါတို႔႐ြာရဲ႕ႏွင္းဆီခိုင္ႀကီး ပါဘဲ က်ဳပ္တို႔မင္းတို႔ဆီလာတုန္းကေတာ့ ဟို မိမိုးတို႔အိမ္မွာ မုန႔္လုပ္စားၾကတယ္ဆိုလာဘဲ "
"ေနပါေစ ဟမ့္ သူလဲအ႐ြယ္ေရာက္ၿပီကို... "
"အင္း ကေလးေတြကလဲတျဖည္းျဖည္းအ႐ြယ္ေရာက္လာၾကၿပီကို ဟမ့္... ဒါနဲ႕ အရင္သူႀကီးေဟာင္းရဲ႕သမီး ႐ြာကိုဟိုတေလာကအလည္ေရာက္လာတယ္လို႔ၾကားတယ္ မင္းေရာ့သိလိုက္ေသးလား "
YOU ARE READING
ကိုကိုမုဆိုး ကျွန်တော်ချစ်သူ (oc) (bl)
Romanceown chapter ,own story, is not translator rebron ပုံစံမျိုးလေးနဲ့ လုံးဝ ဓားမပါတဲ့ အချစ်ပုံပြင်ငယ်လေးသာ ဖြစ်ပါတယ် ။ ကျေးလက်တောတောင်သဘာဝကိုအခြေခံပြီးရေးသားသွားမည်ဖြစ်ပါတယ်။ စိတ်ကူးယဥ် ficအမျိုးအစားသာဖြစ်တာကြောင့် မည်သူနစ်ဦးတစ်ယောက်ကိုမှကို မရည်ညွ...
