TEK HECE AŞK (TAMAMLANDI)

SENİNLE KONUŞACAK BİR ŞEYİM KALMADI!

       Bugün büyük gün! Defile günü! Gece nasıl uyudum bilmiyorum.Demek ki dün çok yorulmuşum.Saat öğlen iki.Üç saat sonra kuaför randevusu ondan iki saat sonra defile.Çok heyecanlıyım.İlk defa bir tasarımım defilede yer alacak.En büyük hayallerimden biriydi.Umarım iyi geçer.Şu an bunları düşünemem.Kahvaltı yapmalıyım.Açlığım her şeyden önemlidir.Acıkınca çok asabi olurum.Daha fazla asabileşmeden mutfağa gittim.Annem bulaşık yıkıyordu.

"Kızım bugün ne kadar çok uyudun."

"Evet anne.Bugün çok uyudum.Dün çok yorulmuşum."

"Neyse hadi geç masaya.Kahvaltını yap.Omlet ister misin? Ben az sonra Can'ı alıp pazara gideceğim.Oradan da benim bir tanışım var oraya gideriz."

"Tamam.Omleti istemiyorum annecim."

Dolaptaki kahvaltılıkları masaya çıkardım.Portakal suyumu aldım ve kahvaltı yapmaya başladım.Portakal suyu olmazsa olmazım.

"Abla! Abla!"

"Efendim Can?"

"Telefonun çalıyor."

"Getirsene bebeğim."

Rüzgar arıyordu.

"Efendim canım?"

"Bir tanem nasılsın?"

"İyiyim canım sen nasılsın?"

Tabii konuşurken odama gittim.Annemin yanında konuşmaktan utanıyorum.

"İyiyim ne yapıyorsun?"

"Kahvaltı yapıyorum."

"Bu saatte mi?"

"Evet hayatım.Dün çok yorulmuşum.Deliksiz uyudum."

"Olsun canım uyu.Bu gece çok yorucu bir gece olacak."

"Biliyorum ama içimde bir his var oraya gitmek istemiyorum."

"Ne gibi bir his?"

"Bilmiyorum.İçim daralıyor.Eve sığamıyorum."

"Moralini yüksek tut bir tanem."

"Hayatım elimde olsa yapacağım zaten."

"Yanına gelmemi ister misin?"

"Olur.Annem Can'la birlikte pazara gidecekmiş zaten."

"Tamam canım.Şimdi saat iki buçuk.Üç gibi gelirim."

"Tamam hayatım.Görüşürüz."

"Görüşürüz."

Mutfağa gidip kahvaltıma devam ettim.Annem ve Can çıkıyorlardı.

"Güle güle anne."

"Görüşürüz kızım.Kuaför randevunu unutma."

"Tamam unutmam.Rüzgar gelecek beraber gideceğiz."

"Tamam."

Kahvaltım bittikten sonra masayı toparladım,bulaşıkları yıkadım,mutfağı süpürdüm.Saat üç oldu bile.

"Az sonra Rüzgar gelir zaten."

Şila'yı çok özledim.Ameliyattan sonraki dönemde onu barınağa bıraktık.O kargaşanın içinde ona bakamazdım.Annemden onu eve götürmesini istemiştim ama ona bakamazdı.Köpeklere karşı alerjisi var.Son çare onu barınağa bırakmaktı.Kahretsin yine gözlerim doldu! Kapı çalmaya başladı.Rüzgar geldi! Kapıyı açtım. 

"Hayatım hoş geldin!" dedim ve sarıldım."

"Hoş buldum canım."

"Hadi içeri gel." derken burnumu çektim.Zaten gözlerim doluk doluktu.