TEK HECE AŞK (TAMAMLANDI)

THA-35

    Rüzgar'dan günlerdir haber alamıyorum.Sadece nasıl olduğunu Betül'e sorabiliyorum.Babasıyla konuştuktan sonra odasından hiç çıkmıyormuş.Onu gerçekten çok merak ediyorum.Onu görmeye gitmeliyim.

Yatağımdan kalkıp yüzümü yıkamak için banyoya gittim.Yüzümü yıkayıp mutfağa gittim.Bizimkiler kahvaltı yapıyorlardı.Ben de onlara katıldım.Teyzem hiç beklemediğim bir anda;

"Bahar,Rüzgar nasıl kızım? Nişandan sonra hiç göremedik."

"Bilmiyorum.Betül aramadı teyze."

"Betül aramadı derken?"

"Rüzgar telefonunu açmıyor."

"Bir sorun mu var canım?"

"Yok teyze.Yani bizim aramızda yok.Ailesiyle birtakım sorunları var.Bugün yanına gideceğim.Siz saat kaçta yola çıkacaksınız?"

"Akşam sekizde."

"Tamam teyzecim o zamana kadar gider gelirim."

Kahvaltıdan sonra odama gidip üzerimi değiştirdim.Telefonumu ve çantamı alıp evden çıktım.

Zile bastığımda kapıyı Betül açtı.

"Bahar?" şaşırmış görünüyordu.

"Ben geldim canım."

"Hoş geldin canım.Gel içeri."

"Rüzgar içeride mi?"

"Hiç çıkmadı ki.Odasında."

İçeriye girip Rüzgar'ın odasına çıktım.Kapısı kapalıydı.Kapıyı çaldım.Ardından ses gelmeyince içeriye girdim.

"Bahar?"

"Hayatım ben geldim."

"Geleceğinden haberim yoktu.Hoş geldin."

"Betül'ün de yoktu.Nasılsın?"

Yüzü asıldı.Gözlerini sımsıkı kapadı.Derin bir nefes alıp cevap verdi.

"Son günlerde pek iyi sayılmam."

"Neden?"

"Babamın yanına gittim.O hasta Bahar.Doktoruyla görüştüm,çok fazla yaşamazmış.O babam dediğim adam bizi görmek istemediğini söyledi." Gözleri doldu,elini yumruk yapıyordu.

"Olsun,biz de onu istemiyoruz." Hiçbir şey demeden sarıldım.İçini çekmeye başladı.Sanırım ağlıyordu.Tek eliyle gözlerini sildi.

"Bahar..." Ağzını kapadım.

"Sus,hiçbir şey söyleme.Sadece sarıl."

 Daha sıkı sarıldı.Titriyordu.Az sonra geri çekildi.Gözleri kızarmıştı.Güçlü durmaya çalışıyordu.

"Teşekkür ederim."

"Teşekküre gerek yok.Şimdi yüzünü yıka.Mutfağa gidip yiyecek bir şeyler hazırlayacağım.Seni bekliyorum." dedim ve odadan ayrıldım.

"Bahar canım ben çıkıyorum."

"Tamam Betül."

Kahvaltı hazırladıktan sonra Rüzgar da geldi.

"Betül nerede?"

"Az önce çıktı."

"Nereye gitti?"

"Bilmiyorum canım."

Kahvaltı yapmaya başladık.Saat on iki olmuştu.Kahvaltıdan sonra mutfağı toparladım.Rüzgar'ın morali az da olsa düzelmişti.

"Hayatım ben artık gideyim."

"Canım biraz daha kalsan olmaz mı?"

"Bu akşam teyzem ve Batu gidecekler.Hazırlanmalarına yardım edeceğim."

"Peki canım.Görüşürüz o zaman."

"Görüşürüz hayatım.Telefonunu açmayı unutma."

"Tamam prenses."

Arabama bindim ve evime en yakın markette durup börek malzemesi aldım.Eve geldiğimde malzemeleri mutfağa bıraktım.Annem ve teyzem kahve içiyorlardı.

"Bahar,Rüzgar nasıl oldu kuzum?"

"Daha iyi annecim."

"O tezgaha bıraktıkların ne bakalım?"

"Size börek yapacağım teyzecim."

Batu;

"Biri börek mi dedi?" 

"Evet.Size börek yapacağım kuzen."

"Güzel olmazsa enişteyi arar söylerim bu kız çok beceriksiz bırak bunu diye."

"Teyze oğluna bir şey der misin?"

"Batu saçmalama." Teyzemin bu sözüne hepimiz çok güldük.

Market poşetlerinin içinden malzemeleri çıkarıp böreği yapmaya başladım.

Teyzemin ve Batu'nun gitmesini istemiyordum.Ama zamanı gelmişti...