TEK HECE AŞK (TAMAMLANDI)

KÖTÜ HABER

Rüzgar'dan...

Sabah burnuma güzel kokular geliyordu.Odamdan çıktım ve mutfağa gittim.Bahar kahvaltı hazırlamıştı! Güzel bir omlet yapmıştı.Arkası dönüktü.Sanırım ocaktaki çaya bakıyordu.Sessizce yaklaştım ve "böhh!" diye bağırdım.Arada sırada çocukluğum tutuyor olabilir.

"Aaahh!!" diye bağırdı ve başını tuttu.Sanki başı dönüyor gibiydi.

"Bahar iyi misin?" Ortalığı bir ciddiyet kaplamıştı.

"Rüzgar ne yapıyorsun?! Ödümü kopardın!" dedi sertçe.Bir anda sendeledi.Hemen koluna girip sandalyeye oturttum.

"Bahar iyi misin? Doğru söyle lütfen."

"Biraz başım dönüyor." dedi sersem bir halde.

"Bahar lütfen bir doktora gidelim." Bu baş dönmelerinin bir sebebi olmalıydı.

"Hayır gerek yok iyiyim."

"Bahar kendine dikkat et lütfen." İnadı tuttu.Bir şey söylemiyordu.Yani hastaneye gitmeyecekti."Tamam" anlamında başımı salladım.

Kahvaltı yapmaya başladık.Biraz dalgın gibiydi.Yüzü biraz soluktu.Eski Bahar'dan eser yoktu.Acaba başka bir sorunu mu vardı? Kahvaltı yaptıktan sonra ona yardım etmek istedim.O bulaşıkları yıkarken ben de sofrayı toplamaya başladım.İlk defa sofra topladığım söylenebilir.Bir ara telefonum çaldı.Hemen odaya koştum.Telefonu aldım ve açtım.Berk arıyordu.Onunla havadan sudan konuşurken mutfaktan bir ses geldi.Sanki biri düşmüş gibiydi!

"Berk hemen kapatmalıyım.Seni daha sonra ararım."

Aceleyle mutfağa indim.Bahar yerdeydi!! Bayılmıştı!!

Hemen kapıyı açtım.Bahar'ı arabaya bindirdim.Gözlerim dolmuştu.Hastaneye doğru yol aldım.Arabayı hızlı kullanmak zorundaydım.En yakın hastaneye götürdüm.

Hastaneye geldiğimizde Bahar'ı tekrar kucağıma alıp içeriye girdim.Koridordayken Bahar'ın gözleri biraz açılmıştı.

"Rüzgar başım çok ağrıyor." Daha hızlı olmalıydım.

"Tamam Bahar yetiştireceğim seni." sesim daha fazla çıkmıyordu.Acile bölümüne girdim.Hemen doktorlar geldi ve Bahar'ı muayene etmeye başladılar.Nöroloji bölümüne sevk ettiler.Nöroloji mi?!

"Bahar'ın neyi var?!"

"Şimdi bir şey söylemek için çok erken beyefendi."

Bahar'ı nöroloji bölümünde de muayene ettiler.Çeşitli testler yaptılar.Tüm bunların sebebi ne ki? Bahar'ı odaya aldılar.Yüzü sabahkinden de soluktu.Sesi de çok halsiz geliyordu.

"Rüzgar benim neyim var? Neden buradayız?"

"Şimdi bunları konuşmayalım Bahar.Yorma kendini."

"İyi ki varsın."

"Sende." dedim ve elini tuttum.O anda bana gülümsedi.

İçeriye doktor girdi.

"Beyefendi sizinle iki dakika konuşmam gerek."

"Tabii doktor bey."

Doktorla birlikte odadan çıktık ve doktorun odasına gittik.

"Hemen konuya girmek istiyorum ama nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum."

"Doktor bey söyleyin lütfen Bahar'ın neyi var?"

"Bahar hanımın beyninde bir tümör var." dediği anda başımdan aşağıya kaynar sular döküldü.

"Ne?! Nasıl yani?!"

"Maalesef beyefendi.Bu gibi durumlarda baş dönmesi ve baş ağrıması çok olur.Bahar hanımda bunlara rastladınız öyle değil mi?"

"Evet."

"Bahar hanımı vakit kaybetmeden ameliyata almalıyız aksi takdirde kalıcı hasarlar oluşabilir."

"Ne zaman olacak bu ameliyat?"

"Bugün saat ikide."

"Peki doktor bey ne yapmam gerekiyorsa yapmaya hazırım." dedim ve odadan çıktım.Bunu Bahar'a nasıl söyleyecektim.

Odasına geldim ve içeriye girdim.Mışıl mışıl uyuyordu.Onu uyandırmaya kıyamadım.O sırada göz yaşlarıma hakim olamadım.Bahar da birkaç dakika sonra uyandı.

"Rüzgar neden ağlıyorsun?"

"Ben mi? Ağlamıyorum canım."

"Beni kandırmaya çalışma ağlıyorsun işte."

"Hayır ağlamıyorum.Güneş alerjim var da."

"Tamam tamam bir şey demiyorum."

"Seninle bir şey konuşmak istiyorum."

"Evet Rüzgar dinliyorum."

"Bugün bir ameliyata gireceksin ama bu ameliyat hakkında tek soru sormak yok."

"Ne ameliyatı?! Neyim var benim?!"

"Bahar sakin ol!"

"Olamam Rüzgar! Sakin falan olamam! Ya bana şimdi açıklama yaparsın ya da benimle ömür boyu konuşmazsın!"

"Bahar yapma böyle!"

"Rüzgar!"

"Tamam anlatacağım."

10 DK SONRA...

"Bahar lütfen ağlama."

"Rüzgar bu nasıl olur? Ölecek miyim yoksa?"

"Buna asla izin vermeyeceğim!"

"Rüzgar beni sakın bırakma."

"Asla bırakmayacağım.Her zaman yanındayım."