Beş Numaranın ortadan kaybolmasından ve Altı Numara Ben Hargreeves'in ölümünden birkaç yıl sonra akademide başka bir korkunç olay daha yaşandı; Sekiz Numara, Vanessa Hargreeves, yeteneğiyle ilgili alışılmadık bir deneyimin sonucu olarak derin bir ko...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
✧ THE DAY THAT WASN'T ✧
˚✧˳✧˚✧˳✧˚✧ ☂️ ✧˚✧˳✧˚✧˳✧˚
Vanessa Hargreeves
"İtiraf etmeliyim Beş Numara, burada bulunduğum süre boyunca senin gibi biriyle hiç tanışmadım." diye tam bir beklentiyle konuştu Handler. Etrafımızdaki insanların hepsi 50'li yılların tarzında bir tür kıyafet giymişlerdi ve ben de bir şekilde çekici buluyordum. Atmosfer tuhaftı, farklı hissettiriyordu. Nerede olduğumuza dair hiçbir fikrim yoktu. Kelimenin tam anlamıyla bir çeşit planetaryuma çıkmıştık. "Mesela Hazel ve Cha-Cha kesinlikle yetenekliler ama... büyük resmi göremiyorlar."
Five ve benim bize anlattıklarıyla ilgilenmememize rağmen kadın gevezelik etmeye devam ediyordu. Elimi Five'ın ulaşamayacağı bir yere bırakamıyordum ve onun da bırakmaya niyeti yokmuş gibi görünüyordu, bu da elinin hala benimkine nasıl sıkı bir şekilde bastırıldığını açıklıyordu.
Aniden kadın kısa bir süreliğine kollarını Five'ın boynuna doladı ve ben de ona dik dik baktım. 'Ne yaparsan yap kadın. Bundan hoşlanmadım.'
Sadece sohbete dalıp onun konuşmasını dinlemektense kendi ayağımızı kemirmeyi tercih ettiğimizi söylemek istiyordum.
"Burada işler ikiniz için de yolunda giderse, siz çocuklar potansiyel olarak iyi bir varis olabilirsiniz."
Eski binaya girdik. Bana katil gibi görünmeyen çalışanlar, tüm organizasyonu iltifat eden sevimli ama resmi görünümlü kıyafetleriyle bölgeyi doldurmuştu. "Müsait olduğunuz ilk fırsatta ailemin güvenliği hakkında görüşmek istiyorum. Ve tabi Vanessa'nın işini de."
"Yani gerçekten burada mı çalışacağım?" diye mırıldandım, Five'ın ellerini sıkarak. Bana kaşlarını çatarak sözlerimi geri yutmamı sağladı. Aslında ne yaptığını bilmiyordum ama çenemi kapatmak istediğini biliyordum.
"Ne kadar da küstahsın. İtiraf etmeliyim ki ferahlatıcı... Yavaşla, Five. Her şey yolunda gitti. Aslında ikiniz de sonunda bizimle çalışmayı kabul ettiniz."
"Sekiz tatlım, önce kendimizi yeni işçilere tanıtacağımız ders odasına alınacak. Ama ondan önce işleri biraz daha canlandırmak için küçük bir tura ne dersin, olur mu? Dünya kadar zamanımız var." diye konuştu ikimizin de onun derneğinde işe alındığını bilerek neşeyle.
"Five, kalan yıllar boyunca ciddi olarak burada çalışacağız." Five'ı sarışın kadının izini takip edemeden geri çektim. "Ne? Elbette hayır." diye karşılık verdi o da.
"O zaman..." Handler aniden aramızdaki esrarengiz etkileşimi görünce sözüm kesildi. "Siz ne bekliyorsunuz? Hadi gidelim." diye hararetle konuştu.
"Bunu daha sonra tartışırız. Sadece bana güven." Dudaklarını kıpırdatmadan kısa ve hafifçe gülümsedi. Patronunu şüphenlendirmek istemiyordu belli ki.
