~ Tanıtım ~

184 10 2
                                    

Başladığınız Tarihi Buraya Yazar Mısınız Lütfen 🥰🙏🏻

~~~~~

Elimde ki ılık süt ile camın önündeki koltuğa oturmuş sokaktan geçenleri  izlerken,  kapının kapanma sesi ile kafamı o tarafa çevirdiğim de sevdiğim adamın bana bakan gözleri ile karşılaştım. Hızlı bir şekilde anahtarı masanın üzerine bıraktıktı ve  yaklaşarak saçlarımın yerini alan bandanamın üzerinden beni öptükten sonra telaşlı sesi ile konuşmaya başladı. "Ruhum yatıp dinlenmen gerekirken sen niye hâlâ ayaktasın yoksa ağrın falan mı var hastaneye gidelim mi? niye yüzün böyle solgun..." elimdeki sütü camın kenarına bıraktıktan sonra cümlesine devam etmesine izin vermemek için ona yaklaştım ve dudaklarına kuvvetli bir öpücük kondurdum.

Ayrıldığımız da ne olduğunu anlamamış bir yüz ifadesi ile bana bakarken daha fazla telaşlanmaması için ona müsade etmeden kısık sesimle konuşmaya başladım "Sakin ol hayatım iyiyim ben, ağrım da yok geç geleceğini söyledin ama yine de seni merak ettim. Beklerken uyku tutmadı bende uykum gelsin diye süt ısıttım onu içecektim ki sen geldin " Yüzündeki telaş biraz olsun gitmişti. Beni kendine çekip sarıldıktan sonra bu sefer kısık sesi ile konuşan Poyraz Ali'ydi " Ruhum seni böyle ayakta görünce bir şey oldu sandım. Biliyorsun kemoterapi sonrası ilaçlar bünyeni haddinden fazla yoruyor. Çoğu zaman  saat dokuz olmadan uyuyorsun o yüzden korktum" dediğinde onu anladığımı belirtmek için kafamı salladım.

Kollarımı ona doğru uzattım ve sıkıca sarıldım. Aynı anda o da ellerini her zaman ki gibi belime yerleştirdi  ve sarılmama karşılık verdi. Boynuna kondurduğum öpücükten sonra derin bir nefes aldım. " Korkmanı gerektirecek bir şey kalmadı aşkım bu savaşı kazanan biz olduk bu günlerin bitmesine çok az kaldı " beni kendinden uzaklaştırdı ve yüzünden bariz bir şekilde belli olan yorgunluğu ile bana yaklaştı. Önce  burnuma sonra yanaklarıma en sonda alnıma öpücük kondurdu. Aynı annem gibi her gün sabah uyandığımda ve uyumadan hemen önce beni bu şekilde öpüyordu.

"İyi ki bu savaşı biz kazandık sevgilim. İyi ki beni bırakmadın" Bana tekrar sarıldığında kulağına " iyi ki " diye fısıldadım ve öpmeyi de ihmal etmedim. "Hadi bakalım madem uyumak için beni bekledin artık uyumaman için bir sebep yok doğru yatağa, yatıyoruz" derken kendimi aniden onun kucağında yatak odamıza giderken buldum. Camın önüne bıraktığım süt aklıma geldiğinde geriye çekildim "Sütüm camın önünde kaldı ama " dediğimde dudağımdan kısa bir öpücük aldı " Sütü ben olmadan uyuyamadığın için içmek istiyordun. Ben geldiğime göre pekte gerek kalmadı sevgilim" dediğinde ikimizde aynı anda gülmüştük...
_________________________________

 _________________________________

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Tanıtımı nasıl buldunuz?

Uzun zamandır aklımda olan bir kurgu ve bir cesaret sizlere tanıtım bölümünü yayınlamak istedim 😊

RUH-U REVAN Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin