AĞIR ABİ SEVDASI ~BxB~

EYVALLAH UFAKLIK

"Ee geldik ne olacak şimdi?"

Demem ile ikiside bana baktı.

"Birşey olmayacak kardeşim eğlenip bizimkilerle geri döneceğiz."

Metehanin dediklerinden hiçbir bok anlamamıştım.

"Hani helva kavuracaktiniz noldu?"

Metehan sırıttı.

"Kardeşim sen o öldü dedin yok benim için dedin. Madem öldü artık sende kendi hayatına bakacaksın."

Suan dediklerinden tek anladigim sey hayatına bakmam gerektigi onun disinda hicbir bok anlamadim. Ben nasıl hayatima bakacaktim ki. Barın kapısında olduğumuz halde kalbim ağzımda atıyordu. Onun görünce nasıl olacaktı kim bilir.

"Ben hiçbirşey anlamadım Meto."

"Ozi diyor ki hayat yaşa gir içeri dans et eğlen. Evet belki zor olacak ama yapman gereken bu o senden intikam almak istedi seni yerle bir edip yıkmak istedi. Ve sonunda yıktı.. Ama yıkılsanda bunu ona gostermemen lazım o zevki ona yasatma kardeşim.."

Kurtuluşun sözleri ile derin bir nefes alıp verdim.

"Ya siz niye anlamıyorsunuz bitti benim için o defter kapandı artık ister zevk alsın ister almasın umrumda değil ne hali varsa görsün degmez diyorum o hiçbir seye degmez!"

"Ozi ne demek zevk alsın lan sen hic kendine dönüp baktınmı ne halde oldugunun farkındamısın. Sen eve bizim yanımıza geldiğinde nasil bir haldeydin lan seni o şekilde gördük bizde acı çektik lan.. Ee sen onun için kahrolacaksin ağlayıp bir ton göz yaşı dökeceksin o ise intikamini aldı diye zevkten dört köşe olacak bizde buna susucağız öylemi?! Lan sen olsan susarmıydın? Ben soyleyeyim susmazdın hatta bizim gibi sakinde kalmazdin giderdin bizi o hale getiren kişinin ebesini sikerdin oyle degilmi?"

"Kurtuluş yapamam lan ben onun karşısına nasıl çıkarım lan bu saatten sonra hem söz verdim intikam için yapıyorsan söyle birsey yapmayacağım dedim.. Sözümden dönemem ben."

"Sana sözünden dön diyen yok zaten gidip ona birşey yapmanıda istemiyoruz. Sadece güçsüz gibi görünmeni seni alt ettiğini sanıp mutlu olmasını istemiyoruz."

"Güçsüz gibi görünmüyorum ben Kurtuluş.. Ben zaten güçsüzüm.."

"O zaman güçlü görünmek için çabala o seni paramparça etti sen onu mutlu etme.."

Kurtuluş haklıydı beni bu hale getiren insanın mutlu olup eğlenmesine izin veremezdim. Ben ağlarken onun gulmesine izin veremezdim. Ben mahallenin serserisi Ozan dım. Kolay değil beni alt etmek bir kere yenildim ama savaş daha bitmemişti.

"Tamam lan yapacağım gidip beni yıkmanın kolay olmadığını ona göstereceğim."

"Yürü be Ozi kim tutar seni aslanım benim be!"

Kurtuluşun sırtıma vurup beni desteklemesi ile  sırıttım. Metehanda bu halimize gülmüştü.

"Hadi bakalım gidip helva yiyelim."

Kurtuluş önden ilerlerken bizde arkasından ilerledik. Bara adım attığımda kalbim acıyla kasıldı. Ama hiç bozuntuya vermeden dimdik yürümeye devam ettim.

İçeri girip bizimkilerin olduğu tarafa döndüğümde onu görmem ile duraksadım. Metehan bana destek olmak ister gibi elini belime atıp sivazladı.

"Sakin ol biliyorum çok zor ama dayanmaya çalış.. Kendin için yap bunu tamam mı?"

Kafamı olumlu anlamda sallayıp derim bir nefes alıp verdim. Ve yurumeye başladım. Bizi ilk fark eden Batu abi olmuştu. Onun bizimkilere dönüp birşeyler demesi ile hepsi bize bakmıştı. Diğerleri gülüp el sallarken Efken şaşırmış gözlerini bana dikmisti. Göz göze geldiğim dakika hemen gözlerimi çekip bizimkilere bakıp güldüm.