Dörd Müşketyor | Texting

12. Qəza.

"Səhraları su basana kimi..."

Gördüyüm son şey ətrafımdakı qanlar idi. Efe'nin, Doğa'nın, anamın, mənim. Qarşımı görə bilmirdim. Çünki gözlərimi düzgün aça bilmirdim.

Bir ağaca girmişdik. Pis xəsarət almışdıq. Anam huşunu itirirdi. Ağrı ilə mırıldanırdı və ağlayırdı. Efe başını o tərəf, bu tərəfə çevirib dodağının altında nəsə deyirdi. Doğa özündə deyildi, huşunu itirmişdi.

Mən. Başımda dəhşətli dərəcədə ağrı vardı. Gözlərim yuvasından çıxırdı artıq. Gözlərim yumulurdu, açmağa çalışırdım amma, qeyri-mümükün idi. Burnumdan axan qan, çənəm ilə süzülüb köynəyimə düşürdü. Qulaqlarlmda küy var idi. Sanki qulağımın dibində kimlərsə gülürdü.

Dayanmağa çalışdım, yaşamağa çalışdım. Yaşayaram ,ya yox, orasını bilmirəm.  Amma, ölməm istəmirəm... Çətinliklə açılan gözlərimi bağladım. Ayaqlarımda ki, uyuşuqluq qollarıma çıxmışdı. Ağrıdan barmaqlarımı belə tərpədə bilmirdim...

Gözlərim yumuldu, qaranlığa gömüldüm. Qarşımda iynə uçu boyunda ağ içıq göründü. Getdim ona tərəf, qaçtım. Çata bilmədim. Çox qaçtım amma, o işıq məndən uzaqlaşdı. Daha uzağa getdi. Və birdən o işıq gözdən itti. Ətrafımda dönməyə başladım, işığı axtardım. Ancaq, yox idi. Tapa bilmirdim işığı. O işıq, yaşama şansım idisə? İndi şans yox oldu və getdi.

Uyuşuqluq bütün bədənimi fəth etmişdi. Hissiyatımı itirmişdim, eşitməyimi. Artıq küy səsləri gəlmirdi. Ege'nin səsi gəlirdi. Onun mənə ən çox dediyi söz yanqılanırdı beynimdə...
"Səhraları su basa kimi səni qoruyub, sevəcəm bacı..."
Səslər dayandı, nəfəsim daraldı, hissiyatım itdi, gözlərim qapandı. Huşumu itirdim, yada öldüm.

Öldümsə, xəyallarım, istəklərim, arzularım, gələcəyim hamısı puç oldu. Psixoloq olmaq xəyallarım yerlə yeksan oldu.

Efe'nin və Ege'nin kompüter mühəndisi olma xəyalları məhv oldu...

Doğa'nın aşbaz olmaq xəyalları məhv oldu.

Məhv oldu xəyallarımız, arzularımız. Puç oldu, gələcəyimiz, istəklərimiz.

Amma, niyə? Niyə biz? Niyə mənə doğma anan və atanı görərsən mesajı verilirdi?
Mən kiməm? Zümra kimdi?

Mən kim idim. Həqiqətən mən kiməm. Heç vermisinizmi bu sualı özünüzə? 'Mən kiməm?' demisizmi heç olmasa bircə dəfə. Deyin. Gözləmiyin zamanını. Zamnını elə bu gündü, dayanmıyın, mənim kimi ölüm ayağında verməyin bu sualı özünüzə. Hə, deyin 'Mən kiməm?'
----
Yorumlara gəlin açıq aydın söhbətimizi edək caniskolar. Bu arada oy verin! Lütfeenn amma! Küsərəm birdə barışmaram. Bax, deyirəm, KÜSƏRƏM BARIŞMARAM! oy verin, yorum yazın, nəni takib edin. Please!  Youtube kanalımada abone olabilərsiniz:)

Y

outube:@nuray_ehmdli.

  SAĞOLUNNN💘