Kalenin Beyaz Meleği

22.Bölüm: Uykusuzluk

Tanıdığım herkes aynı çadırda oturuyordu, bense Lily ile sohbet ediyordum.
"acaba eve ne zaman döneriz" dedi Lily
"bilmem, ama şartları göz önüne alırsak baya burada kalacağız gibi.."

Lily sessizce kafasını salladı
"acaba bizim arkadaşlarımız ne haldeler" dedim gözlerimi dizimde olan Victorun kafasına kaydırarak
"büyük ihtimal buraya yardım olarak gönderilen çoğu şeyi onlar hazırlıyor"
"acaba dışarı mı çıksak" dedi Lucas lafa girerek
"olabilir hem yalnız kalırız" dedi Lily hafif gülümsedim
onlar adına mutluydum, Lucas hem iyileşmeye başlamıştı onlar çadırdan çıkarken bense Victora baktım
uyuyan çirkin
çadırdakilere göz gezdirdim kral walker köşede elinde bir resime bakıyor ve içten içe gülümsüyordu, yanında ise babası resme bakıp göz deviriyordu
babası bir şey söyledi ve çadırdan çıktı
kral walker yavaşça yanıma yaklaştı ve yakınıma oturdu
resme bakıp iç çekiyordu konuşmak istedim ama ne haddime. Victor gözlerini açıp babasına baktı
"baba, ne oldu neden bu kadar üzgünsün?" dedi kafasını dizimden kaldırırken
Kral Walker resime son kez bakıp bize döndü
"sadece.. eşimi özledim"
vah vah.. Ben hep birbirlerine soğuk davranan 2 çift olarak hayal ediyordum onları..
"Anneme mektup yollayalım mı? Gelsin yanında dursun, hem zaten bunu istiyordur"
ben sadece sessizce önüme bakıyordum
"hayır ona bir şey olmasını istemiyorum." Kral Walker ilk defa çaresiz gibiydi
"bu sefer Annemin hangi resmine bakıyorsun" dedi Victor
Kral Walker, resmi Victora göstermek için uzattı
bende göz ucuyla bakmak istedim
kraliçe sophia'nın elinde yeni doğmuş bir buzağı vardı ve gülüyordu renksiz bir fotoğraftı.
hafif gülümsedim.
"çok güzel.." dedim istemsizce
Kral Walker gülümsedi "öyle.. tanıştığımızdan bu zamana kadar bakmaya doyamadığım tek güzel manzara"
vay vay vay keşke Victor romantiklik konusunda size çekseymiş.
"ben sizi hiç yakın görmedim.. hatta birbirinizi sevmediğinizi düşündüm"
dedim sessizce Kral Walker kahkaha attı
"kimseye onunla tanışma hikayemi anlatmadım.. ama zamanı geldi sanırım"
çadırdaki herkes Kral Walkera döndü ve hafif yaklaşıp yere oturdu
"onunla tanışmamdan bu zamana yüz yıllar geçti ama hala dün gibi hatırlıyorum... tabi o zaman çok daha gençtim ve prenstim.."

Kral walker derin nefes alıp anlatmaya başladı

o zamanlar babam ile annem için şehirde inmek zorunda kalmıştık

"baba şehirde ne işimiz var?" dedi genç walker
"oduncu bir arkadaşım var el işi de güzeldir, Annen için minik bir masa yaptırıcam"
Genç Walker ve Kral birisinin tezgahına yaklaştı
Kral etrafa baktı "Richard? Burada mısın?" dedi ve etrafa baktı
adam içerden çıktı ve Walker ile selamlaştı
"hoş gelmişsin Walker" dedi gülümseyerek
"hoş bulduk Rich, seni oğlum Walker ile tanıştırıyım"
Walker adama selam verdi
"oturun size bir şeyler ikram edelim.." dedi
kral ve walker minik masaya oturdu
içeriden bir kadın çıktı
"hoş geldiniz!" dedi ve tepsideki içecekleri masaya koydu
"karım esilla ile tanıştırayım" dedi richard
esilla kafasını eğdi ve içeri doğru bağırdı
"Sophia! Tatlıları getir" dedi
16-17 yaşında gibi duran bir kız içerden çıkıp tatlı tepsisi ile birkaç tatlıyı masaya koydu ama bir sorun vardı elleri titriyordu ve çok durgundu..
walker kızı inceledi ve önüne döndü
kız tatlıları koyduktan sonra evin arkasına doğru yürüdü
walker, kral ve richardın sohbete dalmasını fırsat bilmesiyle evin arkasına doğru yürüdü
sophia o sırada bir ineğin suyunu dolduruyordu
walker yavaşça ona yaklaştı
sophia, walkerı görünce elindeki kovayı bırakır
"bir sorun mu var? Yada bir ihtiyaç"
walker, sophia'nın duruşuna karşın sadece sessiz kaldı
"hayır sadece uzun süredir yaşıtım gibi duran birisi görmemiştim..
ben Walker" dedi walker ve elini uzattı
sophia gülümsedi
"ben sophia.." dedi ve walkerın elini sıktı

gülümsedim
"ilk görüşte aşk gibi mi yoksa?" dedim
Kral walker kafasını hayır olarak salladı
"Victor ve senin gibi bir hikaye değil"

Victor hemen konuştu
"baba nasıl aşık oldun?"