2.Bölüm

18 12 4
                                    

Yorum yapmayı unutmayın

Keyifli okumalar ay Işıklarım 🌑

Her zamanki gibi çok fazla uyuyamamıştım sabah 6.30 da kalkıp sporumu yaptıktan sonra duşumu da alıp rahatladım altıma siyah kot şort üstümede beyaz bir crop giydikten sonra odamdan çıkıp aşağıya indim ekip 2016 2017 UEFA kupası maçının tekrarını izliyordu bende yanlarına geçip oturdum

“Hakan abi mesaj atmış ofise gelin diye birazdan çıkarız olur mu” ekip başıyla onayladı kafamı Koray’a çevirdiğimde yüzü beş karıştı yeni gelecek olan ekibi kafasına fazlasıyla takmıştı

“Koray bak sana söz veriyorum sadece yüz yüze geleceğiz başka hiç bir iletişimimiz olmayacak kafana takma noooğlurr” başımı Korayın dizine koyup yavru kedi bakışımı yaptım “yapma kızım şunu tamam ya takmıyorum kafama felan”dedi Koray’a bakarak 32 dişimle sırıttım o sırda sarp telefona bakıyordu ekibin teknoloji işleriyle uğraşanı sarptı bazen zekasıyla hepimizi şaşırtıyordu yemyeşil gözleriyle bana bakıp gülümsedi ve telefona bakmaya devam etti esilada bize kahvaltı hazırlıyordu her ne kadar aşko kuşko olsada yemek yapmayı ve mutfakta zaman geçirmeyi çok seviyordu

“Esila hazır değil mi patatesler mum ateşinde mi pişiriyorsun şunları” dedi sarp esila kızgın bir sesle

“Kolaysa gel sen yap oturduğun yerden konuşma” sarp önünde duran kağıdı top şekline getirip esilaya fırlattında tam başına isabet etmişti esila sarpa ters bir bakış atıp önüne döndü

Kahvaltıdan sonra tesise doğru yola çıktık tesise geldiğimizde hakan abinin ofisinin olduğu yere çıktık kapıyı çalacağım sırada sarp beni durdurdu

“Kiminle grup olacaksak olalım biz birbirimize aitiz bunu bilin” dedi sarpa gülümseyerek baktıktan sonra ofise girdik hakan abi oturmuş bize bakıyordu

“Gelin çocuklar oturun bende sizi bekliyordum” hakan abi 38 yaşındaydı koyu kahverengi gözlerinin rengine benzeyen düz saçları vardı  boyu hemen hemen Koray kadardı biz oturduktan bir süre sonra kapı çaldı sonunda gelmişlerdi hepimiz birbirimize baktık herkezin gergin olduğu gözlerinden anlaşılıyordu hakan abi girin dedikten sonra kapı açıldı yeni akip gelmişti

Ama beni şoka sokan şey ise bizim yaşıtımız gibi olmalarıydı gibi değil gerçekten yaşıtımızdı Koray’a korkuyla baktığımda Koray gözlerini yeni ekibe dikmişti kulakları sinirden kızarmıştı 2 kız 2 erkeklerdi kapıdan ilk giren kişiye baktım

Gözleri koyu maviyle yeşil arasında gidip gelen gözleri kıvırcık saçları vardı Koray kadar olmasada boyu uzundu vücudu da yapılıydı sanırım ekibin lideriydi onu çok fazla incelediğimi fark edip son kez gözlerine baktığımda sırada onu incelediğimi anlamış olacak ki o da bana değişik bir ifadeyle bakıyordu hemen gözlerimi kaçırıp ellerimi inceleremeye başladım

Ne güzeller ellerim var benim ya keşke halı olsaydı desenlerini ezberlerdim elimle yetinicez artık

Grubun lideri olduğunu düşündüğüm çocuk hakan abinin yanına doğru ilerledi hakan abi elini uzattı ama adam sıkmadı hakan abi bize dönerek konuştu “çocuklar bu size bahsettiğim ekip ve lideri çağan siz kaynaşın benim biraz işlerim var he bu arada çağan ve ekibi sizin evde kalışın her ihtimale karşı itiraz istemiyorum çocuklar lütfen” bu sefer Koray’dan önce davranarak “her ihtimale karşı ne demek hakan abi biz kendimizi koruyamıyor muyuz ne gerek var” diye çıkıştım

“Şu an burada olduğunuza göre demekki koruyamıyor muşsunuz” dedi çağan

Koray ev mevzusuna fazlasıyla sinirlenmişti çağan lafa atlayınca oda çağanın üstüne atlamak suretiyle ayağa kalktı sarp herzaman ki gibi sakin kalmıştı gece de yeni gelen ekibi incelemekle meşguldü 

“Hakan abi ekip olsun dedin eyvallah kabul ettik şimdi evinizde kalsınlar diyorsun adı üstünde bizim evimiz bizim ev olmaz biz bu hıyarları nasıl evimize alalım baksana tiplere ben tanımadığım kişileri evime sokmam bakın dikkat edin evime diyorum kimse kusura bakmasın” çağan ve ekibi korayın dediklerini takmamış gibi görünüyordu

“Oğlum ben tanıyorum onları banada mı güvenmiyorsun ben kefilim onlara” hakan abi cümlesini bitirdikten sonra kısa bir sessizlik oldu Koray hala olanları sindirememişti

“Peki abi sen öyle diyorsan öyle olsun ama kimseniz lafına sözüne bakmam bu dallamaları en ufak hatasında keserim cezalarını” çağan en sonunda korayın söylemlerine dayanamayarak

“Hayırdır kardeşim dallama falan ayıp oluyor ajan diye almışlar seni ama nesin sen semt abisi misin? Bu kıro hallerinden vazgeç uzlaşalım” dedi Koray hemen ayağa fırladı arkasından bende eyvah direk ayağa kalktım

Koşun mahalle karışıyo

Koray ayağa kalktığında nereye burun buruna gelmişlerdi Korayın elinden tuttum bana bakmasını sağlayıp Koray’a masum bir bakış attım çağan bir an bizim ellerimize baktı hemen sonra gözlerini yeniden korayın gözlerine dikti Koray  sakinleşmek için derin bir nefes verdi

“Çağan mısın çağlar mısın nesin hakan abiye ayıp olmasın diye sana kafa göz dalmıyorum ama yerini bil bir daha uyarmam seni” çağan tam cevap verecekken aralarına girdim

“Tamam hakan abi senin işin varsa alı koymayalım daha fazla biz tanışırız” dedim hakan abi onayladıktan sonra ofisten çıktı şimdi sıra bendeydi

Açın yolları efsun geliyo

Şu çağan beyle tanışalım bakalım çağanın karşısına geçtim ve elimi uzattım boyum kısa olmamasına rağmen yanında kısa durmuştum “iki lider olarak tanışmamız gerektiğini düşünüyorum ben efsun” uzattığım elimi sıktı ama hakan abinin elini sıkmamıştı

“Bende çağan içimden bir ses çok eğleneceğimizi söylüyor efsun” dedi ismim gerçekten ağzına yakışmıştı işte macera şimdi başlıyordu

Yıldıza basın ay Işıklarım 🌑

Gizli Görev Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin