My Arrangement Hubby

Chapter 20

Warning 18+

This chapter is R18+. This chapter may contain content adult nature. You can skip this chapter. Or magpatuloy magtago ka nalang. LOL!

Heat

Three days ago after that incident happen. Hindi parin niya ako kinakausap ng maayos. He was driving that night with no emotion. Hindi niya rin ako kinikibo, its just a friendly hug. Yes nag away kami.

But not in physical, hinding hindi niya ako kayang pagbuhatan ng kamay. Nagising nalang ako sa ulirat ng umiyak na naman ang orasan. It's already eleven o'clock in middle of the night. Nag set ako ng orasan para makita kung tulog pa siya o hindi pa sa ganitong oras. Kinapa kapa ko ang orasan at pinatay ito. Pagkatapos ay pumunta ako sa kusina para uminom ng tubig. Natutulog naman siya sa tabi ko ngunit maaga rin siyang nawawala.

This days lagi nalang akong humihingi ng tawad sa kanya, but he's so cold-hearted. Bumalik ako sa kwarto napag-isipang matulog ulit. Wala kasi kaming pasok bukas. I just want to take a rest. Bumalik ako sa kwartong may dalang gatas. He's here but, I don't know if asan ang kaluluwa niya. Tumabi ako sa kanya at umupo,naka-hawak siya ng cellphone at naglalaro on-line.

"Hey, I'm sorry." Paghingi ko ng tawad. I think isa sa pinagtatampo niya at kinakagalit ay ang hindi ko pagbigay sa kanya ng karapatan niya bilang lalaki. Ok edi ibigay, he's my husband. I'm willing to do anything para mapatawad niya ako. I touched his legs to seduce him, tinaas ko ito hanggang sa tiyan niya. I can feel he's abdominal muscles.

"You always saying that. I'm playing right now. I'm busy."  He rejected me. Inalis niya rin ang kamay ko. "Are you trying to seduce me? Like I said before I'll wait until you get ready. You don't need to seduce me so I pardon you."

"Are you rejecting me?" Tanong ko habang nag-iinit ang pisngi ko at pinipigilan ang pagbuhos ng luha ko.

"It's seems like tha—" hindi pa siya natatapos magsalita ay nakatanggap na siya agad ng sampal sa akin.

"I said, it's just a friendly hug. Hindi mo ba ako naririnig he's my bestfriend. I hugged him with no malice." Tinraydor ako ng sarili kong luha. Bumuhos ito ng napakabilis dahil sa magkasabay na kahihiyan at galit.

"But, I'm your husband. Ako lang dapat ang niyayakap mo." He's eyes darkened.

"Gago kaba? Sabi ng walang malisya 'yun diba! "

"But I'm still jealous." He replied.

"Ayan kana naman sa kakaselos mo! Hindi mo ba ako naiintindihan ha?"

"But, what the hell, that Deylan fucking ass is like you." Malulutong niyang mura.

" But I don't like him."

"But he likes you."

"I hate you." Ansakit na ng puso ko nararamdaman kong unti-unti itong nadudurog.

"So what do you want? Gusto mo bang hiwalayan kita, dahil nagseselos ka?" Hindi ko mapigilang humikbi at patuloy na umiyak.

"It's not like that." Hinawakan niya ang kamay ko at hinimas himas ito.

"Tell me, divorce? Annulment? Break up? Sabihin mo—" hinampas hampas ko siya ng unan. Hindi niya naman ako pinipigilan. "Sabihin mo para hindi na ako nagpapakatanga sa kakaisip na kakahingi ng tawad, eh ayaw mo naman." Hindi ko mapigilan ang aking luha.

"I'm sorry." With he's husky voice.

"Aalis na'ko!"

"I'm sorry, I was so arrogant." Tinulak niya ako sa sofa. Akma akong tatayo ang pinigilan niya ako. He's on top now.