MEREBE YİNE BENNNN🫶👋
DİĞER KURGUMA İKİ YENİ BÖLÜM YAZDIM DEDİM NİYE BUNA YAZMAYAYIM YANİİİ😍❤️❤️
Bu arada bir günde üç bölüm yazmak bayağı zormuş😭 o yüzden emeğimin karşılığını alsam güzel olur yaniiiiii.... OYLARMISINNN🫵😔
İyi okumalarrrrr💗💗💗
...
Yemekten sonra ben, Barış ve Yeliz bizim eve doğru yürümeye başlamıştık.
"Bak ben ne dedim Eda" dedi Yeliz.
"Ne dedin Yeliz?" Diye sordum bıkkın bir şekilde.
"Ben demedim mi seni abime alıcam diye" dedi ve gülmeye başladı. Yaşadığı zaferin tadını çıkarıyordu. Ben ise kızarmış yanaklarımla kahvaltıda yeterince utanmamışım gibi daha çok utanıyordum.
"Ya öyle mi?" Dedi Barış keyifle. Onun hakkında konuşmuş olmamız hoşuna gitmişti. "Başka neler dediniz" diye sordu sırıtarak.
"Şey dedik Barış tam bir öküz!" Dedim gülerek. Barışın kaşları hemen çatılmıştı. Şimdi Yeliz'den küçük bir intikam almanın tam zamanıydı.
"Aslında ben asla senin arkandan öyle bir şey demem biliyorsun ama bu Yeliz varya. Senin arkandan demdik şey bırakmıyordu" dedim keyifle. Artık gülme sırası bendeydi. Yelizin yüzü bir anda soldu Barış ona tehdit dolu bakışlarını sunarken.
"Ya öylemi Yeliz?" Diye sordu Barış dişlerinin arasından.
"Y-yok abi yalan!" Dedi Yeliz telaşla. Kendimi daha fazla tutamadım ve kahkaha atmaya başladım. Ah Yelizin şu Barış korkusu. Kız ne korkuyorsun şu adamdan ya.
Ben gülünce ikiside bu sefer bana bakıyordu.
"Ya şaka canım şaka" dedim gülerken.
"Ayy Yeliz sende ne korkuyorsun küçüklüğümüzden beri Barıştan" diye ekledim.
"Ben ne yapayım kızım abim sana söz geçiremiyorsa!" Diye çıkıştı Yeliz. Aha top Barıştaydı artık bakalım o ne yapacaktı.
"Doğru bende onun bu hırçın hallerine aşığım zaten" dedi Barış hiç beklemediğim bir şekilde. Ya Barış ne bozuyorsun ne güzel atışıyorduk, neden benim kalbimi erittin ki şimdi. Çok fenasın Barış Alper çok!
Barışın bunu demesiyle yüzüm aniden kızarmış ve yine utanma seansına dönmüştük. Utandığımı gören Barış yanağımdan beni öptükten sonra gülme sırası ona gelmişti.
"Iyyy tamam vazgeçtim siz ayrılın dayanamıyorum sizi böyle görmeye" dedi Yeliz yüzünü buruşturarak. Onun bu haline güldüm.
...
Eve geldiğimizde annem yemek yapıyordu. Bir hazırlık içerisindeydi.
"Anne ne oluyor?" Diye sordum.
"Kizum herkesu çağurdum akşama bizde ziyafet var!" Dedi annem neşeli bir şekilde. Bunun ne demek olduğunu bende Yeliz'de çok iyi bildiğimizden yüzümüz düştü.
1. Annemler bize damat bakacaktı.
Ki bu benim açımdan çok mümkün değildi Barış sayesinde.
2. Aileler gelecekti ve bu durumda ben ve Yeliz köle gibi çalışacaktık.
İşte bu olabilirdi. Gerçi Yeliz için ikiside olabilirdi de neyse.
"Söyle anam ne yapalım sana" dedim kollarımı sıvayarak.
"Ha sen önce bi elunu yika" dedi annem. Barışın yanağından bir öpücük kondurarak onu gönderecektim ki annem bize sırtını dönük olduğu tavadan ayrılıp konuştu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Dengesiz/Barış Alper Yılmaz
FanfictionBirbirini hem çok iyi bilen hemde birbirine yabancı olmuş Barış ve Eda ikilisinin hikayesi. Unutulmak istenilen ve bastırılan duyguların karşısında dura bilecekler miydi? Bu hikayedeki kişi ve kurumların gerçekle bir ilgisi yoktur, tamamen hayal ürü...
