Dengesiz/Barış Alper Yılmaz

3. Bölüm (Bastırılmış duygular)

Evet yeni bir bölüm ile karşınızdayım bu sefer uzun bir bölüm oldu🫶🫶

Aslında devam etmelimiyim bilmiyorum. İlk hikayem olduğu için biraz fazla ümitlendim galiba🥲

Hikayem beğenilmez ise devam etmeyi düşünmüyorum.

Neyse yinede iyi okumalar!❤️
...

Saat 9'a yaklaşıyordu ve bende Yeliz'de nerdeyse hazırdık.

Üstüme o Barışında beğendiği beyaz kısa elbiseyi, topuklu bir ayakkabı ve koluma küçük siyah Chanel den bir çanta takmıştım. Hafif, gözlerimi öne çıkaran bir makyaj yaptıktan ve saçlarımıda düzleştirdikten sonra hazırdım. Saçlarım düz iken daha güzel ve uzun görünüyordu bence.

Odadan çıktım ve kapıya doğru giden koridorda Barışı gördüm. Yine yüzünde sanki ilk defa beni o elbiseyle görüyor gibi bi şaşkınlık oluşmuştu. Bu tavırlarını hiç anlamıyordum, önceden hiç böyle bakmazdı. Ne olmuştu bu ayıya? Zaten utanıyordum bide o ela gözleri ile beni süzünce iyice afallıyordum.

"Alooo Barış" dedim bir süre sonra. Artık beni beş saattir süzdüğü için bıkmıştım.

"Heh?" Dedi şaşkın bir şekilde. Sanki onu düşüncelerinden kaldırmıştım.

"Yok bir şey" diye geçiştirdim. Bugün onunla uğraşamazdım. Arabaya doğru ilerledim ve arka koltukta Yeliz, ve liseden Nazlı ve Melisi gördüm.
Kesin Yelizin işiydi bu.

"Hadi kalk Yeliz!" Diye çemkirdim. Ne yapmaya çalıştığını anlıyordum tabiki. Beni Barışın yanına oturtmaya çalışıyordu.

"He, şey kalkamam ki" diye cevap verdi Yeliz ortada oturduğunu işaret ederek.

"Bana ne ya kalk!" Bunu yiyeceğimi düşünmüyordu herhalde.

Tam o sırada Barışın gelmesi ile tartışmamız ortada kesilmişti. Ve yine Yeliz kazanmıştı.

"Hadi kanka gecikecez" dedi Yeliz. Kazanmanın keyfini yaşıyordu. Ama ben ona gösterecektim.

Yol zaten kısadır düşüncesi ile oturdum Barışın yanına. En fazla ne kadar kötü olabilirdi ki?

Yolun 40 dakika olduğunu öğrendiğimde bütün pozitif düşüncelerim bir anda uçmuştu. 40 dakika yol demek, 40 dakika Barışın iğrenç şarkıları, boş konuşması ve kötü şakaları demekti.

Ve düşündüğüm gibi de oldu... Barış sağolsun hemen bir şarkı açtı. Lvbel c5 den di sanırım. Yani fena bir şarkı değildi aslında, ama tabikide Barışın bunu bilmesine gerek yoktu. O yüzden elimden geldiğince şarkıyı beğenmediğimi belirtmeye çalışıyordum yüz ifademle.

Bir süre sonra Yeliz'de bıkmış olacak ki "abi kapat şunu ya!" Diye isyan etmeye başlamıştı.

"Evet ya bu ne Allah aşkına" diye Yeliz'e hak verdim.

"Üff siz ne anlarsınız şarkıdan be" diye cevap verdi Barış.

"Ya aslında okadar da kötü değil. Hatta ben beğendim." Diye Barışı kolladı Nazlı?

Nazlıııı ne oluyor sana Nazlııı. Hayır yani niye bozmuştu ki şimdi, ne güzel hallediyorduk.

Barış bi gülümseme takındı Nazlıya. İstemsizce kaşlarımı çattım. Ne oluyordu bunlara? Tanışmıyorlardı bile.

"Şükür zevkli bir insan" dedi Barış. Ha biz zevksiziz yani. Sensin be zevksiz hayvan. Çok kötü kıskanmıştım. Hem onlara hem de kendime kızgındım. Barış bunu görmüş olacak ki sırıtmaya başladı. Neye sırıtıyordu şimdi?